آثار هنرمندان بر رشد رفتار جامعه تاثیر مستقیم دارد

به گزارش ایلنا، نشست وزیر کار با نمایندگان تشکل‌های هنری به میزبانی خانه تئاتر و با حضور محمد شریعتمداری (وزیر کار و امور اجتماعی)، ایرج راد (رییس هیات مدیره خانه تئاتر)، شهرام گیل‌آبادی (مدیرعامل خانه تئاتر)، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی)، مدیرعامل خانه سینما و 50 نماینده اصناف هنری، عصر چهارشنبه در سالن اجتماعات شاهین سرکیسیان خانه تئاتر برگزار شد.

در ابتدای این جلسه، ایرج راد (رییس هیات مدیره خانه تئاتر) با ارائه توضیحاتی مبنی بر پیگیری‌های چند ساله برای تامین امنیت شغلی، حقوق ایام بیکاری و انجمن صنفی هنرمندان گفت: متاسفانه برنامه‌های مورد نظر و گفتگوی پیشین، نه در برنامه چهارم توسعه به نتیجه رسید و نه در برنامه پنج ساله توسعه پنجم؛ در برنامه توسعه ششم این برنامه تکرار شد و بنا بود در روند امور تسریع و این برنامه تا سال 96 اجرا شود اما با تغییر وزیر باز هم انجام این امر به زمان بعد موکول شد.

راد همچنین ادامه داد: پس از تغییر وزیر باز هم پیگیر موضوع بودیم تا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل جلسه داده و سه نماینده از خانه‌های تئاتر، سینما و موسیقی در آن حضور یافتند. آیین‌نامه‌هایی تالیف شد و به خصوص در مورد امنیت شغلی و حقوق ایام بیکاری تصمیماتی گرفته شد. در خصوص امنیت شغلی که بیشتر با وزارت کار مرتبط بود با مشکلاتی روبرو بودیم و برای همین با وزیر کار ارتباط برقرار کردیم تا این مسئله برطرف شده و به نتیجه مطلوب برسد. نمایندگان ما و دیگر خانه‌ها پیگیر مسائل بوده‌اند و امیدواریم مصوبه نهایی با همکاری وزیر کار و از طریق هیات وزیران شکل اجرایی برای ارسال به مجلس شورای اسلامی پیدا کند.

کاوه راد (نماینده حقوقی تشکل‌های هنری) نیز افزود: در حال حاضر نهادهای صنفی حوزه فرهنگ و هنر ما با اینکه چند ده سال است که تاسیس شده‌اند بستر قانونی برای تاسیس ندارند. خانه موسیقی با پانزده هزار عضو که در حال حاضر طرف مذاکره کننده با دولت است به عنوان موسسه فرهنگی و هنری ثبت شده است، اما کار صنفی انجام می‌دهد چون بستر قانونی آن در قانون پیش‌بینی نشده و علت این عدم پیش‌بینی است که در تمام دنیا نهادهای صنفی فرهنگ و هنر ذیل قانون کار هستند، اما قانون کار ما بسیاری از پدیدآورندگان فرهنگی و هنری را کارگر نمی‌داند. در نتیجه نهاد تشکیل می‌شود اما چون نمی‌تواند ذیل قانون کار قرار گیرد نمی‌تواند به‌عنوان صنف و نهاد عمومی طرف صحبت دولت شود. این آرزوی دیرین همه هنرمندان است که سندیکا داشته باشند و بتوانند به عنوان یک نهاد صنفی در مورد حقوق اولیه خود با دولت وارد مذاکره شوند، اما در تمام این سال‌ها و دولت‌ها مسئله نهاد صنفی فرهنگی هنری و وزارت فرهنگ و ارشاد یک دغدغه بوده است.

این فعال حقوقی و هنری افزود: هدف نهایی ما از این یک سال جلسه که به جلسه امروز رسیده است این است که این تصویب‌نامه با شرایط حاضر خود تصویب و در هیات دولت مطرح شود. در ضمن به صورت جدی معتقدیم در صورت تفاهم شما و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، تصویب این لایحه در هیات وزیران و اصلاح ماده 131 قانون کار مسئله تشکیل نهاد صنفی فرهنگ و هنر در کشور از نظر قانونی برای همیشه حل خواهد شد و آسیب تغییر وزیران نیز به آن وارد نخواهد شد. پس باید به سراغ اصلاح ساختار قانون برویم و در صورتی که این تصویب‌نامه تصویب شود می‌توانیم نهاد سراسری صنفی فرهنگ و هنر را که محل زایش آن از درون هنرمندان است داشته باشیم.

