آزادی عمل برای میراث فرهنگی و اهرم اجرایی برای گردشگری خواهیم داشت

به گزارش خبرنگار ایلنا: پس از تصویب مجلس شورای اسلامی مبنی بر وزارتخانه شدن سازمان میراث فرهنگی،‌ صنایع دستی و گردشگری و تاکید نمایندگان مبنی بر آنکه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با کلیه اختیارات و وظایفی که قوانین و مقررات مشخص کرده؛ با رعایت بند(د) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶/۸/۷ با اصلاحات و الحاقات بعدی و بند (الف) ماده (۲۸) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۵/۱۲/۱۴ و بدون توسعه تشکیلات و افزایش نیروی انسانی به «وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایه دستی» تبدیل می‌شود و بار مالی ناشی از تغییر عنوان از محل منابع داخلی و صرفه‌جویی تأمین خواهد شد.

شنیده‌ها از تغییر اساسنامه و قوانین موجود و تمرکز وزارتخانه جدید بر گردشگری حکایت داشت. این امر نگرانی‌هایی را در فعالان عرصه میراث فرهنگی ایجاد کرد که شاید به موجب این تغییرات، نگاه وزارتخانه جدید به میراث فرهنگی کمرنگ شود.

علی اصغر مونسان (معاون رییس جمهوری و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری) درخصوص تغییر نگاه‌هایی که ممکن است با وزارتخانه شدن میراث فرنگی، صنایع دستی و گردشگری بوجود آید به ایلنا گفت: در حوزه فعالیت کنونی این سازمان و وزارتخانه آینده میراث فرنگی، صنایع دستی و گردشگری اولویتی در هیچیک از این حوزه‌ها نداریم. درعین حال سازمان میراث فرنگی، صنایع دستی و گردشگری، اساسنامه‌ای ندارد؛ بلکه میراث فرهنگی دارای قانون و اساسنامه است که در جای خود باقی می‌ماند و تغییر نمی‌کند.

او ادامه داد: مجلس، ذیل تصویب نامه آورده که شرح وظایف و ساختار جدید را دولت ظرف یکسال آینده به مجلس بیاورد و به تصویب برساند. شک نداشته باشید که بنده و دولت، دغدغه میراث فرهنگی داریم و آن را به عنوان پایه می‌دانیم. ما رسیدگی به امور میراث فرهنگی را ازجمله وظایف پایه می‌دانیم و اتفاقا در شرح وظایف جدید حتما آن را محکم‌تر از گذشته مورد توجه قرار خواهیم داد. ضمن آنکه میراث فرهنگی، دارای قانون بسیار خوب و پشتیبان است که فعالان این عرصه می‌توانند طبق قانون ورود پیدا کنند. جلوی تخریب را بگیرند، ثبت ملی انجام دهند و حتا کسانی را که تخریب می‌کنند جهت مجازات به قوه قضاییه معرفی کنند. این درحالی است که حوزه گردشگری اهرمی برای اجرایی شدن تصمیمات در سازمان متولی را ندارد.

میراث فرهنگی به آزادی عمل بیشتر نیاز دارد

به اعتقاد مونسان، چیزی که حوزه میراث فرهنگی به آن نیاز دارد، آزادی عمل بیشتر برای اقدامات است که در وزارتخانه میراث فرنگی، صنایع دستی و گردشگری تلاش می‌شود تا این امر محقق شود.

گردشگری و صنایع دستی مغفول ماندند

رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خاطرنشان کرد: امید داریم با مطرح شدن بحث وزارتخانه میراث فرنگی، صنایع دستی و گردشگری مشکلات ما مرتفع شود و بتوانیم در زنجیره گردشگری اختیارات لازم را بدست آوریم چراکه درحال حاضر اهرم اجرایی در عرصه گردشگری در دست ما نیست.

معاون رییس جمهور با اشاره به مشکلاتی که سازمان متولی گردشگری امروز و قبل از تبدیل به وزارتخانه در عرصه اجرایی کردن اهداف حوزه گردشگری دارد، خاطرنشان کرد: در حوزه نرخ‌گذاری و حمل و نقل که یکی از ارکان اصلی گردشگری است، نهایتا می‌توانیم از سازمان هواپیمای کشوری درخواست کنیم که نرخ را گران نکند و آنها می‌توانند گوش بدهند یا ندهند. درواقع تصمیمات اخذ شده در ستاد خدمات سفر، تصمیمات یک ستاد هماهنگی است نه تصمیمات یک ستاد قانونی؛ حتا اهرم‌های ستاد تنظیمات بازار را هم نداریم.

مونسان با اشاره به آنکه طی سال‌های گذشته حوزه صنایع دستی و گردشگری مغفول مانده‌ است، یادآور شد: تلاش داریم تا قدرت این بخش‌ها را نیز افزایش دهیم و توجه به این امر به معنای فراموش کردن میراث فرهنگی نیست. نباید فراموش کرد که گردشگری، فرابخشی است و سازمان میراث فرنگی، صنایع دستی و گردشگری نه تنها در نرخ قطار، پرواز و حمل و نقل نمی‌تواند ورود کند، بلکه در مسیر پرواز‌ها نیز دخل و تصرفی ندارد. این درحالی است که اصلی‌ترین اهرم‌های گردشگری، حمل و نقل و به ویژه پرواز است. اما ما امروز به عنوان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به صورت مستقیم نمی‌توانیم به این امر ورود پیدا کنیم.

 ساماندهی صنایع دستی

او خاطرنشان کرد: حوزه صنایع دستی نیز چند تکه شده‌ است. فرش دستبافت که اوج صنایع دستی ایران است، زیرمجموعه وزارت صنعت است و بخشی از زیورآلات سنتی نیز تحت نظارت سازمان میراث فرنگی، صنایع دستی و گردشگری است و بخشی از آن تحت نظارت ما نیست. درصدد آن هستیم تا بتوانیم به این حوزه‌ها سامان بدهیم.

مونسان تاکید کرد: از آنجا که حوزه‌های صنایع دستی و گردشگری با مشکلات جدی روبه رو هستند به آنها بیشتر توجه می‌کنیم و این به معنای فراموش کردن میراث فرهنگی نیست.