در نشست خبری سریال مطرح شد؛
انتقاد به عدم وحدت موضوعی مجموعه برادرجان/ نفت سر سفره مردم نیست که بخواهند با آن خودشان را آتش بزنند/ بودجه سریال اعلام نشد/ همه از دیدن فیلم هندی کیف می‌کنیم
علی نصیریان با قبول بخشی از انتقادات درباره عدم وحدت موضوعی مجموعه برادرجان اظهار داشت: ما وقتی یک روایت نمایشی را درست می‌کنیم نمی‌توان با تعمیم واقع‌گرایانه صرف آن را در نظر گرفت چراکه ما از واقعیت عکس‌برداری نمی‌کنیم اما چون ساختار کارهای رئال ما ارسطویی بوده که در آن باید وحدت موضوعی وجود داشته باشد ولی این کار با قصه‌های فرعی هم می‌تواند انجام شود. اصولا اساس یک کار دراماتیک جنگ است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری سریال «برادرجان» با حضور محمدرضا شفیعی (تهیه‌کننده)، محمدرضا آهنج (کارگردان)، علی نصیریان، حسام منظور، سعید چنگیزیان، آفرین عبیسی، شیوا ابراهیمی و ندا جبرئیلی (بازیگران)، در غیاب نویسنده سریال با تاخیری نزدیک به یک ساعت در موسسه فرهنگی فرهنگی وصف صبا برگزار شد.
در ابتدای این مراسم محمدرضا آهنج درباره انتقادهایی که درباره افت کیفی قصه از نیمه سریال مطرح می‌شود، گفت: این موضوع بستگی دارد که ما چه توقعی از سریال داشته باشیم. من حس می‌کنم نیمه اول سریال به صورتی بود که توقعات زیادی را برای مخاطبان ایجاد کرد و شاید به همین دلیل انتظارات از نیمه دوم برادرجان برآورده نشده است. البته خودم خیلی اعتقادی به این موضوع ندارم.
وی همچنین درباره تکراری بودن موضوع حق‌الناس که در این سریال نیز به آن پرداخته شده است، اظهار داشت: بحث حق‌الناس از گذشته مطرح شده و در آینده نیز ادامه خواهد داشت. این نوع آداپته شدن این موضوع در زمان حال است که ما به آن پرداختیم و با توجه به بازخوردهایی که تا به حال از این مجموعه گرفته‌ایم به نوعی شاهدیم که این قصه هنوز شنیدنی و ساختنی است و به شخصه اگر مجدداً همین موضوع به من پیشنهاد شود، از منظر جدید آن را خواهم ساخت.
در ادامه مراسم، محمدرضا شفیعی (تهیه‌کننده این مجموعه) نیز در پاسخ به این پرسش که چطور در این مجموعه همه شخصیت‌ها شبیه هم دیالوگ می‌گویند، گفت: به نظر می‌آید که در مورد نحوه دیالوگ‌نویسی سعید نعمت‌الله سال‌ها صحبت شده است. هر نویسنده یک امضایی دارد و کارهای آقای نعمت‌الله نیز به همین صورت است. خاصیت کارهای ایشان به صورتی است که یک آهنگی را در دیالوگ شخصیت‌ها قرار می‌دهد که از نظر من نقطه ضعف نبوده و حسن کار است. تنها نوع دیالوگ‌گویی ایشان متفاوت‌تر از دیگران است.
حسام منظور درباره متن این مجموعه و دیالوگ‌های آن، اظهار داشت: این نگاه که دیالوگی دراماتیک باید شبیه به زبان روح به جامعه باشد، درست نبوده و هر نویسنده سبک و سیاق خودش را برای نوشتن دارد. درباره موضوع تکراری سریال نیز باید بگویم که ما در جهان تم‌های مختلف داریم که از آن جمله می‌توان به خشونت، قتل، حق‌الناس و مواردی از این دست اشاره کرد. چیزی که یک مجموعه را خاص می‌کند منظر و نگاه متفاوت است که می‌تواند به اثر نمایشی طراوت ببخشد.
وی در ادامه درباره نقدهایی که نسبت به خشونت موجود در سریال برادرجان نیز اظهار کرد: نشان دادن خشونت به معنای ترویج آن نیست چراکه نتیجه این خشونت بد بوده و به نوعی در این مجموعه مورد نکوهش قرار می‌گیرد.
