مشکلات و چالش‌های تئاتر در شهرستان‌ها/(۳۱):
فتحعلی‌بیگی: سالن‌سازی مدیران، مانند نذر روغن ریخته برای امام‌زاده است
داود فتحلی‌بیگی مشکلات تئاتر استان البرز را در فراهم نبودن زیرساخت‌ها و نبود امکانات مالی خواند و گفت: نزدیکی این شهرستان به تهران باعث شده بسیاری از هنرمندان تئاتر، به پایتخت کوچ کنند و این یعنی همچنان البرز در محرومیت باقی می‌ماند.
داود فتحعلی‌بیگی (رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان البرز) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، مشکلات تئاتر این استان را در فراهم نبودن زیرساخت‌ها و نبود امکانات مالی خواند و گفت: این دو معضلی است که مثل خیلی از شهرستان‌ها در البرز هم وجود دارد. ضمن اینکه نزدیکی این شهرستان به تهران باعث شده بسیاری از هنرمندان تئاتر، فعالیت‌هایشان را در تهران متمرکز کنند. و این یعنی همچنان البرز در محرومیت باقی می‌ماند.
فتحعلی‌بیگی با اشاره به اینکه «از زمانی که من مسئولیت انجمن هنرهای نمایشی البرز را به عهده گرفتم، سعی کردم کمی به زیرساخت‌ها توجه شود» گفت: اکنون تنها سالن قابل استفاده کرج، تنها «سیروس صابر» است اما این سالن از ابتدا بد ساخته شده؛ اینجا ابتدا به‌عنوان فرهنگسرا ساخته شده بود اما با تبدیل شدن البرز به استان، به‌عنوان سالن در اختیار تئاتر قرار گرفت، اما هنوز هم بیشتر به درد سالن اجتماعات می‌خورد.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: مهندسی این مجموعه بسیار عجیب و غیرکارشناسی است؛ سالن بزرگی ساخته‌اند که عمق صحنه آن بسیار کم است و اتاق‌های پشت صحنه در زیرزمین قرار گرفته، در صورتی که مثلا پشت سن دو سه هزار متر زمین وجود داشته است. من فکر می‌کنم سازندگان سالن، از سر خودخواهی و ندانم‌کاری حتی سراغ چند نقشه از نمونه سالن‌های استاندارد نرفته‌اند.
فتحعلی‌بیگی با بیان اینکه «مشکل دیگر سالن محل آن در دل مجموعه‌های اداری است که تماشاگر در آن راحت رفت و آمد نمی‌کند» گفت: تماشاخانه باید در محلی باشد که گیشه‌اش کنار خیابان باشد و تماشاگر بلیتش را بگیرد داخل برود. برای همین خیلی در این سالن اجرا اتفاق نمی‌افتد.
او با اشاره به اینکه تنها سالن فعال کرج در واقع پلاتویی کوچک و کم عمق است، گفت: همین پلاتو هم در حد مقدورات بوده و از استانداردهای کافی برخوردار نیست.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی البرز یادآور شد: اتفاق مبارکی که در حال رخ دادن است، اقدام به ساخت مجموعه‌ای حرفه‌ای شامل سه پلاتوی اجرای استاندارد در زمین اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی البرز است که نقشه کاربردی آن را انجمن ارائه داده. تا این لحظه، سالن انتظار مجموعه ساخته شده و امیدواریم در سال آینده به بهره‌برداری کامل برسد.
فتحعلی‌بیگی با اشاره به مشکلات مالی تئاتر البرز گفت: هرچند اعتباراتی برای فعالیت هنری در اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود ندارد و بسیار کم‌رنگ است اما در خود استان از طریق شهرداری، بوجه قابل توجهی برای این‌گونه فعالیت‌ها اختصاص داده می‌شود اما آن‌هم دست کسانی است که نه براساس یک برنامه، بلکه براساس سلیقه خرج می‌کنند و به هرکسی دل‌شان می‌خواهد پول می‌دهند و بودجه در جاهایی خرج می‌شود که خروجی چندانی ندارد. بلکه مثل یک پول توجیبی است که خرج می‌شود تا برخی آقایان موقعیت خودشان را تثبیت کنند. یعنی خوشایند بعضی از مسئولان استانی کارهایی می‌کنند و با بچه‌های هنرمند خیلی کاری ندارند.
