در دعوای ناشران مطرح شد:
چه کسانی درحال سوءاستفاده از ظرفیت‌های اتحادیه ناشران و کتابفروشان هستند؟
نشست جمعی از ناشران معترض به چهاردهمین دوره انتخابات اتحادیه‌های ناشران و کتابفروشان تهران در فضایی پرتنش و درحالی‌که ناشران سعی داشتند اسناد و مدارکی از فساد برخی همکاران خود ارایه کنند، برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری جمعی از ناشران معترض به چهاردهمین دوره انتخابات اتحادیه‌های ناشران و کتابفروشان تهران در سالن همایش‌های انتشاراتی حقوقی مجد برگزار شد.
در این نشست؛ دلایل اعتراض و کناره‌گیری هفت نفر از ناشران باسابقه از حضور در انتخابات مطرح شد. نخستین سخنران محمدرضا توکل صدیق (مدیر انتشارات صابرین) بود که اظهار داشت: امسال شصتمین سال تاسیس اتحادیه ناشران است و این نهاد دیرپاترین نهاد فعال در حوزه نشر است و نقش ویژه‌ای به عنوان تنها نهاد صنفی مرتبط در این حوزه است که می‌تواند واجد ظرفیت‌های بالقوه و فعالی در صنعت نشر کشور باشد.
وی افزود: ما در راس این اتحادیه و افراد با ظرفیت بالا و تجربه فراوان نیاز داریم و به همین دلیل با رویکرد تجربه‌گرایی وارد هیئت مدیره اتحادیه شدیم. در دوره سیزدهم اتحادیه دو مقطع متفاوت وجود دارد یک دوره دو ساله نخست که دوران بسیار خوبی از اجماع و همگرایی بود و همواره تمکین اقلیت از اکثریت وجود داشت و چالشی در پیشبرد امور وجود نداشت. این رویکرد در مسائل مرتبط با معافیت مالیاتی ناشران و کتابفروشان و همچنین مسائل مرتبط با تامین اجتماعی این صنف نمود درخشانی داشت.
توکل افزود: حدود 10 سال بود اتحادیه در مدیریت نمایشگاه بین‌المللی کتاب حضور نداشت و از سال 94 مجددا وارد این حوزه شد.
وی در تبیین وقایع نیمه دوم دوره مدیریت اظهار داشت: از سال 95 یک رویکرد جدید در هیئت مدیره شکل گرفت که معتقد به حذف تشکل‌های اتحادیه بود و خواهان شکل‌گیری یک تعاونی تجاری صرف بود که همه تشکل‌ها و انجمن‌ها را به شکل منفک از هویت خودشان دربربگیرد و این جریان ماجرایی‌ها را به وجود آورد که من نمی‌خواهم وارد جزئیاتش شوم. این جریان با مستمسک قرار دادن عضویت در هیئت مدیره باغ کتاب و شرکت ماه پیشانی فضاسازی خاصی را در قبال اعضای کنونی هیئت مدیره به وجود آورد و از بیرون نیز تلاش‌هایی را برای وتو کردن مصوبات هیئت مدیره به کار بستند. در این شرایط با مطرح شدن بحث کاندیداتوری دوره چهاردهم ما هم تصمیم به ثبت‌نام مجدد گرفتیم و تلاش کردیم تا مشکلات‌مان را به شکل دموکراتیک حذف کنیم اما زشتی‌های مستمر در این حوزه ما را بر آن داشت تا از تداوم حضور در هئیت مدیره منصرف شویم.
در ادامه یحیی دهقانی (مدیر انتشارات مبتکران) در رابطه با چرایی انصراف از کاندیداتوری مجدد اظهار داشت: برای ما مهم نبود که این کار آسانی یا سختی است بلکه ما مجبور بودیم راه درست را انتخاب کنیم. در دو سال و چند ماه اخیر ما در فضای اتحادیه دچار مشکلاتی شدیم که در طول 60 سال عمر اتحادیه چنین شرایطی هرگز حاکم نبود.
