در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
مگر صلاة ظهر هم می‌شود آواز خواند؟/از خدا کمترین‌ها را برای موسیقی بانوان می‌خواهم
عاطفه‌سادات موسوی، خواننده می‌گوید: من در درددل‌هایم با خدا می‌گویم، خدایا می‌شود کمترین‌ها را به ما بدهی؟! می‌دانم تو خیلی بزرگی و نباید برای چیزهای کوچک سراغت آمد. ولی من از تو کمترین‌هایی را می‌خواهم که از ما دریغ شده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مهرِ عاطفه نام گروهی است به سرپرستی و خوانندگی عاطفه‌سادات موسوی که روز جمعه هشتم تیر ساعت 14 در تالار وحدت ویژه تماشاگران خانم روی صحنه می‌رود.
نیوشا بریمانی (رهبر ارکستر و نوازنده کمانچه)، مینو قاسم‌پور (نوازنده قانون)، رخساره رستمی (نوازنده عود)، نیلوفر ابراهیمی (نوازنده فلوت)، نگین سریر (نوازنده پیانو)، عسل ملک‌زاده (نوازنده پرکاشن)، ندا بهزاد (نوازنده درامز) و ناهید احمدزاده (تهیه‌کننده) دیگر اعضای این گروه را تشکیل می‌دهند.
کنسرتی با شعارِ یک زن می‌تواند قهرمان باشد
عاطفه‌سادات موسوی در مورد قطعاتی که در این کنسرت خواهد خواند، توضیح داد: کنسرت ما، یک کنسرت نوستالژیک است و قرار است یکسری قطعات ماندگار در آن بازخوانی شود، قطعاتی مثل «بُردی از یادم»، «اُمید جانم» و... شعار ما در این کنسرت این است که یک زن می‌تواند قهرمان باشد و تمرکزمان در اجرا و از جمله در انتخاب قطعات بر این نکته است که زن‌ها، قهرمانند و این را نه به همه جامعه که می‌خواهیم به خودِ زنان اثبات کنیم تا این رحمت الهی را در وجود خود احساس کنند. از این رو حین انتخاب این 15 قطعه، تلاش کردیم قطعاتی امیدبخش را انتخاب کنیم و قطعاتی که روح بزرگ یک زن را نشان دهد. تا عکسِ دید منفی که در لایه‌هایی از جامعه نسبت به زنان و توانایی‌های آن‌ها هست، عمل کرده باشیم.
این تحصیل‌کرده رشته حقوق در مورد اینکه مخاطبان کنسرت خوانندگان زن اگر بار اولشان باشد که در این رویداد شرکت می‌کنند تا پیش از آن صدای خواننده‌ای را که برای تماشای اجرایش بلیت خریده‌اند، نشنیده‌اند، گفت: من همواره به قانون احترام گذاشته‌ام و احتمالا اینکه رشته تحصیلی‌ام حقوق است در این نوع برخورد بی‌تاثیر نیست. معتقدم انسان ساکن هر کشوری که هست یا وارد هر کشوری که می‌شود باید به قوانین آن کشور احترام بگذارد. ما تابع قانون جمهوری اسلامی ایران هستیم ولی در این مورد من به برادرانِ عزیز خوش‌صدا و هنرمندانِ مَردِمان نگاه می‌کنم که یک آلبوم تهیه، پخش و با همان، برای کنسرت‌شان جذب مخاطب می‌کنند و همان آلبوم را نیز بارها و بارها در قالب کنسرت روی صحنه می‌برند. یعنی انتشار یک آلبوم هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ معنوی ارزشمند است؛ یک آلبوم تهیه کرده‌اند با n تومان هزینه، پخش می‌شود، مخاطب می‌پسندد و بعد همان‌هایی که جذب آلبوم شده‌اند به سالن می‌آیند و به تماشای کنسرتِ همان آلبوم می‌نشینند.
موسوی ادامه داد: ولی ما خانم‌ها چنین شرایطی را نداریم. من شخصا بالای 20 سال است که کار می‌کنم و همان‌طور که می‌دانید نوبت اجرا گرفتن در تالار وحدت به همین سادگی نیست و جایی نیست که هر خواننده‌ای بتواند در آن کنسرت بگذارد. اینکه یک گروه موسیقی بانوان اجازه اجرا در تالار وحدت را می‌گیرد یعنی تا رسیدن به این مجوز کارهای بزرگی کرده است اما پنجره‌ای برای نشان دادن این کارهای بزرگ وجود ندارد. هیچ جایی و هیچ راهی نیست که مخاطبِ من صدایم را بشنود، با خودش بگوید این صدا، صدای مورد علاقه من است، احساسی که دنبالش می‌گردم و انرژی‌ای که می‌خواهم بگیرم، از این کار است و بعد بلیت بخرد و به سالن بیاید. هنر ما، هنر خواندن‌مان نیست. جدای از خواندن، هنر ما این است که به طریقی بی‌صدا، یک سالن را پر از صدا می‌کنیم. این هنرِ بزرگ من و امثال من است که در جنس و لباس زن می‌خوانند و یک سالن بزرگ مانند وحدت را، بی‌صدا پر از صدای بانوان می‌کنند.