سعید چنگیزیان نیز در ادامه این نشست درباره نقدهایی که نسبت به خشونت در سریال همواره از سوی خبرنگاران مطرح می‌شد، توضیح داد: چرا باید تنها به یک یا دو شخصیت خشن در مجموعه اکتفا کنیم؟ چرا بقیه شخصیت‌ها را که در آن رنگ و بوی زندگی خوب وجود دارد، نمی‌بینیم؟ شخصیت ستار که من ایفای آن را برعهده داشتم بعد از ماجرای چک و صحبتی که پدرش با او می‌کند کاملا تغییر کرده و به نوعی شخصیت آرام داستان می‌شود. خواهشم این است که در همه شخصیت‌ها بچرخید و یک خشونت ریز را به کل مجموعه تعمیم ندهید. در خانواده کریم بوستان ما شیوه تربیتی را می‌بینیم که بر مبنای نگاه او شکل گرفته است. اگر خشونت کمی هم در سریال وجود دارد برای اضافه کردن بار دراماتیک به قصه است.
در ادامه این نشست علی نصیریان با قبول بخشی از انتقادات درباره عدم وحدت موضوعی مجموعه برادرجان اظهار داشت: ما وقتی یک روایت نمایشی را درست می‌کنیم نمی‌توان با تعمیم واقع‌گرایانه صرف آن را در نظر گرفت چراکه ما از واقعیت عکس‌برداری نمی‌کنیم اما چون ساختار کارهای رئال ما ارسطویی بوده که در آن باید وحدت موضوعی وجود داشته باشد ولی این کار با قصه‌های فرعی هم می‌تواند انجام شود. اصولا اساس یک کار دراماتیک جنگ است. دنیا در حال جنگ است. بر همین اساس مسائل دراماتیک و درگیری‌ها در آثار نمایشی گنجانده می‌شود چراکه این خاصیت کارهای دراماتیک است.
وی افزود: من هم نسبت به دیالوگ‌های کار ایرادهایی را وارد می‌دانم. البته آقای نعمت‌الله خیلی خوب نوشته‌اند اما دیالوگ‌ها حتی برای ما که بازیگران کار نیستیم گاهی اوقات سخت و پیچیده بود که حفظ کردن آنها را با مشکل ایجاد می‌کرد. البته هر کاری ایراداتی هم دارد و ما هم این ایرادات را قبول داشته‌ایم و در حال تلاشیم که بهتر شود اما در این مجموعه کارگردان، نویسنده، تهیه‌کننده و عوامل اجرایی به سبب زمان کوتاه برای ساخت خیلی تحت فشار بودند و معتقدم که اگر زمان بیشتری داشتیم اثر قابل توجه‌تری را ارائه می‌دادیم.
در ادامه این نشست انتقادهایی نسبت به مجموعه برادرجان از سوی خبرنگاران عنوان شد که به نوعی برخی از عوامل سریال را ناراحت کرد.
علی نصیریان در این باره گفت: اگرشما کارها را نقد نکنید، پیشرفتی صورت نمی‌گیرد. این نقدها سبب می‌شود تا ما به نقاط ضعف و قوت خود پی ببریم و بتوانیم در ادامه اتفاقات بهتری را رقم بزنیم. ما به هیچ وجه مخالف نقد از سوی خبرنگاران نیستیم.
آفرین عبیسی(بازیگر) نیز در ادامه این نشست گفت: اغلب بازیگران این کار تئاتری بودند و من برای بازی با آنها مقداری اذیت شدم. به شخصه برای من در کنار آقایان قرار گرفتن سخت بود و خشونت موجود در سریال نیز روی من تاثیر گذاشت اما به هر حال تجربه خوبی بود و از این بابت خوشحالم.
شیوا ابراهیمی (بازیگر) نیز در ادامه بیان کرد: تجربه بی‌نظیری را در این کار داشتم و از این بابت خوشحالم. در مورد انتقادهایی که نسبت به متن‌های آقای نعمت‌الله می‌شود باید بگویم متن‌های ایشان به همین صورت بوده و من به عنوان بازیگر می‌دانم که باید با چه چیزی مواجه شوم و به نوعی خودم را با آن آداپته می‌کنم. البته نوشته ریشه است که از فیلترهای مختلفی رد می‌شود؛ کارگردان، بازیگر و عواملی دیگر چیزی به متن اضافه می‌کنند و اثری که دیدید به وجود می‌آید.