وی افزود: ما ثبت نام کردیم تا شاید در آینده هم بتوانیم فضای همکاری را احیا کنیم ولی دیدیم با این فضای تشن‌آلود نمی‌توانیم کار را به پیش ببریم و گروهی در بیرون از اتحادیه وجود دارند که چون می‌دانیم اگر وارد اتحادیه شوند، سعی می‌کنند گروه مورد نظر اتحادیه خودشان را از بیرون وارد اتحادیه کنند، ما کنار نمی‌ایستیم و رویکردمان عافیت‌طلبانه نیست و به شکل انتقادی در برابر کسانی که تلاش می‌کنند اتحادیه را به قهقرا ببرند می‌ایستیم.
در ادامه عباس حسینی نیک (مدیرعامل انتشارات مجد) اظهار داشت: اتحادیه مجوز فعالیت اقتصادی و انتفاعی نداشت و در واقع ما حتی زمانی که می‌خواستیم برای ورود به بحث مدیریت نمایشگاه بین‌المللی کتاب فعال شویم هر ساله از اتاق اصناف مجوز می‌گرفتیم. این گروهی که آقایان به آن اشاره کردند افرادی را جلو می‌اندازند که فقط حرف‌شنوی دارند و توانایی حل هیچ مساله‌ای را ندارند این در حالی‌ست که مطابق قانون هیئت مدیره در برابر تصمیات اجرایی اتحادیه مسئولیت تام دارند اما مصوبات بدون تصویب هیئت مدیره ایجاد می‌شد و آقای آموزگار به عنوان رئیس هیئت مدیره حتی مصوبات را جهت اطلاع و استحضار نیز به هیئت مدیره مرجوع نمی‌کرد. در چهار سال گذشته ما در نمایشگاه فرانکفورت حضور یافتیم بدون اینکه حتی یک صفحه گزارش از جانب رئیس اتحادیه به هیئت مدیره داده شود.
حسینی نیک افزود: ناشران نباید اختلاف اساسی داشته باشند زیرا با یکدیگر منافع مشترک دارند. ما معتقدیم که هرکس که برای چاپ کتابش از ارشاد باید مجوز بگیرد و هر کسی که کاغذ مصرف می‌کند؛ ناشر است و ما با آنها هیچ گونه اختلافی نداریم اما دعوا از آنجا آغاز شد که یک عده از واردکنندگان کتاب‌های خارجی از ارشاد مجوز تاسیس انتشارات گرفتند و شما خودتان ببینید که تعارض منافع از چه زمانی آغاز شد. آقای آموزگار بیش از هشت ماه در حال لابی‌گری با دانشگاه‌های دولتی، آزاد و همچنین وزارتخانه‌های علوم و ارشاد بود که براساس نتایج این مذاکرات قرار شد که 2.5 میلیارد تومان از محل یارانه‌های کتاب کشور صرف خرید کتاب‌های خارجی شود. این نکته را در نظر داشته باشید که آقای آموزگار بیشتر رئیس انجمن واردکنندگان کتب خارجی بود و اکنون نیز خود یک پای واردات عمده کتاب خارجی است به آن رقم 2.5 میلیارد تومان اضافه کنید 10 میلیارد تومانی را که دانشگاه آزاد به طور یکپارچه صرف خرید کتب خارجی می‌کند و البته مشخص است که چه کسانی در حال سوءاستفاده کردن هستند. شایان ذکر است که هیچ یک از اعضای هیئت مدیره از لابی‌گری‌های آقای آموزگار اطلاع نداشتند این در حالی بود که تمام ناشران داخلی از عدم خرید کتاب‌هایشان توسط کتابخانه‌ها و دانشگاه‌ها در آن سال گلایه داشتند.
