حکم سرطان عادلانه‌تر بود/به یاد یک روزنامه‌نگار قدیمی: حمید هوشنگی

به گزارش ایلنا، کامبیز نوروزی (حقوقدان و کارشناس رسانه) در یادداشتی در کانال تلگرامی‌اش از درگذشت حمید هوشنگی (از پیشکسوتان عرصه خبر و معاون سابق ایرنا) نوشت.   

در متن این یادداشت آمده است: 

حمید هوشنگی بعد از سال‌ها مبارزه با سرطان و چهار سال کشیدن بار اتهام و محکومیتی ناحق و ناروا، از زندان تن رهید. معاون ستاد تبلیغات  جنگ، روزنامه‌نگاری کهنه‌کار که در اوج فعالیت‌های ایرنا، بار بزرگی از کارهای خبر و تحلیل ایرنا را خصوصاً در آشفته بازار دهه شصت با همکاران دیگری چون احمد بورقانی به دوش کشید. خاطرات حرفه‌ای‌اش از سال‌های انقلاب و جنگ نظیر نداشت. نمی‌دانم آن‌ها را جایی نوشته است یا نه که گنجینه‌اند. بعد از بازنشستگی شبه‌اجباری، به کارهای خودش رسید. اما در این میان همچنان روح و جانش خبرنگار ماند. از منتقدین سرسخت و جدی روزنامه‌نگاران و رسانه‌هایی بود که با بودجه‌های دولت‌های دیگر پنجه به رخسار کشور و ملت ایران می‌کشند. به رغم بیماری همچنان می‌نوشت. بیشتر در صفحه فیس‌بوکش می‌نوشت. نقدهای او بر جهت‌گیری‌های ضدایرانی بی‌بی‌سی، خیلی بر آن‌ها گران آمد. یادداشت‌های او در افشای بودجه سعودی تلویزیون ایران اینترنشنال از مهم‌ترین مطالبی بود که وابستگی این تلویزیون به پول‌های بی حساب سعودی را از پرده بیرون آورد و مسئولان این تلویزیون را سخت عصبانی کرد. بسیار به ایران و استقلال ایران دل بسته بود.

اگرچه سال‌ها از بازنشستگی‌اش می‌گذشت اما همیشه یک خبرنگار تمام عیار حرفه‌ای بود. چه در فهم خبر. چه در ارزیابی خبر و چه در تحلیل اخبار و چه در حفظ استقلال حرفه‌ای و شجاعت و آزادگی‌اش. خودش و خبرش را نفروخت به هیچ چیز.

از همه جالب‌تر پرونده‌ای بود که تقریباً همزمان با بیماری در دادگاه انقلاب علیه او تشکیل شد. نتیجه‌اش شد حکم دو سال زندان. او از سال 93 باید هم با دادگاهی روبرو می‌شد که عزم به زندانش داشت و هم با سرطانی می‌جنگید که مروّت سرش نمی‌شود. چهار سال برای عدالت و انصاف در دو سو جنگید. ممنوع‌الخروج شد.  همین چند هفته پیش، در حالی که بیماری تمام جسم‌اش را تسخیر کرده بود، اجرائیه‌ای به دستش رسید که بیا برای اجرای حکم و تحمل حبس! و او محبوس چنگال سرطان بود.

 چهار سال زندگی او بین بیمارستان و دادسرا و دادگاه گذشت. چهار سال او میان محکمه پزشکانی که تلاش برای رهایی‌اش از سرطان داشتند و قضاتی  که تلاش برای حبس‌اش می‌کردند رفت و آمد. او که مدام با مخالفان نظام سروکله می‌زد و پته آن‌ها را بر آب می‌ریخت، در حکمی شگفت‌انگیز، به دو سال حبس محکوم شد به خاطر «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی». شگفت‌آور است. با همه این‌ها خودش در فیس‌بوکش نوشت: 

«حکم قطعی شده محکمه را رسانه‌ای نکردم، هنوز هم بر این باورم که مجامع به اصطلاح حقوق بشری اکثراً سیاست بازند و آماده غوغاسالاری. هرگز نمی‌خواستم داستان محاکمه من، قطعه هیزمی شود که بیشتر این مجامع مایلند برای ویرانی ایران از آن استفاده کنند.» 

حالا دستگاه چنین آدمی را به چنان اتهامی محکوم می‌کند. هرچه بود گذشت. حمید هوشنگی به وساطت مرگ آزاد ماند، همانگونه که زندگی کرده بود. حکم  سرطان عادلانه‌تر بود.انّا لله و انّا اِلَیه راجِعوُن.