مشکلات و چالشهای تئاتر در شهرستانها/(۲۱):
توقف ۱۱ ساله ساخت سالن تئاتر زنجان/۱۳ گروه تئاتری یک تماشاخانه هم ندارند
رئیس انجمن هنرهای نمایشی زنجان خاطرنشان کرد: یک سالن نیمه کاره داریم که از سال ۸۵ پی و اسکلتش ساخته شده اما الان یازده سال است همان طور نیمه کاره مانده و تلی از خاک است. اگر همانجا را خراب کنیم و مصالحش را بفروشیم میتوانیم با پولش یک سالن بسازیم!
حسین نجفی (رئیس انجمن هنرهای نمایشی زنجان) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، مهمترین مشکل تئاتر این استان را مشکلات سختافزاری خواند و گفت: ما در مرکز استان سالن مخصوص نمایشی نداریم. یک سالن داریم که برای همه امور از آن استفاده میشود و اگر نوبت برسد، تئاتر هم روی صحنه میرود.
نجفی تشریح کرد: تنها سالن شهر زنجان برای برگزاری جلسات، همایشها، موسیقی، جُنگ و... استفاده میشود و در طول سال وقتی باشد نوبت به تئاتر هم میرسد.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی زنجان با بیان اینکه این شهر پلاتو و تماشاخانهای برای اجرای تئاتر ندارد، گفت: تنها یک پلاتو برای تمرین داریم که گاهی چهار صندلی در آن میچینیم و برای اجرا هم از آن استفاده میکنیم.
نجفی خاطرنشان کرد: در زنجان ۱۳ گروه ثبت شده تئاتری داریم که با این شرایط و نبود سالن، فرصت اجرا برای آنها اندک و محدود است و برای همین بعضی از گروهها در طول سال کار نمیکنند.
او خاطرنشان کرد: البته یک سالن نیمه کاره داریم که از سال ۸۵ پی و اسکلتش ساخته شده اما الان یازده سال است همان طور نیمه کاره مانده و تلی از خاک است. اگر همانجا را خراب کنیم و مصالحش را بفروشیم میتوانیم با پولش یک سالن بسازیم! هزار و یک دلیل اداری برای توقف پروژه میآورند؛ البته میگویند امسال بودجهای برای ادامه آن قرار است اختصاص پیدا کند، اما هنوز خبری نیست.
نجفی با اشاره به بودجه انجمن هنرهای نمایشی زنجان گفت: ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سالانه دو بودجه در اختیار ما میگذارد؛ یکی بودجه جشنواره است که حدود ۵۰ میلیون تومان میشود و دیگری بودجهای برای حمایت از اجراهای عمومی است که بستگی به آثار روی صحنه رفته دارد. مثلا اگر ۷۰ اجرای عمومی در طول سال داشته باشیم ۵۰ میلیون تومان به ما میدهند، اگر هم تعداد آثار کمتر باشد بودجه اختصاصی هم کمتر میشود.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی زنجان با اشاره به حمایت سایر نهادها از تئاتر در این استان، خاطرنشان کرد: با نهادها و سازمانهای دیگر همچون شهرداری، رایزنیهایی داشتهایم اما آنها تمایلی برای اینکه با انجمن نمایش بهعنوان یک انجیاو همکاری کنند از خود نشان نمیدهند بلکه بیشتر مایل به حمایت از افراد و هنرمندان شناخته شده و موردنظر خودشان هستند. یعنی حمایتها بهصورت و بر حسب روابط خود هنرمند با شهرداری و سایر ارگانهاست.
نجفی تصریح کرد: انجمن نمایش مهمترین و معتبرترین محل برای تامین نیازهای نمایشی کشور است و اگر سازمانها و نهادها سراغ فرد نروند و حاشیهها و مشکلات بعدیاش را به جان نخرند، انجمن هنرهای نمایشی میتواند هر برنامه و نیاز نمایشی سازمانها را برآورده کند و از معتبرترین هنرمندان استان در این راستا بهره ببرد.
او با ذکر مثالی گفت: امروز اگر کسی دنبال انشعاب آب و برق هم که باشد سراغش را از اداره مرتبط میگیرد، برای سفارش تئاتر هم که نباید در خیابان دنبال آدمهایش بگردیم. این را باید مسئولان ما بدانند. انجمن نمایش زیر نظر فرهنگ و ارشاد است و کارش را بلد است. مراجعه به انجمن هنرهای نمایشی هم به سازمان کمک میکند که خیالش راحت باشد و هم میتواند از سوی انجمنهای هنرهای نمایشی کل کشور حمایت شود و باعث میشود انجمن در سطح کشور شناخته شود. جای تعجب است که برخی سازمانها حتی نمیدانند انجمن نمایش چیست و کجاست؟ فکر میکنند یک گروه نمایشی است. البته که بعضی استانها فعالیت چشمگیری دارند و ما هم در طول این دو سال و نیم گذشته و قبول مسئولیت، دیدیم که اگر حرکت کنیم، تحول امکانپذیر است هرچند در این راه با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم میکنیم.