وی افزود: فروشندگان کتاب خارجی، کتاب‌های خود را به قیمت روز اروپا و آمریکا در ایران می‌فروشند این درحالی است که ایران عضو کنوانسیون کپی رایت نیست و وزارت ارشاد باید از قوانین داخلی تبعیت کند. مثلا یک کتاب که در آمریکا توسط انتشارات اشپنگلر 100 دلار قیمت دارد در هند با همان کیفیت و با همان مجوز چاپ اصلی به قیمت 20 دلار به فروش می‌رسند. ما بعدتر مطلع شدیم که حتی آقای آموزگار پیگیری کرده بود که مبلغ اجاره غرفه‌های بخش بین‌الملل نمایشگاه هم‌قیمت با غرفه‌های داخلی نمایشگاه باشد در حالی که درآمدش بسیار بیشتر است.
فرهاد تیموزراده (مدیر انتشارات تیمورزاده و انتشارات طبیب) در ادامه اظهار داشت: تمام موارد لازم را دوستان گفتند. من بخشی از یک نامه که خود یکی از دلایل انشقاق درون صنفی ماست را عینا برایتان قرائت می‌کنم. «ناشران و کتابفروشان حوزه عمومی جلودار تعالی فرهنگ و هنر کشور هستند. به گمان من؛ اگر امروز مسئولیت‌های صنفی نیز به سمت ناشران عمومی هدایت شود با اینکه امیدی به آینده نیست اما می‌تواند گامی رو به جلو باشد و البته شعف‌انگیز است که در دولت نیز چنین رویکردی برای حمایت از ناشران حوزه عمومی وجود دارد.
تیمورزاده افزود: این ذوق زدگی از مداخله‌های دولت در انتخابات و همچنین سوگیری‌های انشقاق‌‌آفرین مشخصا دلیلی برای سنگ‌اندازی در ادامه کاری هیئت مدیره کنونی بود.
مسعود پایدار (مدیر انتشارات دانشگاهی) اظهار داشت: می‌گویند دموکراسی با همه ایراداتش بدیلی ندارد و ما همه باید تابع شروط دموکراسی باشیم. ما با به رسمیت شناختن تجربه این نهاد صنفی قدیمی در حل مشکلات حاضر بودیم که با فداکاری خط تفرقه را دنبال نکنیم و البته این به معنای این نیست که اراده نامبارکی که برای حذف تشکل‌ها وجود داشت را بربتابیم. متاسفانه فضای نشر دوقطبی شده است و این فضای دوقطبی شامل ناشران عمومی و تخصصی می‌شود با این حال چنین فضاسازی در گذشته سابقه نداشته و ناشران کتب تخصصی و دانشگاهی هرگز در برابر ناشران عمومی نایستادند. البته این گزاره که جریان مقابل می‌گوید که ناشران دانشگاهی درد ناشران عمومی را نمی‌فهمند یک دروغ آشکار است. براساس ماده 22 قانون نظام صنفی، هیئت مدیره مسئول مسائلی است که در اتحادیه می‌گذرد. این در حالی است که ما حداقل اختیارات را نداشتیم و نتوانستیم در برابر اقدامات غیرقانونی واکنش مناسبی از خود بروز دهیم.
عبدالعظیم فریدون (مدیر انتشارت محراب قلم) نیز در این نشست مدعی شد: بخش عمده عمر اتحادیه در عصر پس از انقلاب در اختیار همین ناشران عمومی بود و البته در آن دوران هم اتحادیه و هم این صنعت نشر با مشکلات فراوانی مواجه بودند و بسیاری از این مشکلات را برای آیندگان نیز به ارث گذاشتند.
