در همایش ملی ریحانه النبی عنوان شد؛
همایش ریحانه برنامهای ملی و باشکوه است
روز نخست از سومین همایش ملی ریحانةالنبی به مدد عبدالواحد موسوی لاری موسس مرکز فاطمیه و انجمن شاعران ایران با حضور تنی چند از شاعران مذهبی در آستانه ولادت حضرت فاطمه(س) در خانه اندیشمندان علوم انسانی تهران آغاز به کار کرد.
به گزارش ایلنا و به نقل از روابط عمومی مرکز اسلامی فاطمیه (س) در این مراسم که با شعرخوانی جمعی از شعرای برجسته کشور برپا شد فاطمه راکعی رئیس انجمن شاعران ایران همایش ملی ریحانه النبی را برنامهای باشکوه، ملی و گسترده دانست که در شهرهای مختلف برگزار میشود.
وی ادامه داد: اهمیت شعر آیینی در این است که از دیرباز درخشش خود را در تاریخ ادبیات دارد و آنچه از این سبک شعری انتظار میرود توجه به کمالات انسانی، اخلاق و هستی و تاریخ زندگی بزرگواران دین است. دکتر راکعی با اشاره به جایگاه دخت گرانقدر پیامبر گفت: با توجه به اختلافی که در نوع نگاه به زن در پیش از اسلام وجود داشت، در آن زمان بوسههای تکریم بر دستان زن بزرگی چون فاطمه(س) نشان میدهد که دست یک زن میشود جایگاه بوسه حضرت محمد(ص).
رییس انجمن شاعران ایران وجود اشعاری در تکریم شخصیت های والایی همچون حضرت فاطمه زهرا(س) را یکی از نکات برجسته همایش ملی ریحانه النبی دانست.وی در پایان شعری درباره حضرت علی(ع) و حضرت فاطمةالزهرا(س) خواند.
سیدعلی موسوی گرمارودی به عنوان دیگر سخنران این مراسم نیز برپایی همایش ریحانه النبی را مجالی برای بروز استعدادهای جوان ذکر کرد و گفت: بنده برای حضرت فاطمه زهرا(س) شعر بسیار دارم در ۶ قالب مختلف هست. یکی از آنها ترکیببندی است که آخرین بند آن را میخوانم و فرصت را میدهم به کسانی که سن آنها کمترین است.
حسین اسرافیلی، شاعری که با «تولد در میدان» و «آتش در خیمهها» در بین شاعران معروف است، به خوانش شعری در مدح حضرت فاطمه(س) پرداخت. پس از این، ساعد باقری شاعر آیینی و سراینده سرود جمهوری اسلامی ایران در مقام سخنران گفت: حقیقت این است که این جایزه میتواند محل خیر باشد و میتواند باعث جشنوارهزدگی شود. در این آثار غالباً با توجه به دشواریهای شعر آیینی، که البته این حکم شعر آیینی هم جامع و مانع نیست، ما نمونههای نوآوریهای اصیل در این جنس آثار را در حال مشاهده هستیم. وی افزود: چقدر این نوآوریها صرفاً به خاطر ضرورت نوآوری و نیاز نوآوری است. این مهم است که نوآوری ماندگار شود. یکی از آفات جشنوارهها، تقسیم همیشگی و یک دوگانه شور و شعور درست کردن است که این امر اشتباه است چه بسا شعری در مجلسی خوانده شده است و بسیار فاخر دیده و شنیده شده اما از آن طرف مقابل هم نهادن شعر و شعور هم جالب نیست ولی قطعاً اگر قرار است من استفاده کنم، از زمینههای عاطفی بهگونهای استفاده میکنم که هر دو را در نظر بگیرم. جداسازی شعر و شعور در شعرها زیاد مطلوب نیست. نوآوری باید پشتوانه داشته باشد.
وی با خواندن شعری که سه واژه «در» و «فاطمه» و «دیوار» را در ردیف غزل خود قرار داده، گفت: ما میتوانیم در نقد نوآوریهای شعر امروز، مثال بیاوریم. در سطح کلان شعر، این ابداعات قابل توجه است.
وی با خواندن شعری که با واژه «بگذریم» و «بیت» از هر دو معنای آن بهره برده است، آن را تأملبرانگیز دانست و شاعر آن را موفق و خوانش این شعر را یک روضهخوانی کامل دانست. این شاعر آیینی در پایان گفت: نباید میان نوآوریها مرزبندی کرد، چون به ضرورت حتی میتوان «وزن» را رها کرد، و این حرکت به خاطر توجه به احساس و عاطفه، ماندگار میشود. اگر شعر آیینی میخواهد جایگاهی که حقش است را کسب کند باید در قلمرو شعر عمومی جایگاه خود را تثبیت کند.
این مراسم که در دوم و سوم اسفند در شیراز ادامه خواهد یافت، دیروز در مرکز اسناد کتابخانه ملی با حضور مصطفی رحماندوست، سهیل محمودی، مسجدجامعی و بسیاری از شاعران آیینی برگزار شد.