کمیسیونر پاویون ایران در بینال ونیز:
هنرمندان ایرانی با زبان صلح و هنر با جهانیان سخن میگویند/ نمایشِ گذشته، حال و آینده زندگی ایرانی در ونیز
کمیسیونر پاویون ایران در بینال ونیز خاطرنشان کرد: در روزگاری که ایران را تحریم کردهاند تا با جهان ارتباط نداشته باشد، ما با زبان هنر و با زبان صلح با دنیا سخن میگوییم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پنجاه و هشتمین بینال هنر ونیز، ۲۱ اردیبهشت ماه مصادف با ۱۱ می ۲۰۱۹ در Fondaco Marcello شهر ونیز ایتالیا با عنوان «باشد که در زمانهی جذابی زندگی کنی» بهطور رسمی گشایش مییابد. «از بودن و سرودن» نام غرفه و نمایشگاه جمهوری اسلامی ایران در این دوره است که از صلح خواهد گفت و ترسیم جهانی بهتر برای زندگی را به نمایش میگذارد.
در این راستا، نشست خبری پنجاه و هشتمین دوره بینال ونیز صبح امروز با حضور مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی، مسئولان بانک آینده و هنرمندان شرکتکننده در این بینال برگزار شد.
هادی مظفری (کمیسیونر پاویون ایران در بینال ونیز) با اشاره به آنکه در دنیای امروز که رهبران جهانی با واژگان غیرمرتبط با ما سخن میگویند، گفت: در دورهای قرار گرفتهایم که برخی از کشورهای دنیا توان و قدرت دیدن پرواز هواپیماهای ما و سایر کشورها را ندارند و حتی برای رساندن غذا و دارو و مواد اولیه به ایران مسیرها را کنترل میکنند. ایران را تحریم کردهاند تا با جهان ارتباط نداشته باشد اما ما با زبان هنر و با زبان صلح با دنیا سخن میگوییم.
او ادامه داد: انتخاب هنرمندان شرکتکننده برای حضور در دورههای گذشته بینال ونیز برآیند خاصی را طی نمیکرد و معمولا در قالب سلیقهای انجام میشد. این در حالی است که در این دوره با شکل دادن شورای انتخاب و به مشاوره گرفتن ۳۰ نفر از هنرمندان، اساتید، گالریداران، کیوریتورهای معاصر که دنیای هنر را خوب میشناسند بر آن شدیم تا سه هنرمند ایرانی حاضر در بینال ونیز را انتخاب کنیم. هر یک از اساتید سه هنرمند را معرفی کرد و در مجموع با توجه به امتیازهای اخذ شده سه هنرمند رضا لواسانی، سمیرا علیخانزاده و علی میرعظیمی برای حضور در پاویون ایران در بینال ونیز انتخاب شدند.
او درخصوص تاکیداتی که برای انتخاب هنرمندان شرکتکننده در پاویون ایران در ونیز مطرح بود، گفت: نخست برای خودمان مهم بود که این هنرمندان ساکن ایران باشند چراکه تقاضاهای متعددی از هنرمندانی داشتیم که در خارج از ایران زندگی میکنند و البته در عرصه بینالمللی نیز شناخته شده هستند اما تاکید ما زندگی هنرمندان در ایران بود. در عین حال مشتاق بودیم که حتما یک بانوی هنرمند در میان هنرمندانی که از سوی ایران معرفی میشوند حضور داشته باشد. همچنین با توجه به آنکه تمام رویدادهای مرکز تجسمی فقط در تهران متمرکز نشده، یک هنرمند اصفهانی را نیز برای حضور در این بینال انتخاب کردیم.
مظفری در ادامه به محل پاویون ایران در ونیز اشاره کرد و گفت: امسال موقعیت پاویون ایران در ونیز با سالهای گذشته متمایز است. در گذشته پاویون ایران در دسترس نبود ولی امسال در یکی از بهترین موقعیتهای شهر ونیز قرار دارد و همه هنرمندان و گردشگران این شهر حتما قادر خواهند بود از پاویون ایران دیدن کنند.
او همچنین از اهدای ۳۳ کتاب به کتابخانه ونیز خبر داد و گفت: در کنار سه هنرمند ایرانی که در پاویون ایران در ونیز حضور خواهند داشت، کتابهایی که طی این سالها در موزه هنرهای معاصر منتشر شده است و به معرفی هنرمندان ایرانی میپردازد به کتابخانه ونیز اهدا خواهد شد.
مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی درخصوص ارتباط آثاری که قرار است در پاویون ایران در ونیز به نمایش دربیاید، گفت: وقتی بناست از زندگی سخن به میان آورده شود گذشته، حال و آینده در آن جای میگیرند. در این راستا اثر خانزاده از گذشته و خاطرهها سخن میگوید. اثر لواسانی از حال و امروز و شکوه زندگی صحبت میکند و فراتر زندگی را معنا میکند و اثر میرعظیمی نیز از فراگیری آموزش و آینده صحبت به میان میآورد. درواقع قرار گرفتن این سه اثر در کنار یکدیگر باعث میشود تا مجموعه آثار ایران در ونیز به نمایش گذاشته شود. در این میان مجموعاً ۲۸۰ متر فضا در اختیار داریم که این سه اثر به مدت شش ماه در آن به نمایش گذاشته میشوند.
او درخصوص وضعیت بازدید از پاویون ایران در ونیز گفت: برای انجام بازدیدها با یک تیم ایتالیایی قرارداد بستهایم که به معرفی پاویون ایران خواهند پرداخت. در این میان پاویون ما در میدان سنمارکو و در نقطه اصلی شهر ونیز قرار دارد.
در هزینهها صرفهجویی کردیم
مظفری در پاسخ به سوال خبرنگار ایلنا مبنی بر هزینهای که برای پاویون ایران در ونیز شده است، گفت: با توجه به آنکه هزینهها یک دوره شش ماهه را دربرمیگیرد الان عدد مشخصی نمیتوانیم ارائه دهیم اما امسال با توجه به اتفاقات روی داده، مدیره و صرفهجویی هزینهها را در نظر گرفتهایم و میتوانم بگویم حداقل نیمی از هزینههایی که در دورههای گذشته برای حضور در بینال ونیز انجام میشد را درنظر گرفتهایم.
کیوریتور نداریم
مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی درخصوص حضور کرییتور برای بینال ونیز گفت: معمولا کشورها یک یا دو کیوریتور برای بینال ونیز معرفی میکنند که در نهایت هنرمندان شرکتکننده توسط این کیوریتور معرفی میشوند اما با توجه به آنکه امسال فرآیند انتخاب هنرمندان تحت نظارت شورای هنرمندان انجام شده، کیوریتور نداشتیم. دراین راستا با توجه به آنکه سند بالادستی درخصوص استانداردهایی برای انتخاب هنرمندان شرکتکننده در پاویون ایران در بینال ونیز نداریم شاید بتوانیم این فرآیند جدید را برای سالهای آینده نیز در نظر بگیریم. به گفته او حسن سلطانی، فرح اصولی، امیر سقراطی، محسن سلیمانی، احسان آقایی، علی بختیاری و هادی مظفری به عنوان شورای انتخاب هنرمندان شرکتکننده در ونیز فعال بودند.
زبان جهانی برای بیان هنر ایرانی
مظفری درخصوص وجه ایرانی بودن آثار به نمایش درآمده در بینال ونیز گفت: جهان نیز تصوری نسبت به هنر ایران دارد و همواره به دنبال نقشمایههای سنتی در آثار ایرانی است اما ما در پارامترهای انتخاب هنرمندان این مهم را در نظر داشتیم که بتواند با زبان جهانی هنر با دنیا صحبت کند و تصویر امروزیتری از هنر ایران ارائه دهد. صحبت به زبان روز دنیا برای ما اهمیت زیادی داشت.
او درخصوص اجاره یک مکان ثابت برای برگزاری پاویون ایران در بینال ونیز گفت: حدود ۱۶ سال پیش فضایی برای پاویون ایران در ونیز انتخاب و هزینههای خرید آن برآورد و مراحل عقد قرارداد انجام شد اما به دلیل تامین نشدن اعتبارات لازم کار خریداری متوقف شد. امسال نیز پاویون ما فقط برای همین شش ماه در اختیار ما قرار گرفته شده و خوب است از چالشهایی که برای اجاره این مکان با آن روبهرو بودیم برایتان بگویم.