فریدون افزود: جمع حاضر در هیئت مدیره حدودا سه قرن تجربه مدیریتی در صنعت نشر دارد و این انباشت تجربی می‌توانست به عنوان کلیدی کارگشا برای این صنعت عمل کند حال اینکه ریاست اتحادیه در ادامه فضاسازی‌های خود برای اینکه اقداماتش را موجه نشان دهد، پیشنهادی داد منبی بر اینکه شما شورای پیشکسوتان را تاسیس کنید و این شورا هر نظری بدهد. ما در هیئت مدیره تصویب می‌کنیم و این در و اقع تلاش برای استمرار حاکمیت جریان پیشین بود این در حالی است که فقط هیئت مدیره توانایی تصویب قوانین و مقررات را دارد و ایجاد هر تشکل داخلی دیگری هم برخلاف اساسنامه و هم در مغایرت با قانون اصناف است. این آدرس انحرافی که آقایان برای ایجاد خط نفاق میان ناشران عمومی و خصوصی می‌دهند صرفا طراحی‌هایی است نمایشی برای پوشاندن سوءاستفاده‌های خودشان. مثلا شما به عنوان خبرنگار بروید تحقیق کنید ببینید یک کافی‌شاپ مجهز حاضر در مجموعه ماه پیشونی بدون مزایده به چه کسی واگذار شده است؟ ببینید که کتابفروشی رایزن در شمال تهران که متعلق به یک نهاد عمومی است (بنیاد دایره‌المعارف) به چه شکل به یکی از ناشران واگذار شده است؟ بروید تحقیق کنید که کتابفروشی‌های حاضر در خیابان کریمخان به چه شکل با آقایان واگذار شد؟
فتح‌الله فروغی انتشارات شورا) با عنوان یکی دیگر از ناشران معترض گفت: اتحادیه شش رسته مختلف دارد که ناشران کتابفروشان، تولیدکنندگان محتوای دیجیتال، ناشرکتابفروشان، توزیع کنندگان و در نهایت تولیدکنندگان کارت پستال دربرمی‌گیرد.
فروغی افزود: رئیس اتحادیه به علت منافع شخصی که داشت دوقطبی‌سازی‌ها را تداوم بخشید این در حالی است که شما می‌بینید هیچ بحثی در رابطه با ساختار اتحادیه مطرح نمی‌شود و اصولا بحث اساسنامه نیز مطرح نمی‌شود این در حالی است که بیش از دو ماه است که جلسات هیئت مدیره تشکیل نمی‌شود و براساس قانون برای تشکیل جلسات هیئت مدیره دست‌کم باید پنج نفر از اعضا حضور داشتند.
حسینی نیک در تکمیل صحبت‌های فروغی خاطرنشان ساخت: رئیس اتحادیه قادر به وتو کردن مصوبات هیئت مدیره بود و این در حالی است که بیش از جلسات هیئت مدیره تشکیل نمی‌شود. 570 عضو از 1200 عضواتحادیه کتابفروشانی هستند که البته در جهانی منافع همسو با ریاست اتحادیه دارند. من در این راستا به عنوان بازرس هیئت مدیره که البته حق رای هم ندارد به اتاق اصناف هم شکایت کردم اما شکایت ما راه به جایی نبرد. پشت پرده این افراد آقای کیائیان است که بنا به دلایل سیاسی و امنیتی امکان حضور در هیئت مدیره را ندارد و این جریان‌ها را آنها سازماندهی می‌کنند. آقای آموزگار فقط در یک فقره برای نمایشگاه بیست و هشتم توانسته بود مصوبه‌ای از ارشاد بگیرد که براساس آن اساتید دانشگاه می‌توانستند 400 تا 600 هزار تومان کتاب بخرند که در کنار بن کارت‌شان در پرانتز نوشته بود فقط کتاب خارجی. این در حالی بود که بیشتر حتی کشیدن بن کارت‌های 40 هزار تومانی نیز در دستگاه‌های کارت خوان بخش بین‌الملل ممنوع بود و ما تلاش‌های بسیاری کردیم که آن عبارت در پرانیز را حذف کنیم اما این تراکنش‌هایی که بیشتر در بخش بین‌الملل نمایشگاه معمول بود به سادگی توسط این آقایان عادی‌سازی شد. در نمایشگاه بیستم بود که سه نفر از همین جریان زندانی شدند به این علت که اسناد جعلی فروش دو تا سه میلیون دلاری کتاب خارجی به دانشگاه‌ها را عرضه کرده بودند و این رویه قرار است که در حال حاضر نیز تداوم داشته باشد.