او تصریح کرد: اگر بودجه‌ای به هنر استان اختصاص پیدا می‌کند باید با هماهنگی انجمن‌های تخصصی تئاتر و موسیقی و... برای گسترش فعالیت‌های هنری هزینه شود تا هم به خروجی قابل قبولی برسد هم عامه مردم نتیجه‌اش را ببینند.
دبیر هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی با بیان اینکه «عدم هماهنگی بین دستگاه‌ها موضوعی ریشه‌دار است» گفت: بعضی ادارات سالن‌های اجتماعات بسیار بزرگی دارند که دلیل ساختش مشخص نیست؛ آن‌هم وقتی در طول سال شاید چندبار بیشتر برای برپایی سمینار استفاده نشود. اگر در برنامه‌ریزی‌های عمرانی به‌جای اینکه برای هر اداره یک سالن در نظر بگیرند، این هزینه را تجمیع کرده و با هماهنگی شهرداری چند سالن در یک مجموعه ساخته می‌شد که هم به کار برگزاری همایش‌ها و گردهمایی‌ها می‌آمد و هم برای اجرای تئاتر و برنامه‌های هنری مناسب بود، مثل امروز شاهد هدر رفتن سرمایه‌ها نبودیم.
فتحعلی‌بیگی همچنین به جایابی نامناسب برای ساخت سالن‌ها اشاره کرد و گفت: سال‌ها پیش فرهنگسرای حافظیه را در پشت تپه زورآباد کرج ساختند که نه کسی آنجا را می‌شناسد و نه به خاطر دسترسی و محل نامناسبش، کسی به آن مراجعه می‌کند. متاسفانه گاهی مسئولان اصلا ذوق فرهنگی ندارند و روغن ریخته را نذر امام‌زاده می‌کنند؛ با برنامه‌ریزی غلط مکانی می‌سازند که به کار کسی نمی‌آید.
او خاطرنشان کرد: خیلی اوقات کارهای خوب و باکیفیتی در البرز از سوی هنرمندان جوان ساخته می‌شود اما به دلیل محدودیت فضای اجرا، هر تئاتر نهایتا هفت یا ۱۰ شب اجرا دارد و تماشاگر زیادی به دیدن اثر نمی‌آید. همین مسائل هنرمند را سرخورده کرده و باعث می‌شود به تهران کوچ کند تا از امکانات پایتخت استفاده کند. اما اگر اینجا محلی حرفه‌ای داشته باشیم با توجه به جمعیت ساکن کرج تئاترهای خوبی می‌تواند همین‌جا اجرا شود.
فتحعلی‌بیگی در پایان با تاکید دوباره بر اینکه «بودجه هست اما سر جای خودش تخصیص پیدا نمی‌کند و به دست اهلش نمی‌رسد» گفت: سالن‌سازی دست متخصصان و براساس برنامه‌ریزی نیست و نتیجه‌اش مشکل خانواده تئاتر را رفع نمی‌کند. اما با این‌همه در تلاشیم اتفاقات خوبی در راه‌اندازی پردیس تئاتر البرز رخ دهد تا بچه‌های خوش ذوق تئاتر بتوانند در فضایی حرفه‌ای کارهایشان را ارائه دهند تا مردم هم بیایند و نمایش‌ها را ببینند؛ به شرطی که کارها از سر دل‌سوزی و با تفکر حرفه‌ای رخ دهد و به این فکر کنیم که جایی که می‌سازیم به درد مردم بخورد.