در ادامه این نشست انتقادهایی نسبت به عدم واقعیت برخی از صحنه‌های این سریال عنوان شد. به عنوان مثال صحنه‌ای که شخصیت آراز بعد از چاقو خوردن از بیمارستان به سمت خانه ضارب رفته و با او انار می‌خورد از سوی خبرنگاران عنوان شد اما گروه سازنده این نقدها را قبول نکرده و عنوان کردند که این موضوعات می‌تواند درست باشد.
محمدرضا آهنج در این باره گفت: من و دوستانمان جمع شدیم که اثر نمایشی بسازیم و به این صورت نبوده که بخواهیم برنامه در شهر بسازیم. ما خودمان هرکدام از ما فیلم هندی و هالیوودی می‌بینیم و کلی هم کیف می‌کنیم. در نهایت آخر فیلم می‌گوییم که فیلم هندی دیدیم ولی به هر حال آن را قبول می‌کنیم. پس چرا چنین ایراداتی را به کار وارد می‌کنیم. فضای کار ما رئالیستی است ولی شاید کارهایی هم در آن غیراینجایی به نظر بیاید. در نهایت باید بگویم بخشی از این نقدها سلیقه‌ای است.
محمدرضا شفیعی در پاسخ به صحبت‌هایی که درباره بودجه سریال و دستمزدهای بالای بازیگران مطرح می‌شد، هیچ توضیحی نداد و اعلام نکرد که بودجه این سریال چقدر بوده است.
محمدرضا آهنج نیز در ادامه نسبت به نقدهایی که به خشونت جاری در سریال که بیشتر با پیت نفت در دست شخصیت حنیف نشان داده می‌شد، گفت: خیلی نگران پیت نفت نباشید چراکه این نفت سر سفره مردم نیست که بخواهند با آن خودشان را آتش بزنند و ما نیز قصدمان از این کار این نبود که خشونت را ترویج کنیم بلکه به نوعی آن را تقبیح هم کرده‌ایم.
وی در ادامه درباره مباحث قانونی که در موضوع حق‌الناس در سریال مطرح می‌شود نیز بیان کرد: یکی از مسئولان قوه قضاییه که نامشان پیش من محفوظ است بعد از دیدن این سریال گفت که اگر قرار بود ما قصه‌ای درباره حق‌الناس سفارش بدهیم و بسازیم قطعا همین مجموعه برادرجان بود. این موضوع برای ما از اهمیت خاصی به شمار می‌آید چراکه از یک مقام قضایی در این باره نمره قبولی گرفتیم.
وی همچنین درباره اینکه آیا موافق این است که مجموعه‌های تلویزیونی همچون برادرجان باید رده سنی داشته باشند، گفت: موافق ایجاد درج رده سنی در آثار نمایشی هستم اما باید قبول کنیم که اکنون وقتی بچه‌های ما وارد مهد و مدرسه می‌شوند دیگر تربیت آنها از دست خانواده خارج می‌شود. من فکر می‌کنم با این توضیح روی اخبار ما هم باید رده سنی 12- یا 14- و یا 18- زده شود چراکه حاوی جنگ و خشونت بسیاری است.
این کارگردان همچنین درباره غیبت سعید نعمت‌الله در نشست خبری که از سوی خبرنگاران مورد نقد بود و تعامل با او در مجموعه برادر جان نیز بیان کرد: تعامل با ایشان خیلی دوستانه صورت گرفت و جایشان اینجا خالی است. ایشان به هیچ وجه مسئولیت کارگردانی نداشته و بیشتر ما را در بحث بازیگردانی کمک کردند. بر همین اساس می‌توانم اعتراف کنم که بعضی از اجراهایی که ذات خروجی بازیگران بوده، شاید اگر من روی آن اشراف بیشتری انجام می‌دادم، نبضم کمی متفاوت‌تر از چیزی بود که در قسمت‌های ابتدایی سریال بود. آقای نعمت‌الله نیز به سبب کمبود زمان پروژه در بخش تدوین به ما کمک بسیار کردند و از این بابت با هم تعامل داشتیم.