راد از شرایطی که با تصویب این مصوب‌نامه به وجود خواهد آمد گفت و افزود: با این تصویب‌نامه به هنرمندان، وزارت کار و ارشاد کمک می‌شود تا شرایط سه خانه تئاتر، سینما و موسیقی با قدمت و رنجی که بر آنها رفته است حفظ شود. روزی تمام نهادهای دولتی تصمیم گرفتند که آنها را تعطیل کنند، اما اینها سر جای خود ماندند و ده‌ها هزار هنرمند امروز تحت پوشش آنها هستند. کار دوم این تصویب‌نامه سازوکار دموکراتیک موجود در آن برای اداره و انتصاب است که سعی شده حداقل دخالت دولت در آن وجود داشته باشد. بنابراین یک نهاد صنفی واقعی است که از دل دنیای هنر خارج شده، ما تلاش کردیم در این تصویب‌نامه شرایطی را فراهم کنیم که دولت در حوزه سیاست‌گذاری و صدور مجوز حضور شکلی داشته باشد، دقیقا بر طبق ماده شش قانون کار و تنها تفاوت آن در اصلاح ماده 131 قانون کار است که از این به بعد نهادهای صنفی دنیای هنر بستری قانونی برای تاسیس پیدا خواهند کرد و ذیل وزارت کار و تعاون ثبت قانونی شوند.

سپس نگار نادری‌پور (مدیر مسئول هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز) در عنوان کرد: واقعیت این است که برخلاف این که می‌توانیم این جمع شدن انجمن‌های مختلف هنری را اتفاق میمونی بدانیم اما این تجمیع ناشی از یک مشکل بسیار جدی و بنیادی است. اگر چیزی توانسته همه هنرمندان را با همه تفاوت‌های اساسی خلق هنرشان در کنار هم قرار دهد معنایش این بوده که ما در اولیه‌ترین و بنیادی‌ترین نیازهایمان دچار مشکل هستیم و حرفه‌های ما در سطوح اولیه‌اش به رسمیت شناخته نشده است. تمام صحبت‌های حقوقی دوستان از یک واقعیت بنیادین صحبت می‌کند که من هنرمند و فعال رسانه و فرهنگ باید بتوانم به اولین نیازهای ساده و انسانی هرکسی که به یک حرفه‌ای مشغول است برسم و متاسفانه بدون ذیل قانون کار قرار گرفتن این اتفاق نمی‌افتد. در همه‌جا طوری از در صدر قرار گرفتن و محترم شمردن هنرمندان صحبت می‌کنند که انگار این یک اتفاق متفاوت با سایر نیازهاست. در صورتی که هنرمند مانند تمام مشاغل دیگر یک سری نیازهای اولیه دارد. منظور ما از امنیت شغلی همان امنیت شغلی است که برای سایر مشاغل متصور هستیم، ما فکر نمی کنیم که می بایست برای ما شرایط ویژه ای در نظر گرفته شود، ما فکر می کنیم که این به رسمیت شناخته نشدن حرفه‌مان سبب شده تا از امکان رشد جدی و مناسب حرفه و تخصص‌مان باز بمانیم. ما امکان ارتباط درست با نهادهای اجرایی، قانون‌گذار و قضایی نداریم. ما نمی‌توانیم از حیثیت اعضای‌مان دفاع تخصصی کنیم، نمی‌توانیم از آنها صیانت کنیم و نمی‌توانیم حقوق حرفه‌ای اعضای خود را به رسمیت بشناسیم. ما می‌خواهیم با نهاد قانون‌گذار که هر روز قانون‌هایی وضع می‌کند که ما را در آن نادیده می‌گیرد ارتباط درست و سازنده‌ای داشته باشیم، ما نمی‌توانیم با نهاد اجرایی وارد مذاکره شویم وقتی که همه تسهیلات و مواردی که در قانون برای ما در نظر گرفته شده به رسمیت شناخته نمی‌شود.

