«انتهای سکوت» در حراج تهران چکش می‌خورد/اثری برگرفته از حکمت صدرایی
«انتهای سکوت» اثری از مرتضی گودرزی دیباج با قیمت ۲۵ تا ۳۵ میلیون تومان در دهمین دوره حراج تهران چکش می‌خورد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، دهمین حراج تهران درحالی ۲۱ دی ماه در هتل پارسیان آزادی تهران برگزار می‌شود که نهمین حراج تهران با ارائه آثار کلاسیک و مدرن ایران، تیرماه در هتل پارسیان آزادی تهران با اجرای حسین پاکدل برگزار شد. در این حراجی همین‌طور که طراحی شده بود، گران‌ترین قیمت پیشنهادی به یکی از دو تابلوی ارائه شده از سهراب سپهری اختصاص یافت که به قیمت بیش از ۵ میلیارد تومان به فروش رفت.
مرتضی گودرزی دیباج (هنرمند نقاش) که یکی از آثار خود را در دهمین حراج تهران ارائه داده است درخصوص حراج تهران و فروش ۹۵۷ اثر از هنرمندان با طیف‌های مختلف فکری در طول ۱۰ دوره برگزاری، گفت: این اتفاق خوبی است که در حراج تهران هیچ گونه سویه‌نگری خاصی از نظر جناح‌های فکری و سیاسی وجود ندارد و یک کار تمیز صرفا مبتنی بر اقتصاد هنر شکل می‌گیرد و در طول این ۱۰ دوره هم این مسیر را دوستان طی می‌کنند، ضمن اینکه به نظر من کار خوبی انجام می‌شود به خاطر اینکه حراج تهران به سمت و سوی خاصی متمایل نیست و این جای بسی خوشحالی دارد که فرصتی برای هنرمندان مختلف است که بتوانند با نظر مدیران و مسئولان حراج تهران که در این حراج حضور داشته باشند.
وی درباره ویژگی‌های اثری که قرار است در حراج تهران حضور داشته باشد، گفت: عنوان اثری که برای دهمین دوره حراج تهران ارایه می‌کنم «انتهای سکوت» است که در ابعاد ۱۵۰×۱۵۰ و با تکنیک میکس مدیا کار شده است؛ مضمون و مفهوم اثر برگرفته از حکمت صدرایی است؛ ما به لحاظ جغرافیای معنوی و به نوعی یک نگاه حکمی به سرزمین معنوی و کهن مان ایران داریم، بنابراین یک جور نگاه شرق مابانه و یک خلوت خاص در اثر سعی شده که به تصویر کشیده شود که مخاطب را به تفکر در باطن سرزمین مادری خود هم به جهت جعرافیایی هم به جهت جغرافیای معنوی و فکری دعوت می‌کند.
گودرزی دیباج در پاسخ به این سئوال که آیا حراج آثار هنری و برگزاری حراج‌هایی مانند حراج تهران می‌تواند بر اقتصاد هنر تاثیرگذار باشد، گفت: تاثیری که حراج تهران بر مارکت هنری کشور دارد غیرقابل انکار است، چنانکه نوع ارزش‌گذاری‌هایی که صورت می‌گیرد، ارائه آثار هنرمندان و حضور هنرمندان در صحن حراج بر مسایل دیگر و حواشی که درباره آنها و آثارشان بوجود می‌آید، تاثیرگذار است؛ قطعا این حضور در صحنه‌ها و عرصه‌های دیگر می‌تواند ثمربخش باشد این را باید فال نیک گرفت.
این هنرمند نقاش در پاسخ به این سوال که آیا بعد اقتصادی در حوزه هنرهای تجسمی کمتر مورد توجه قرار گرفته است، اظهار کرد: به چنین چیزی اعتقاد ندارم؛ انتظار حمایت و توجه خاص از سیستم‌های رسمی کشور نداریم که حراج تهران یا هر حراج دیگری را از نظر خرید آثار هنری حمایت کنند، بلکه اگر این حمایت نباشد باید صورت گیرد؛ بویژه درعرصه فرهنگسازی و لوجستیک رسانه‌ای باید این حمایت معنوی وجود داشته باشد، اگر این اتفاق بیفتد حراج‌های تهران به خصوص حراج اصلی تهران می‌تواند مسیر خود را پرقدرت ادامه دهد، اما متاسفانه فضای رسانه‌ای کشور نسبت به این حراج مثل یک شهاب سریع عبور می‌کند در حالی که باید کار رسانه‌ای جدی‌تر نسبت به آن صورت گیرد، نقد حراج، تحلیل حراج و وضعیت آن و نسبت حراج با جامعه فرهنگی کشور و تاثیر مثبتی که دارد را باید در رسانه‌ها بررسی کرد.
مرتضی گودرزی دیباج در پاسخ به این سوال که حضور هنرمندان پیشکسوت و جوان را در حراج‌های هنرهای تجسمی چگونه ارزیابی می‌کند، گفت: یکی از ویژگی‌های حراج تهران این است که پیشکسوتان را از جوانان جدا نمی‌کند، این جای تامل دارد و قابل تقدیر است، خود این اتفاق می‌تواند بر روند طبیعی حضور و بروز و ظهور هنرمندان تاثیر بگذارد.
او معتقد است: در استقبال از آثار هنری، علاوه بر کیفیت آثار قطعا برخی عوامل دیگر نیز تاثیرگذار است به طور مثال ممکن است برخی هنرمندان، حامی داشته باشند و بعضی نداشته باشند؛ این ارتباط چندانی با فضای هنری ندارد و هر بازار هنر مولفه‌هایی غیر از هنر را داراست که باید به عنوان یک واقعیت پذیرفته شود.
