یک تهیه‌کننده سینما و تلویزیون مطرح کرد؛
عقل حکم می‌کند که پروژه‌های سینمایی به تعویق بیفتد/ اگر کرونا شش ماه ادامه پیدا کند، چه کار باید کرد؟
ایرج محمدی می‌گوید: بارها شده برای حضور یک بازیگر در فیلم سینمایی چند ماه منتظر ماندیم؛ حال چطور نمی‌توانیم برای کرونا صبر کنیم. عقل حکم می‌کند که اگر به تعویق افتادن کاری باعث ضرر و زیان جامعه نمی‌شود، آن را متوقف کنیم.
ایرج محمدی (تهیه‌کننده سینما و تلویزیون) درباره مشکلاتی که شیوع ویروس کرونا در ادامه فعالیت پروژه‌های تلویزیونی و سینمایی ایجاد کرده به خبرنگار ایلنا گفت: شیوع ویروس کرونا به لحاظ پزشکی امری تخصصی است و به شخصه نمی‌توانم درباره بحث پزشکی آن نظر دهم ولی شرایط عقلی حکم می‌کند که نه تنها سریال‌ها بلکه هر کاری را که می‌توانند، به تعویق بیاندازند تا شریان‌های حیاتی جامعه با مشکل مواجه نکند. عقل حکم می‌کند که اگر به تعویق افتادن کاری باعث ضرر و زیان جامعه نمی‌شود، آن را متوقف کنیم.
وی ضمن بیان اینکه بارها شده برای حضور یک بازیگر در فیلم سینمایی چند ماه منتظر ماندیم، ادامه داد: چطور نمی‌توانیم برای کرونا منتظر باشیم؟ به عقب افتادن برخی کارها هیچ مشکلی را برای گروه به وجود نمی‌آورد، بنابراین می‌توان احتیاط کرد و تصویربرداری این آثار را به عقب انداخت. گرچه می‌دانیم عوارض اقتصادی این کار، برای عوامل پایین‌دستی همچون دستیاران و بچه‌های تدارکات که از شرایط اقتصادی خوبی برخوردار نیستند، بسیار سخت است. مخصوصا در زمان کنونی که نزدیک به سال نو هستیم. ولی شرط احتیاط این بوده که آدم کار را به بعد از بحران کرونا بیاندازد.
این تهیه‌کننده در ادامه بیان کرد: البته برخی پروژه‌ها همچون سریال‌های شب عید اکنون در حال کار بوده و نمی‌توان آنها را به تعویق انداخت چراکه به هر حال مردم چشم انتظار آنها هستند. به شخصه به آنها خسته نباشید می‌گویم و اگر کاری از دستم بربیاید، انجام می‌دهم تا بتوان نقش کوچکی در رساندن این آثار به آنتن کنیم. علاوه بر این واحد‌های خبری و خبرگزاری‌ها نیز ازجمله حرفه‌هایی هستند که نمی‌توانند کار خود را تعطیل کنند و ضرورتا باید به اطلاع‌رسانی بپردازند. به این ترتیب ما هم باید از آنها حمایت کنیم.
محمدی همچنین در پاسخ به اینکه آیا باتوجه به تعطیلی مشاغل مختلف در کشورهای دیگری همچون ایتالیا، امکان چنین عملکردی در ایران وجود نداشت، اظهار داشت: باید بگویم احساس می‌کنم این خبرهایی که از آن طرف آب می‌آید، دقیق نیست. شرایط کشورهای دیگر را ما درک نمی‌کنیم. به شخصه احساس می‌کنم که تمام آدم‌ها در تمام دنیا یکسان هستند. مثلا وقتی در اینجا مقدار ماسک و ژل کمیاب شد، کانال‌های فارسی‌زبان خارجی شروع کردند به اینکه چه خبر شده است. در صورتی که من با کسانی در آنجا صحبت کردم، به من گفتند شرایط آنجا بدتر از اینجاست. به عنوان مثال در بحث قرنطینه ایتالیا بسیاری از مردم به سمت متروها و ترمینال‌ها فرار کرده بودند. بسیاری از انسان‌ها شبیه هم هستند و وقتی بحران می‌آید اینکه در کجا باشد، فرقی نمی‌کند.
وی ادامه داد: در این شرایط ما باید درصد ایمنی خود را بالا ببریم در غیر اینصورت به هر حال با مشکل مواجه می‌شویم. به عنوان مثال فرض کنید این کرونا شش ماه دیگر ادامه پیدا کند، آن‌وقت ما باید چه کاری انجام دهیم. نمی‌توان شش ماه مملکت را تعطیل کرد. اکنون متخصصان خودمان می‌گویند که اوج اپیدمی این ویروس در نیمه فروردین ماه است. تازه ما از یک منظر شانس آورده‌ایم که آن طرف عید به‌طور کل تعطیل هستیم. البته از جهتی هم بد آورده‌ایم و کار و کاسبی شب عید به هم خورده است.
این تهیه‌کننده در ادامه گفت: هنوز دانشمندی پیدا نشده که بگوید این ویروس را می‌شناسد. این ویروس کووید 19 است اگر کرونا 20، 21 و ... بیاید باید چه کرد. به هر حال این اتفاقات همیشه در دنیا بوده و ما با آن مواجه بوده‌ایم. اگر این کروناها بیایند ما باید چه کار کنیم؟ در واقع ما باید زیرساخت و خودمان را به لحاظ ایمنی قوی کنیم. این شرایط همانند جنگ بوده، بنابراین ما باید در کنار این جنگ به زندگی هم بپردازیم. به نظر من باید به آینده فکر کنیم که در چنین شرایطی بدانیم چه کاری باید انجام داد؟
وی در پایان بیان کرد: طبیعتا در حال حاضر از پرتکل‌های مسائل بحران این برمی‌آید که بلافاصله یک کارهای ابتدایی باید انجام شود. به این ترتیب همه باید خودشان را قرنطینه کنند تا کمتر در معرض عموم باشند و جاهای شغول نروند. این پروتکل‌های ابتدایی بحران است اما پروتکل‌های تداوم‌دار هر بحرانی این بوده که هر آدمی باید بتواند در هر شرایطی زندگی کند و ما هم طبیعتا باید به کارمان بپردازیم. من فکر می‌کنم که همه باید به فکر مردم و حال یکدیگر باشیم که خدای نکرده آسیبی به ما وارد نشود.
