سارا بهرامی مطرح کرد:
لمپنیزم بخشی از روشنفکری شده/برخی نقدها دلم را شکست/کاش گذشته خود را به‌یاد بیاوریم
نشست خبری فیلم جمشیدیه با حضور عوامل آن در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری فیلم «جمشیدیه» با حضور یلدا جبلی (کارگردان)، فردین خلعتبری (تهیه‌کننده و آهنگساز)، محمد صادق آذین (تهیه‌کننده)، پانته‌آ پناهی‌ها، سارا بهرامی، حامد کمیلی، ستاره پسیانی (بازیگران) و برخی دیگر از عوامل فیلم با اجرای محمود گبرلو در سانس سوم از ششمین روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با حضور اهالی رسانه برگزار شد.
فردین خلعتبری (تهیه‌کننده و آهنگساز) در این نشست درباره شعاری بودن شخصیت اصلی این فیلم گفت: دفاع در دادگاه زبان رسمی است. چرا فکر می‌کنیم زبان رسمی زبان شعار است. ترانه در حال دفاع از زندگی خود بوده و با توجه به اینکه اهل یک خانواده کتابخوان است، می‌تواند فیلسوفانه دیالوگ بگوید چراکه فعال‌ترین دستگاه ذهنی درباره مرگ دستگاه فلسفی است.
یلدا جبلی( کارگردان) در این نشست اظهار داشت: اساسا قصه‌های آپارتمانی قصه‌های مورد علاقه من هستند ولی این کار آپارتمانی نبود. برای این فیلم بیشتر از ۵۰ دادگاه را حضور داشتم و در جریان پرونده‌های مختلفی قرار گرفتم. شاید اگر آن دادگاه‌ها را نمی‌رفتم، فیلم به چیزی که در فیلم‌های دیگر دیدید نزدیک‌تر بود ولی خروجی رفتن در راهرو دادگاه‌های مختلف جمشیدیه شد.
وی ضمن اعلام اینکه ضعیف بودن بازی‌ها را قبول ندارد، بیان کرد: کیومرث پوراحمد را زمانی برای بازی انتخاب کردیم، حس کردیم بهترین انتخاب است. اساسا دوست دارم موسیقی در کارم زیاد باشد و این مرز درگیری من با آقای خلعتبری است.
حامد کمیلی نیز درباره شباهت کارهای مشترکی که با سارا بهرامی بازی کرده، توضیح داد: من یک بازیگرم و اینکه کنار کسی بازی کنم که قبلا با او کار کردم، کمترین اهمیت را دارد چراکه چیزی به اسم شخصیت‌پردازی در سینما وجود دارد. علاوه بر این موضوع این فیلم با کارهای قبلی ما متفاوت است.
سارا بهرامی نیز در بخش دیگری از این نشست گفت: یکی از دغدغه‌های من این بود که بازی من و حامد کمیلی مثل گذشته نباشد و متفاوت بازی کنم.
وی افزود: من خیلی جایزه دوست دارم و خدا را شکر می‌کنم که سیمرغ دارم ولی برای سیمرغ بازی نمی‌کنم. روزهای گذشته چند نقد خواندم که خیلی دلم را شکستند. من برای‌شان خیلی متاسفم. اصولا در جامعه ما لمپنیزم بخشی از روشنفکری شده است. کاش کشوری که اهل ادبیات و فرهنگ بود گذشته خود را یاد بیاورد.
