در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
منطقه آزاد اروند تبدیل به بازار مرغ و تخم‌مرغِ عراقی‌ها شده/خریدهای هفتگی عراقیان در ایران مفت درمی‌آید
مسئول یکی از دفاتر مسافرتی در عراق و ایران میگوید: در حال حاضر روزی ۱۵۰ هزار نفر از عراقیان تنها برای خرید مایحتاج روزانه به منطقه آزاد اروند وارد می‌شوند، بازارها را خالی می‌کنند و شب مجددا از مرز به کشور خود بازمی‌گردند.
مصطفی فتح‌الله‌زاده (صاحب دفاتر مسافرتی در عراق، لبنان، مشهد و تهران ) درباره آمار ورود گردشگران عراقی که به ایران می‌آیند، به خبرنگار ایلنا گفت: آماری که از سوی سازمان گردشگری اعلام می‌شود برای سال جاری خیلی زیاد بوده ولی باید بگویم همه آماری که از میزان ورود عراقیان داده می‌شود، گردشگر نیستند. در حال حاضر روزی ۱۵۰ هزار نفر از عراقیان تنها برای خرید مایحتاج روزانه به منطقه آزاد اروند وارد می‌شوند؛ بازارها را خالی می‌کنند و شب مجددا از مرز به کشور خود بازمی‌گردند اما سازمان گردشگری همه‌ی این افراد را به‌عنوان گردشگران ورودی کشور حساب می‌کند و میگوید که ورود گردشگران ۳۸ درصد رشد کرده است.
وی افزود: آمار گردشگر چیزی است که سالیانه در رفت‌وآمد بوده و حدود آن ۲.۵ تا ۳ میلیون بوده است اما در حال حاضر عدد بالایی ارائه می‌شود که اولا به‌خاطر مسائل ارزی و ارزان شدن سفر بوده که موجب شده عده‌ای برای آمدن به ایران ترغیب شوند. ثانیا بخشی از آن که از پارسال تا به حال رشد کرده و بنده خودم به آن معترض هستم، آمار کاذبی است که در منطقه آزاد اروند شکل گرفته که اتفاقا برای ما مضر است و هیچ ربطی به گردشگری ندارد.
فتح‌الله‌زاده ادامه داد: به‌عنوان کسی که ۱۵ سال است در عراق فعال هستم، باید بگویم الویت مردم این کشور برای سفر، کشورهای ترکیه، آذربایجان و مشهد بوده که بخشی از جامعه مذهبی آن را انتخاب می‌کنند ولی در حال حاضر افراد دیگری هم هستند که تنها با انگیزه خرید ارزان مایحتاج روزانه وارد ایران می‌شوند. این عده از بصره و جنوب عراق بدون ویزا حق دارند وارد منطقه آزاد اروند، خرمشهر، آبادان و... شوند و به‌این‌صورت به بازارهای این شهرها رفته و در آنجا گوشت، مرغ و حتی نان و نمک روزانه خود را تهیه کنند. به‌این‌ترتیب گردشگری ما بدون اینکه فایده‌ای را تجربه کند، آمار خود را افزایش داده است.
وی افزود: بنده آمار امسال را ندارم و نمی‌دانم که به چه صورت است چراکه میزان ورود گردشگران از منبع آژانس‌ها، رزرو هتل و بلیت هواپیما نبوده و به صورت دیگری محاسبه می‌شود. زمانی می‌توان آمار دقیق گردشگری را داشت که بلیت و هتل گردشگر مشخص باشد و همینطور ویزا گرفته باشد. وقتی کنسولگری نجف عراق ویزا صادر نکرده؛ بلیت هواپیمایی رزرو نشده و فرد تنها با ماشین شخصی خود وارد آبادان و خرمشهر می‌شود و بعد از ظهر هم با خرید کالاهای خود از آن خارج می‌شود، نمی‌توان آمار دقیقی برای گردشگران درنظر گرفت.
فتح‌الله‌زاده در ادامه بیان کرد: به‌دلیل بی‌ارزش شدن پول ایران، خرید عراقیان به دینار مفت درمی‌آید. به‌عنوان مثال یک مرغ در عراق ۶ دینار است که به پول ما ۶۰ هزار تومان می‌شود. در صورتی که آنها در آبادان می‌توانند این مرغ را کیلویی ۱۰ تا ۱۲ هزار تومان خریداری کنند. به همین دلیل هر عشیره عراقی که می‌تواند، جوان‌های خود را به این مناطق فرستاده تا خرید سنگینی را که مورد نیاز یک هفته عراقیان است تهیه کند و با خود به عراق ببرد.
