بیژن کامکار:
جشنواره «دف؛ نوای رحمت» مشعل موسیقی ایرانی را روشن نگه داشته است
بیژن کامکار که به عنوان دبیر افتخاری نهمین جشنواره بین المللی «دف؛ نوای رحمت» را همراهی می‌کند، بیان کرد: جشنواره بینالمللی «دف؛ نوای رحمت» مشعل موسیقی ایرانی را روشن نگه داشته است.
به گزارش ایلنا، بیژن کامکار دبیر افتخاری نهمین جشنواره بینالمللی «دف؛ نوای رحمت» بیان کرد: هدف از برگزاری این جشنواره و تمام جشنواره‌ها این است که به پیشرفت حوزه تخصصی خود کمک کنند در غیر این صورت برگزاری آنها زیر سوال می‌رود. به نظر می‌رسد جشنواره «دف نوای رحمت» با در اختیار گذاشتن فرصت دیده شدن برای جوان‌ترها، این فضا را فراهم کرده است.
وی با اشاره به همراهی و حمایت گسترده مردم سنندج و سایر شهرهای ایران با جشنواره بینالمللی «دف نوای رحمت» افزود: استقبال مردم همواره باعث امیدواری ما بوده و هست. چرا که متاسفانه مسئولان هیچ حمایتی از برگزیدگان این جشنواره انجام نمی‌دهند. من بارها گفته‌ام که باید از برگزیدگان این جشنواره دعوت به همکاری شود، اما از من می‌پرسند در کدام بخش؟! در حالی که اداره‌های کل ارشاد، آموزش و پرورش و صداوسیما از مهم‌ترین متولیان موسیقی هستند.
این هنرمند تصریح کرد: هر یک از مراکز استان‌ها دارای واحد فرهنگ و هنر هستند که به اشتباه اداره ارشاد خوانده می‌شود و این بخش‌ها مسئول‌اند. این بخش‌ها همه باید ارکستر داشته باشند. اگر در هر یک از 31 استان، یک ارکستر فعال باشد و هر یک از ارگان‌های عنوان شده نیز به تشکیل این ارکستر اقدام کنند، می‌توان از این نیروهای جوان و هنرمند کمک گرفت.
کامکار همچنین خاطر نشان کرد: به نظرم این روزها، موسیقی دارد موسیقی را نابود می‌کند. در واقع موسیقی مبتذل است که به موسیقی واقعی ضربه می‌زند و ما مجبور به این اذعان به این مسئله هستیم! برای مثال سالن میلاد شبی 40 میلیون اجاره داده می‌شود، اما سوال اینجاست که چرا برای حمایت از موسیقی ایرانی این سالن با قیمت کمتر در اختیار گروه‌های موسیقی ایرانی قرار نمی‌گیرد که حمایتی هم صورت گرفته باشد؟!
این نوازنده پیشکسوت گفت: ما را به نوعی از موسیقی که امروزه پاپ شناخته می‌شود (اما من به همه‌شان جاز می‌گویم) عادت داده‌اند. اگر چه ما نیاز به موسیقی یکبار مصرف هم داریم، اما نباید تمام امکانات را در اختیار آن گذاشت. اگر موسیقی پاپ ما موفق شود همه جایزه‌های دنیا را بگیرد، در نهایت این موسیقی غربی و اروپایی است که موفق شده است. بنابراین جای موسیقی ایرانی این میان کجاست و ما برای موفقیت آن چه تلاشی کرده‌ایم؟!
کامکار با بیان این که لازم است بخشی از توجه‌ها به سمت موسیقی ایرانی و مقامی بازگردد، عنوان کرد: اهالی رسانه وظیفه مهمی را در این زمینه بردوش دارند. علت استقبال از این جشنواره و جشنواره‌های دیگر نیز همین است. اگر برای فرهنگ و هنر سرمایه‌گذاری نشود، رشدی را هم شاهد نخواهیم بود.
دبیر افتخاری جشنواره با ارزیابی این رویداد گفت: جشنواره بینالمللی «دف نوای رحمت» مسیر خوبی را طی کرده است و مشعل موسیقی ایرانی را روشن نگه داشته است. جوانان هنرمند و دف نواز به شوق این که سال بعد در این رویداد شرکت کنند یکسال تلاش می‌کنند اما باید برای این هنرمندان فضای کار نیز در نظر گرفت و بخش‌هایی نظیر وزارت آموزش و پرورش، رادیو و تلویزیون و وزارت فرهنگ می‌توانند با راه‌اندازی ارکستر این فرصت را فراهم کنند.
وی در پایان با اشاره به تعبیری از موسیقی خاطر نشان کرد: موسیقی بیان احساسات پاک انسانی است، اما امروزه گاهی به اشتباه از منبع عصیان‌ها و سرکشی‌ها ساخته می‌شود. زیرا هنرمند منبع الهامش را به جای عشق، مادر، طبیعت و دریا و کوه و جنگل، عصبانیت ها قرار می‌دهد. موسیقی با بصیرت و عمیق توانسته است هنرمندانی همچون بتهوون، شجریان، کامکارها، علیزاده و... را به جهان معرفی کند و همین موسیقی بدون نگاه عمق و دارای بصیرت موسیقی مبتذلی را که درگیرش هستیم، ارائه کرده است.
نهمین جشنواره بینالمللی «دف نوای رحمت» به همت حوزه هنری استان کردستان و موسسه فرهنگی هنری سپهر سوره هنر در سنندج در حال برگزاری است.