کنسرت در ساعت 14؛ مگر ظهر هم می‌شود آواز خواند
عاطفه‌سادات موسوی در مورد معایب برگزاری کنسرت خوانندگان زن در صلات ظهر گفت: شما اگر با متخصص‌ترین اساتید آواز صحبت کنید تصدیق می‌کنند که صبح تا ظهر ساعت خوبی برای آواز خواندن نیست. یعنی چه با نگاه تخصصی پزشکی و چه با نگاه تخصصی موسیقایی، صبح تا ظهر را زمان خوبی برای خواندن آواز نمی‌دانند و معتقدند شما باید در ساعتی بخوانید که جسمتان هم به کمک‌تان بیاید ولی ما مجبوریم و همین که از ساعت 14 تا 16 به ما فرصت اجرا می‌دهند؛ کلاه‌مان را به آسمان می‌اندازیم و خدا را شکر می‌کنیم که میتوانیم کنسرت بدهیم.
این خواننده زن افزود: ولی این را اعلام می‌کنم تا شاید شما پنجره‌ای شوید که به گوش خواهران و برادرانم که پشت میزها نشسته‌اند و سرنوشت موسیقی را رقم می‌زنند برسد؛ ای کاش در ساعت برگزاری کنسرت بانوان تغییری ایجاد کنند. چون تارهای صوتی و حنجره ما بسیار اذیت می‌شود و آن کسی هم که می‌خواهد صبح تا ظهر بخواند می‌داند از نظر اصول موسیقی ساعت خوبی برای خواندن در اختیار ندارد. جدا از این، مخاطبان ما خانم‌ها هستند و بخشی از آن‌ها خانه‌دارند، ساعت 14 تا 16 روز جمعه برای یک خانم خانه‌دار بهترین ساعت برای بودن کنار خانواده است. این هم دلیل مضاعفی می‌شود که آرزو کنیم ای کاش کنسرت‌مان در آن ساعت نباشد؛ ساعتی که برای آن بخش از مخاطبانمان که خانه‌دارند اصلا مناسب نیست. بنابراین حتی اگر نمی‌خواهند به ما توجه کنند و به اینکه برای یک خواننده مشکل است که خودش را با آن‌چه آن‌ها می‌خواهند تطبیق دهد، لااقل به مخاطبانمان توجه کنند و برای آن‌ها ارزش قائل باشند. این دغدغه همه اهالی موسیقی بانوان است.
موسوی توضیح داد: من جدا از موسیقی و خوانندگی که عشقم است، مسئول روابط عمومی یک گروه صنعتی هم هستم که مدیر آن حرف خیلی قشنگی می‌زند. او می‌گوید همه تهدیدها یک فرصت است، از هر تهدیدی یک فرصت بسازید و این در زندگی شخصی من بسیار کارساز بوده است. شاید همین 14 تا 16 بودن زمان کنسرت هم، مرا و دوستان مرا فعال‌تر و پُر جنب‌و‌جوش‌تر کند و بیش از پیش به این فکر بیندازدمان که چطور در آن ساعت نامناسب، بهترین استفاده را از حنجره‌مان کنیم. ولی چقدر قشنگ‌تر بود و چقدر توانمندتر بودیم اگر این طور نبود. قطعا مسئولان بزرگوارمان هم دلایل خودشان را برای این تصمیم دارند که اگر بشنویم‌شان، ممکن است درکشان کنیم. در هر صورت من و امثال من روی صندلی آن‌ها نیستیم و دلایلشان را برای تصمیماتشان نمی‌دانیم.
زنان کارآفرینی که روزگاری کارتن‌خواب بودند
او در مورد مهمانان کنسرت هشتم تیرِ گروه مهر عاطفه گفت: اتفاق جالبی که رخ داد این بود که با توجه به شعار کنسرت‌مان؛ زن‌ها قهرمانند و هر زن می‌تواند یک قهرمان باشد، با زنان قهرمان متعددی مواجه شدم. تعدادی از قهرمانان من کارتن‌خواب‌هایی هستند که از کارتن‌خوابی و مشکلات عدیده‌ای که در پی‌اش می‌آید رسته‌اند و الان دانشجویند، درس می‌خوانند، در گلخانه کار می‌کنند، عروسک سازند، خیاط‌اند و... من این‌ها را با افتخار دعوت کرده‌ام تا هم با حضورشان به دیگران امید بدهند و هم به خود ببالند که از آن‌چه درگیرش بوده‌اند رها شده‌اند. همچنین عزیزانی چون شهره لرستانی و فاطمه دانشور هم هستند.