وی توضیح داد: درست است که ورود این افراد برای ما سود فراوان داشته و اگر هرکدام صد دلار هم همراه خود داشته باشند، ارزآوری فوق‌العاده‌ای ایجاد می‌شود ولی در حال حاضر این افراد در حال خارج کردن کالای اساسی کشور ما هستند. باید ببینیم اگر ممنوعیت خروج گوشت، مرغ و اقلام اساسی از کشور اعلام شود، بازهم این میزان از افراد به آمدن به ایران راغب هستند یا خیر؟ البته این موضوع حوزه تخصصی بنده نبوده و نمی‌توانم بگویم که این مسئله برای اقتصاد ما مفید یا مضر است ولی می‌دانم که برای گردشگری هیچ نفعی ندارد و به‌عنوان یک شهروند فکر می‌کنم که این موضوع به اقتصاد کشور ما هم لطمه می‌زند و شاید خطری بزرگ محسوب شود.
فتح‌الله‌زاده با بیان اینکه بابت ورود گردشگر عراقی از منطقه آزاد اروند نه تنها گردشگری کشور پیشرفت نمی‌کند بلکه آمارها را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد، افزود: ما خودمان مدافع حقوق ورود عراقیان به ایران هستیم ولی از طرف دیگر منطقه آزاد اروند ورودی سنگینی دارد که شب هم از آن خارج می‌شوند. بازهم اگر از ورود این افراد بازار لوازم الکترونیکی و مواردی ازین دست در کشور ما بهره می‌برد، بسیار خوب بود ولی در حال حاضر منطقه آزاد اروند تبدیل به بازار خرید مرغ و تخم‌مرغ برای عراقیان شده که ممکن است در ادامه به کل بازار ایران لطمه وارد کند. اما صنعت گردشگری از ورود این افراد هیچ بهره‌ای نمی‌برد؛ چراکه نه هتلی رزرو می‌شود و نه بلیت هواپیمایی خریده می‌شود و نه به مناطق گردشگری مانند رستوران‌ها، مهمانسراها و... پولی را تزریق می‌کند.
وی در ادامه گفت: مسئله منطقه اروند خیلی واضح و روشن بوده و با فرستادن یک دوربین می‌توان همه زوایای آن را مشخص کرد و پرداختن به این موضوع در مقایسه با بقیه مسائل موجود از الویت به مراتب بیشتری برخوردار است. اما سوال این است که چرا به آن پرداخته نمی‌شود؟ چرا کسی نمی‌گوید که در حال حاضر اقلام اساسی کشور در حال بیرون رفتن از ایران است؟ چرا خروج اقلام اساسی کشور ممنوع نمی‌شود؟ آیا مشکلی در حوزه مرغ و گوشت وجود ندارد؟
فتح‌الله‌زاده با بیان اینکه این موضوع از هر مسئله‌ای واجب‌تر است، ادامه داد: در حال حاضر مردم خرمشهر باوجود اینکه با استنباط بسیاری از دوستان باید از میزان ورود ارز به شهر خود خوشحال باشند، از این موضوع ناراحت هستند. چراکه می‌بینند وقتی برای خرید به فروشگاه می‌روند، مرغ تمام شده و چون عرضه و تقاضا در منطقه زیاد است؛ باوجود اینکه شهرستانی هستد و باید قیمت‌ها در آنجا پایین‌تر باشد، مجبورند نسبت به تهران برای خرید بهای بیشتری بپردازند. ما در بحث گردشگری ضعیف عمل کرده‌ایم و نیامدیم بگوییم که اگر گردشگر هستید، قدمتان روی چشم و می‌توانید از تولیدات، لباس و مایحتاج ایرانی استفاده کنید ولی نیایید روغن، قند و شکر و اجناس اساسی بازار را که در کشور ما هم کم است را ببرید.
مصطفی فتح‌الله‌زاده با بیان اینکه هیچ‌کس نیامده مصائب دیگر ورود عراقیان به مشهد را مورد ارزیابی قرار دهد، در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: در حال حاضر به‌دلیل پایین آمدن ارزش پول ایران مشکلات گرانی تنها به مردم خودمان وارد می‌شود چراکه هزینه‌ها برای عراقیان که به دلار پرداخت می‌کنند؛ کمترهم شده ولی از طرف دیگر حضور و تقاضای آنها سبب شده تا مسئولان امر به‌دلیل فروش اجناسشان، هیچ احساس خطری نداشته باشند و قیمت‌های خود را پایین نیاورند.
وی در پایان بیان کرد: به‌عنوان مثال مردم خودمان نمی‌توانند برای زیارت بلیت ۴۰۰ هزار تومانی را خرید کنند ولی برای یک عراقی حتی ۵۰۰ و ۶۰۰ هزار تومان هم ۵۰ دلار تمام می‌شود و تفاوتی با گذشته برایش ایجاد نشده است. همچنین این موضوع در بحث قیمت هتل هم که از ۱۵۰ هزار تومان به ۳۰۰ هزار تومان رسیده، مشهود است چراکه این نرخ برای عراقیان به دلار محاسبه می‌شود که به‌نوعی نسبت به گذشته ارزان‌تر هم هست ولی برای مردم خودمان بحث گرانی کاملا مشهود بوده و به‌نوعی مشکل و معضل درست شده است.
