معرفی برگزیدگان دومین دوره آکادمی سینما سینما/ سینما برای سینماگر مانند چوب یک بند باز است
در دومین دوره جایزه آکادمی سینما سینما، از واروژ کریم مسیحی به پاس یک عمر فعالیت و عشق به سینما تجلیل شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، شامگاه شنبه 19 مرداد با حضور سینماگران و اهالی رسانه برگزیدگان دومین دوره جایزه آکادمی سینما سینما معرفی شدند.
تندیس مهر گیاه در بخش بهترین فیلم کوتاه: به فیلم ماچ سینمایی ساخته کریم لک زاده اهدا شد.
تندیس بهترین فیلم مستند به فیلم مستند بهارستان، خانه ملت ساخته بابک بهداد اهدا شد.
هرداد اسکویی نیز بعد از اهدای جایزه گفت: به عنوان نماینده کوچک سینمای مستند و کوتاه ایران فکر میکنم جایزه مستند تعریف ویژهای دارد و ما نیاز داریم که سینمای مستقل را پشتیبانی کنیم. یکی از فیلمسازان مستقل سینمای ایران کیانوش عیاری است و فکر میکنم پشتیبانی ایشان از بخش مستند خیلی حیاتی است. امیدوارم این بخش از سینمای ایران که بیشتر به صورت مستقل کار میکند دیده و حمایت شود.
تندیس بهترین فیلمساز اول به محمود غفاری برای فیلم شماره ۱۷ سهیلا اهدا شد و دیپلم افتخار به پویا بادکوبه برای کارگردانی درساژ اهدا شد.
سمیرا برادری تهیهکننده درساژ که به جای بادکوبه جایزه را دریافت میکرد، گفت: آرزو میکردم همانقدر که فیلم «درساژ» دستاوردهای درخشانی در خارج از ایران داشت در داخل هم مورد توجه قرار میگرفت. به این دلیل که یک فیلم جشنوارهای نبود و دغدغه اجتماعی داشت اما بابت اینکه فیلم مورد توجه قرار گرفت خوشحالم.
در بخش ویژه از واروژ کریم مسیحی برای یک عمر فعالیت هنری تجلیل شد.
سعید پورصمیمی درباره واروژ کریمی مسیحی گفت: من خیلی پیش از اینکه سینما را شروع کنم شنیده بودم که یک دستیار کارگردانی به اسم واروژ کریم مسیحی است که هرچه میگویند فیلم بساز میگوید زود است. بالاخره واروژ بعد از ساخت چند فیلم داستانی کوتاه «پرده آخر» را ساخت. با تمام شدن این فیلم دو اتفاق افتاد. اول اینکه وقتی فیلم را نشان دادند من در جشنواره نبودم همه شگفتزده شده بودند. یک نوع سینمایی بود که هم از لحاظ تجاری و هم برای فرهیختگان جذاب بود.
وی ادامه داد: شوک دوم سال بعد که فیلم را نمایش دادند اتفاق افتاد. چون فروشش با شکست عجیبی مواجه شد. علیرغم اینکه فیلم غیر از اینکه مورد تایید اهل فن بود برای عامه هم جذاب بود. برای من همیشه این سوال است که چرا فروش نکرد. در طول این سالها هم خیلیها گفتند عجب فیلمی بود. این یک معما است. فیلمی که از نظر هنری خیلی حائز اهمیت است. تماشاگر عام میگوید عجب فیلمی بود اما فیلم فروش نمیکند. البته من شنیدم که عوامل خیلی هم تلاش کردند که اکران خوبی بگیرند. اما گویا سرنوشت اینطور رقم خورده بود الان دوستمان برنامه واروژ را اعلام کرد گفت به مناسبت یک عمر فعالیت، من بغض کردم. کدام فعالیت؟ کی گذاشتند کار کند؟ دردآور است که قدرش را نمیدانیم. الان نمی دانم بتواند کار کند یا نه. دستش را بگیریم.
واروژ کریم مسیحی نیز بعد از دریافت تندیس خود گفت: به من گفتند من آمدم ولی واقعیت این است که هنوز توجیه نشدم چرا من؟ برای اینکه معمولا این بزرگداشتها را یا برای جوانانی میگیرند که یک کاری را شروع کردند برای تشویق یا برای بزرگانی که کاری در سطح جهانی ساختند. مورد سوم برای آدمهایی است که یک مدل تودیع است که فکر نمیکنم دوستان آکادمی درباره من نظرشان این بوده ولی به هر حال من نمی خواهم بروم. من میمانم در این سینما زیرا سینما برای ما مانند چوب یک بند باز است اگر چوب را از او بگیرند زمین میخورد. سینما را از آدمهایی مثل من بگیرند نمیدانیم چه کنیم ما با این بزرگ شدیم و خواهیم مرد. امیدوارم فرصت دیگری پیش بیاید کار دیگری بسازم.
تندیس بهترین بازیگر زن به زهرا داودنژاد بازیگر فیلم شماره ۱۷ سهیلا اهدا شد.
تندیس بهترین بازیگر مرد به نوید محمدزاده بازیگر مغزهای کوچک زنگزده اهدا شد.
دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد به حسن معجونی برای فیلم خوک اهدا شد.
تندیس بهترین فیلمنامهنویس به محسن امیریوسفی برای فیلمنامه فیلم آشغالهای دوست داشتنی اهدا شد.
تندیس بهترین چهره سال به نرگس آبیار اهدا شد.
تندیس بهترین کارگردان به هومن سیدی برای کارگردانی مغزهای کوچک زنگ زده اهدا شد.
تندیس بهترین فیلم به سعید سعدی تهیهکننده فیلم مغزهای کوچک زنگ زده اهدا شد.
اجرای این مراسم را جواد یحیوی برعهده داشت و در بخشهایی از برنامه جواد طالبی نوازنده و خواننده خیامخوانی اجرا کرد.