او همچنین گفت: در ماده 92 قانون ششم توسعه از مجوزها صحبت شده بدون این که در نظر گرفته شود که ما به این مجوزها احتیاج داریم یا نداریم، از بیمه بیکاری صحبت شده بدون اینکه مفهوم کار ما برای وزارت کار و برای جای دیگری روشن باشد. از این صحبت شده که اثر فاخر تولید کنیم بدون اینکه حتی بدانند دارند در مورد چه چیزی صحبت می‌کنند. تنها و تنها راه‌حل شدن مشکلات اولیه ما که یکسال است در کنار هم نشسته‌ایم و در موردش صحبت می‌کنیم این است که حرفه ما ذیل قانون کار و به عنوان یک شغل واقعی در نظر گرفته شود، این تصویب‌نامه راهی است که ما بتوانیم از قانونی که می‌بایست و حق بدیهی ماست استفاده کنیم. پس از این تصویب است که می‌توانیم آرام آرام مشکل صنفی و حرفه ای خود را ذیل آن قانون حل کنیم بدون آن که دغدغه‌ای داشته باشیم که دوستان در خصوص هنرمندان ترحم‌های ویژه انجام دهند یا شرایط ویژه در نظر بگیرند.

در پایان این جلسه محمد شریعتمداری (وزیر کار) در خصوص صحبت‌های مطروحه با طرح تاریخچه‌ای از تشکیل جلسات صنفی گفت: اوایل تیرماه بود که نامه‌ای از استاد ایرج راد دریافت کردم و همان‌جا نوشتم که فورا پیگیری شود و خوشحالم که پس از یک سال توفیق پیش آمد تا در جمع همه هنرمندان دخیل در این اتفاق باشم چرا که هنرمندان خالق‌اند و اثرشان نه تنها وجه هنری یا شغلی دارد بلکه وجهه فرهنگی، اجتماعی نیز داشته بر رشد رفتار جامعه تاثیر مستقیم خواهد گذاشت. صحبت از هنر و هنرمندان کردن صحبت از خلق آثاری است که مردم را در عرصه‌های گوناگون به وجد می‌آورد.

او همچنین با موافقت در خصوص مسائل مطرح شده گفت: همین طور که دوستان به درستی اشاره کردند، هنر هم مانند دیگر حرفه ها یک شغل است، سازمان جهانی کار «ای لو» تنها مرکزی برای کارگران و کارمندان نیست، بلکه این سازمان در خدمت مفهوم عام کار است و همه خردمندان و هنرمندانی که کارورزی می‌کنند هم در این مجمع عضویت دارند. حتی هنرمندانی که با مواد اولیه کم نیز به خلق اثر می‌پردازند مانند پژوهشگران، محققان، ادیبان و... نیز به عنوان یک مشغله مهم در این سازمان محسوب می‌شوند. ما هم باید از همین منظر به موضوع نگاه کنیم. گاهی ممکن است هنرمندی حتی در کسوت کارفرما قرار گرفته و گاهی در کسوت خویش‌فرما. برای قانون کار و وزارت کار افتخار بزرگی است که میزبان تشکل‌های صنفی هنرمندان باشند حتی اگر این اصناف متبوع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم باشد. تصور می‌کنم تبصره‌های ماده 131 و 132 ظرفیت کافی برای انجام این کار را دارند تا با استفاده از ظرفیت‌های موجود این کار را انجام دهیم.

او همچنین گفت: اصلاحات لازم در قانون یک راه حل است و راه‌حل دیگر مصوبه مستقلی است که با محور هنرمندان ذیل تبصره 5 به وجود آید و من با هر دو موافقم، هم می‌شود با اصلاح ماده 5 را تغییر دهیم یا ماده هفت را اضافه کنیم که بدون هیچ کم و کاستی آن را در کمیسیون اجتماعی یا فرهنگی دولت به عنوان یک ماده جدا ارائه دهیم و در جلسه رسمی دولت تصویب کنیم. همچنین خواهش خواهم کرد که این موضوع را در اولویت قرار دهند تا هر چه سریع‌تر و در طی همین دوره دولت این نیاز واقعی و حیاتی جامعه هنری کشور برای داشتن یک صنف هنری ملی مرتفع کنیم.

در پایان این جلسه با پیشنهاد ایرج راد مبنی بر تعیین نماینده‌ای از جمع حاضر برای پیگیری روند تصویب این مصوب‌نامه، شریعتمداری پیشنهاد داد تا کاوه راد به‌عنوان نماینده پیگیری روند انتخاب شود، همچنین جلسه بعدی نمایندگان در خصوص بیمه و بیمه بیکاری هنرمندان خواهد بود.