مشکلات و چالش‌های تئاتر در شهرستان‌ها/(۲۷):
۷ پلاتو در کردستان ساخته می‌شود/نبود آموزش مدون و مدت‌دار مشکل تئاتر شهرستان‌هاست
رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان کردستان با اشاره به به فراهم شدن مقدمات ساخت هفت پلاتو در این استان، مهم‌ترین مشکلات تئاتر استان‌ها را کمبود اعتبار برای حمایت از اجراهای عمومی، نبود سالن‌های مناسب و نبود آموزش مدون و مدت‌دار عنوان کرد.
عبید رستمی (رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان کردستان) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به اینکه در کردستان ۲۲ گروه ثبت شده فعال‌اند؛ که سه گروه در رده الف، سه گروه ب و بقیه گروه ج هستند، گفت: یکی از مشکلات اصلی تمام انجمن‌های هنرهای نمایشی سطح کشور نبود اماکن و سالن‌های مناسب و در اختیار است که انجمن‌ها نمی‌توانند از وضعیت موجود هم استفاده کافی را ببرند.
رستمی ادامه داد: برای برون‌رفت از این وضع در کردستان به لطف آقای استاندار و رئیس سازمان برنامه و بودجه استان، با پیشنهاد اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و انجمن هنرهای نمایشی کردستان مقدمات ساخت هفت پلاتو در استان فراهم کرده‌ایم که در برخی از شهرستان‌ها عملیات اجرایی این پلاتوها شروع شده است. فکر می‌کنم با احداث این هفت پلاتو که بزرگترینش در سنندج به بهره‌برداری می‌رسد، بخشی از نیازهای تئاتر ما برای تمرین و اجرا مرتفع می‌شود.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی کردستان یادآور شد: بخش دیگر مشکلات انجمن‌ها، کمبود اعتبار برای حمایت از اجراهای عمومی است. در چند سال گذشته باوجود تمام تلاشی که انجمن هنرهای نمایشی ایران برای حمایت از گروه‌ها کرده فقط در یک نوبت توانسته از گروه‌ها حمایت مالی کند که ضمن تشکر از این اقدام جمعی و تاثیرگذارشان در کشور، من فکر می‌کنم این اقدام باید به صورت سالیانه و مداوم اتفاق بیفتد که گروه‌ها بتوانند استقلال مالی داشته باشند. این حمایت‌ها می‌تواند زمینه اجراهای عمومی بیشتر را توسط گروه‌های ثبت شده تئاتری فراهم کند.
رستمی تصریح کرد: بخش دیگری از مشکلاتی که فکر می‌کنم از مشکلات ساختاری تئاتر ایران خصوصا در شهرستان‌هاست، نبود آموزش مدون و مدت‌دار است. یکی از مشکلاتی که هنرمندان ما در استان‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند به روز نبودن آموزش‌ها در شهرستان‌هاست. اگر اداره‌کل هنرهای نمایشی و انجمن سازوکاری را برای آموزش بلندمدت در حوزه بازیگری، کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی برنامه‌ریزی کنند و برای کل کشور براساس سرفصل‌های تئاتر دانشگاهی و به‌روز بتوانند شرایط آموزش در استان‌ها را فراهم کنند تا حداقل در هر مرکز استان یک دوره آموزشی میان‌مدت برگزار شود بسیار موثر خواهد بود؛ چون کلاس‌ها و ورک‌شاپ‌ها و کارگاه‌های یک و چند روزه جوابگو نیست و حتما باید آموزش میان‌مدتی باشد تا گروه‌ها بتوانند برنامه‌ریزی کرده و این آموزش را بعدا به شهرستان‌ها ببرند و به سایر اعضای گروه‌شان انتقال دهند. اما متاسفانه چندین سال است در بخش آموزش اتفاقی نیفتاده و از ضروریات است که حتما اداره‌کل هنرهای نمایشی و انجمن هنرهای نمایشی ایران و ادارات کل فرهنگ و ارشاد استانی فکری برای این حوزه داشته باشند.
رستمی با اشاره به اینکه موارد ذکر شده چالش‌هایی است که اکثر استان‌ها با آن درگیرند، گفت: جدای از اینها، بحث تعدد جشنواره‌هایی است که روز به روز در کشور در حال افزایش است و مثل قارچ می‌رویند. متاسفانه در کنار این جشنواره‌ها، از اجراهای عمومی حمایت نمی‌شود. اگر فقط به تولید برای جشنواره‌ها اکتفا کنیم فکر می‌کنم نتوانسته‌ایم هدف اصلی‌مان که ارتباط با تماشاگر و تئاتر برای مردم است را اجرایی کنیم. معتقدم در کنار این جشنواره‌ها که بخش زیادی از آنها ضرورت و نیاز است، حتما باید به مقوله حمایت از اجراهای عمومی در شهرستان‌ها نگاه ویژه‌ای شود و همین خودش می‌تواند سبب تولید و اشاعه تئاتر در جامعه و استقبال مردم هم بشود. تا زمانی که تولید مستمر تئاتر در استان‌ها نباشد نباید انتظار استقبال تماشاگر را از این هنر داشته باشیم.
او با اشاره به برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی مریوان در این استان، یکی از کارکردهای آن را زمینه‌سازی برای تعاملی خواند که بین هنرمندان سراسر کشور اتفاق می‌افتد و گفت: این تعامل باعث می‌شود هنرمندان با دیدگاه‌ها و کارهای تازه هم آشنا شوند و این را به‌صورت رقابتی باهم به اشتراک بگذارند و در رقابت با کارهای دیگر سطح خود را بسنجند. این از اتفاق‌های خوبی است که جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، جشنواره تئاتر کردی و جشنواره تئاتر استانی فجر توانسته در استان کردستان انجام دهد.
رستمی ادامه داد: تئاتر خیابانی توانسته کردستان را به‌عنوان پایگاه مهم اجرای تئاتر خیابانی در کشور مطرح کند و با همین جشنواره اکثر هنرمندان خوب کشور با تئاتر کردستان لینک شدند. ما هر سال در مهر ماه این جشنواره را برگزار می‌کینم و یکی از اقدامات خوبی است که در کردستان سابقه بسیار خوبی داشته اما اگر فقط به چند روز جشنواره اکتفا کنیم، از هدف غایی‌مان که ارتباط هنرمندان برای تولید بیشتر و ارتباط با تماشاگر است دور شده‌ایم. تمام این جشنواره‌ها باید نیروهای متخصصی را معرفی کنند که این نیروها بتوانند نهایت تعامل را با تماشاگر داشته باشند.
رستمی تصریح کرد: اگر تمام جشنواره‌های ما بتوانند این کارکرد را حفظ و اجرایی کنند فکر می‌کنم هم جشنواره تئاتر خیابانی مریوان و هم سایر جشنواره‌های کشور بتوانند رسالت خودشان که هماهنگی بین هنرمندان، انتقال تجارب و اندیشه و در کنارش تولید مستمر تئاتر است را شکل دهند و ما معطوف به چند روز برگزرای جشنواره نمی‌شویم. در لابلای این جشنواره‌ها حتما باید اجراهای مستمر تئاتر برای تماشاگران‌مان داشته باشیم.