تیمورزاده در ادامه اعتراض به این دوقطبی‌سازی اظهار داشت: آقایان تصویب کردند که انشارات‌هایی که عمدتا واردکننده کتاب هستند، با 150 کتاب عمومی ناشر عمومی محسوب می‌شوند و به‌طور مثال ما که بیش از 350 کتاب عمومی و 300 کتاب حوزه کودک منتشر کردهایم، به این علت که 4000 هزار عنوان کتاب تخصصی دانشگاهی منتشر کردهایم، ناشر تخصصی محسوب شویم! این هیچ مبنای عادلانه‌ای ندارد و در نهایت خود این مصوبه که با لابی‌گری یک عده‌ای تصویب شده است، خودش مبنای افتراق و انشقاق خواهد بود.
یحیی دهقانی نیز از همه افرادی که ادعای سوءاستفاده اعضای هیئت مدیره کنونی را دارند، خواست تا هر دو طرف اسناد خودشان را عرضه کنند و در ادامه نیز اظهار داشت: ما اسناد فراوانی از تخلف ریاست اتحادیه داریم که به هیچ وجه قابل کتمان نیستند. هنگامی که با رای اعضا، بنده به عنوان نماینده اتحادیه در اتاق اصناف انتخاب شدم، آقای آموزگار ابلاغیه بنده را به مدت 7 ماه مسکون نگاه داشت و به اتاق اصناف عرضه نکرد تا به خیال خودش دوران ابلاغ ما به پایان برسد که البته با پیگیری‌های ما این موضوع منتفی شد و اتاق اصناف اعلام کرد که تا برگزاری انتخابات جدید اعتبار این ابلاغیه پابرجاست. این افراد حتی به جعل نامه و اسناد نیز روی آوردند و البته در اقدامی ناشیانه، این نامه را برای وزیر ارشاد و معاون او نیز به شکل رونوشت ارسال کردند که البته چون این نامه‌ها شماره ثبت و بایگانی نداشتند، مشخص بود که این یک جعل است و البته بسیار عجولانه اتفاق افتاده است.
دهقانی افزود: حتی زمانی که ما برای پیگیری به اتاق اصناف مراجعه کردیم و یک نامه که ظارهرا با امضای او ارسال شده بود را نشانش دادیم، بسیار برآشفته و متعجب شد و با خشم به اتاقش رفت و در را بست.
مدیرعامل انتشارات مبتکران در پایان خاطرنشان کرد: مفاسد این آقایان مشخص است و ما به این دلایلی که طرح شد، تصمیم گرفتیم که در این انتخابات شرکت نکنیم.
در پایان، سیدعباس حسینی نیک با نام بردن از برخی افراد عنوان کرد: آقایان ... در این جریان فعال و منتفع هستند و در دوقطبی‌سازی موجود نیز با فضاسازی عمومی و تخصصی، در نهایت می‌خواهند رویکردهای خود را برای ادغام انجمن‌ها و اصناف تخصصی حاضر در این اتحادیه به پیش ببرند. البته این افراد هم عدد و امکانات خودشان را دارند و اینکه برخی از افراد فکر می‌کنند ما از ترس شکست در این رقابت انصراف دادیم، تصور غلطی است که این افراد در ادامه پروسه فضاسازی‌های خودشان تداوم داده‌اند ما بارها اعلام کردیم که حاضریم با این افراد به شکل رو در رو و با حضور رسانه‌ها گفت‌وگو کنیم.
