در نخستین نشست «شکرپاره» عنوان شد:
طنز نباید عمومی باشد!
اولین نشست طنز «شکرپاره»، روز گذشته با اجرای صابر قدیمی و با حضور چهرههای طنز، مانند ناصر فیض، اسماعیل امینی و رضا رفیع در باغ هنر، ساختمان شعر و ادبیات برگزار شد.
به گزارش ایلنا، اولین نشست طنز «شکرپاره»، روز گذشته با اجرای صابر قدیمی و با حضور چهرههای طنز، مانند ناصر فیض، اسماعیل امینی و رضا رفیع در باغ هنر، ساختمان شعر و ادبیات برگزار شد.
در ابتدای این مراسم محمدمهدی رضازاده (ریاست خانه شعر و ادبیات) طی سخنانی بیان کرد: منطقه فرهنگی-گردشگری عباس آباد، در قلب شهر تهران است که به عنوان یک منطقه فرهنگی-گردشگری به حیات خود ادامه میدهد؛ این منطقه قرار است به عنوان قطب فرهنگی و گردشگری شهر تهران فعالیت داشته باشد و در باغ هنر، حضوری مستمر داشته باشد و اولین بخش فعال این مجموعه نیز خانه شعر و ادبیات است که به کانونی برای فعالیت شاعران و نویسندگان بدل خواهد شد.
وی افزود: طی مشورت با دوستان، قرار است جلسات و برنامههای مختلفی از قبیل نشستهای ادبی روزانه، با فعالان این حوزه داشته باشیم. در ابتدا، ترجیح دادیم کار را با حوزه طنز که بسیار شیرین است شروع کنیم. امیدواریم این نشستها با حضور ادیبان و طنزپردازان، اتفاقات تازهای را رقم بزند.
ناصر فیض نیز طی سخنانی اظهار داشت: پیش از این، قرار بود اینجا اتفاقاتی بیفتد که همه نیمبند رها شد و ادامه پیدا نکرد. برگزاری این نشستها امتیازات مثبت و منفی دارد که البته امتیازات مثبت آن بیشتر است؛ در این آشفتهبازار طنز که اکثر نشستها تعطیل میشوند، امکان ارائه استعدادهای طنز بالا میرود، البته کارهای تکراری هم ممکن است زیاد شود اما به هرحال، وجود این نشستها بهتر از نبود آنهاست.
او با اشاره به اینکه ابوالفضل زرویی نصرآباد، بنیانگذار اتفاقات طنز بود گفت: مرحوم زرویی در حوزه هنری، پیشنهاد این کار را داد و آن زمان کسی فکر نمیکرد طنز بتواند به چنین جایگاهی برسد. آن وقتها طنز فقط در مطبوعات، آن هم به صورت اندک دیده میشد و جایگاهی در جامعه نداشت. بعد از آقای زرویی بود که طنز جایگاه خود را پیدا کرد و مورد حمایت قرار گرفت.
فیض در خصوص اصول طنز بیان کرد: اگر این اصول را بیاموزیم، شاید خیلی راحتتر بتوانیم اثری خلق کنیم. اصل و مایه طنز، تضاد و تناقض است.
اسماعیل امینی سخنران بعدی این نشست بود که در ادامه، اظهار داشت: مسیر طنز، مسیر سختی است که طی قرنها به اینجا رسیده است و هنوز دعوا بر سر این است که ما به چه چیز میخندیم و چه چیز میتواند دستمایه طنز باشد. متاسفانه فکر میکنیم هرچیزی که مال دیگریست، میتوانیم به آن بخندیم؛ باید بگویم که اینها غیراخلاقی و غیرهنریست؛ این چیزی است که به عنوان استندآپ کمدیها به خورد ما میدهند و رادیو ـ تلویزیون هم به آن دامن میزند. به جد تقاضا دارم که اینگونه شوخیها را از طنز نوشتن کنار بگذارید.
امینی با اشاره به ظرافت طنز گفت: در مطبوعات چندان توجهی به ظرافت طنز نمیشود. ذائقه عمومی نباید برای شعر طنز اهمیتی داشته باشد.
فیض نیز در پایان خاطرنشان ساخت: مجامع عمومی برای متخصص نیست. بدترین ضربه برای طنزنویس این است که در فرهنگسراها شعر بخواند، این باعث میشود فکر کند که باید مطابق ذائقه مردم شعر بگوید. شعر هنر مردمی نیست. مثلا ما نمیتوانیم مینیاتور را جوری بکشیم که همه مردم بفهمند، شعر هم اینچنین است.
گفتنیست که بعد از ایام ماه محرم، این نشستها به صورت مستمر برگزار خواهد شد.