مظفری خاطرنشان کرد: با توجه به تحریمها حتی برای اجاره مکان و عقد قرارداد مشکل داشتیم. برای بیمه کردن، جابهجایی و حمل و نقل آثار تحت فشار بودیم و کسی حاضر نبود با ما قرارداد ببندد در عین حال تا مادامی که فضای مورد نظر را بیمه نمیکردیم آن فضا در اختیار ما قرار نمیگرفت. همچنین در انتقال وجه با مشکل روبهرو بودیم. میتوانم بگویم رفع تمام این چالشها بیش از شش ماه زمان برد تا ما اکنون بتوانیم با زبان صلح و با زبان هنر با مردم جهان در بینال ونیز سخن بگوییم.
رضا لواسانی یکی از هنرمندان شرکتکننده در خصوص اثری که خلق کرده است، گفت: تلاش من آن است تا در تصاویری که خلق میکنم شعر و زبان فارسی را نشان دهد و این که تا چه اندازه در این امر موفق بودهام را نمیدانم. نام اثری که از من در ونیز به نمایش گذاشته خواهد شد «زندگی» است. این اثر در ابعاد ۱۷ متر خلق شده است و تکنیک اجرای آن «پاپیه ماسه» (خمیر کاغذ) است.
او در پاسخ به خبرنگار ایلنا مبنی بر آنکه معمولا در بینال ونیز، هنر دو سال اخیر هنرمندان یک کشور به نمایش گذاشته میشود از این رو باتوجه به زمانبر بودن خلق اثر شما، زبان جهانی که در اثر وجود دارد چیست، گفت: فرآیند تولید اثر من بسیار طولانی است و حتی ممکن است تولید هر یک از عناصر آن چندین سال زمان ببرد. من طی زمان اثر خلق میکنم و رسیدن به نقش برایم مهم است و این کار یکباره به وجود نمیآید.
سمیرا علیخانزاده نیز با اشاره به اثری که از او در پاویون ایران در بینال ونیز به نمایش گذاشته میشود، گفت: من یک چیدمان ارائه دادهام که با عکسهای طبیعی و چاپ دیجیتال روی توری فلزی اجرا شده است. درواقع قصد من از این اثر نشان دادن تصاویری از انسانهایی است که در عکسها حضور دارند اما الان در جمع ما زندگی نمیکنند. به نوعی نیستی و مرگاندیشی در کارهای من دیده میشود.
او ادامه داد: نام اثر من «شبه صلب خاطره» است و قرار است روی یک دیوار ۱۱متری اجرا شود. این اثر پنج لتهای خواهد بود و چهرههای زنان که روی لباسهایی از جنس توری فلزی چاپ شده است را به نمایش میگذارد.
علی میرعظیمی دیگر هنرمندی که اثر او در بینال ونیز به نمایش درخواهد آمد نیز در توضیح اثر خود گفت: کار من نیز یک چیدمان با استفاده از مواد و متریال خام است؛ موادی مانند چوب، آهن و آلومینیوم که در ابعاد یک سالن به نمایش گذاشته میشوند. درواقع قصد من از این چیدمان به نوعی چاتریورچات یا گفتمان دوطرفه است. من با این اثر به یک موضوع واحد با دو دیدگاه نگاه کردهام. اسم کار من «شاهد آواز» است.
سام فرخی (رئیس اداره بازارافزایی بانک آینده) به عنوان اسپانسر برگزاری پاویون ایران در بینال ونیز درخصوص چگونگی حمایت از این رویداد گفت: مسئولیت اجتماعی بانک آینده ما را بر آن داشت تا به سمت هنر و حمایت از آن بیاییم.
او ادامه داد: افتخاری که در برگزاری نمایشگاه موزه لوور در تهران کسب کردیم، تجربه خوبی برای ما رقم زد. رفتن به سمت میراث فرهنگی و گردشگری اتفاق ارزشمندی است.
فرخی یادآور شد: از آذر ماه سال گذشته تفاهمنامههایی با پایگاه میراث جهانی تخت جمشید نیز منعقد کردیم و از آنجایی که بازخوردهای خوبی از حمایت از میراث و گردشگری دریافت کردیم درصدد حمایت از هنرهای تجسمی نیز بر آمدیم. ذات هنر با ساختارشکنی همراه است و ما در صدد آن هستیم تا این رویداد هنری هرچه باشکوهتر برگزار شود.