این هنرمند عرصه موسیقی، توضیح داد: مفهوم زنان قهرمان برای من ارزشمند است. چون در جامعه بارها با زنانی مواجه شده‌ام که با وجود سختی‌های بسیار، قهرمانانه ایستادگی می‌کنند. زنان قهرمان کرمانشاه از همین دست زنان هستند. من این افتخار را داشتم که به نمایندگی از همین گروه صنعتی اقداماتی برای آسیب‌دیدگان کرمانشاه انجام دهم، از خرید کانکس گرفته تا فعالیت‌های فرهنگی، پزشکی، روانشناسی و ارسال اقلام بهداشتی و غذایی. در این مسیر با زنان قهرمان زیادی آشنا شدم و از آن‌ها بسیار آموختم.
خوانندگان زن و معضلی به نام یافتن اسپانسر
موسوی در مورد دشواری کار زنان جهت یافتن اسپانسر برای کنسرت‌شان گفت: شما به موسیقی آقایان که نگاه می‌کنید می‌بینید تعداد اسپانسرها چقدر زیاد است. چرا زیاد است؟! چون صدایشان را شنیده‌اند، چون می‌شناسندشان. یک زن وقتی می‌خواهد برای کنسرتش اسپانسر بگیرد با مشکلات متعددی مواجه می‌شود. چون از او می‌پرسند چه کسی تو را می‌شناسد و وقتی مخاطبت چهار نفر خانم است، ما اسپانسر چه چیزی بشویم؟! در این میان اما گروه صنعتی گلرنگ و سافتلن از ما حمایت کردند و این حمایت را عمل به مسئولیت اجتماعی‌شان دانستند.
بلیت‌های کنسرت خریده می‌شوند، بی آنکه صدای خواننده‌اش شنیده شده باشد
موسوی افزود: برنامه ما فقط یک کنسرت موسیقی نیست و سعی کرده‌ایم به آن به عنوان یک پنجره بزرگ برای برقراری ارتباط نگاه کنیم. من می‌خواهم خانم‌هایی را که برایتان تعریف کردم، به صاحب‌برندها و هنرمندان و ورزشکاران و کسانی که به کنسرتم می‌آیند معرفی کنم و امیدوارم اتفاقات خوبی برایشان بیفتد. این‌ها را نباید تنها گذاشت و باید کمکشان کرد. باورتان نمی‌شود یک وقت‌هایی در کنسرت‌هایم، خانم‌هایی می‌آیند پیشم و می‌گویند موسوی! آنقدر دلمان گرفته بود، آنقدر روحیه‌مان خسته بود، اصلا حالمان عوض شد. این برای من به اندازه دنیا ارزش دارد ولی در پیچ اینستاگرام که می‌خواهم یک کار از خودمان بگذارم تا به صدای خودم می‌رسد باید قطع شود و فقط سازِمان است که می‌تواند دیده شود. خیلی از خانم‌هایی که در اینستاگرام و فضای مجازی با من آشنا می‌شوند می‌پرسند خانم ما چطور باید صدای شما را گوش کنیم، می‌شود برایمان ارسال کنید؟! می‌گویم شرمنده‌ام که نمی‌توانم برایتان بفرستم. خیلی جسارت می‌کنم که می‌گویم نشنیده، بلیت بخرید و داخل سالن بیایید، ولی تمام تلاشم را می‌کنم از خرید بلیت پشیمان نشوید و من دست تک تک خواهران عزیزم را که تا به امروز صدای مرا نشنیده‌اند اما سالنم را پر می‌کنند، می‌بوسم. در موسیقی بانوان حمایت نیست اما عشق هست و نشان می‌دهد ما زن‌ها همدیگر را حمایت می‌کنیم و این خیلی بزرگ است.
آواز زنان در ایران هنری خاموش است
او ادامه داد: از خدا خواسته‌ام اتفاقات بزرگی بیفتد و فقط یک خواندن نباشد که 15 قطعه بخوانم و بروم. من در جست‌وجوی اتفاقات خوبم و امیدوارم رحمت خداوند مثل همیشه شامل حال من و همکاران عزیزم که می‌دانم با چه دشواری‌هایی کار می‌کنند بشود. موسیقی می‌آید که زیبایی‌هایش را نشان بدهد ولی ما ناچاریم هر زیبایی را که داریم مخفی کنیم. منظورم از زیبایی نه ظاهری که درونی است. تنها کاری که به ذهن من می‌رسد این است که اگرچه نمی‌توانم مانند یک مَرد از صدایم بهره اقتصادی ببرم ولی حداقل در راستای اهداف آن بخش از جامعه‌ام که کمتر دیده می‌شوند از آن سود ببرم. من همیشه قانونمند بوده‌ام و تا زمانی هم که قوانین فعلی در مورد موسیقی بانوان وجود داشته باشد به آن عمل می‌کنم اما امیدوارم به خانم‌ها نگاه ویژه‌تری شود و مورد حمایت بیشتری قرار بگیرند.
موسوی در پایان گفت: من در درددل‌هایم با خدا می‌گویم، خدایا می‌شود کمترین‌ها را به ما بدهی؟! می‌دانم تو خیلی بزرگی و از تو باید بیشترین‌ها را خواست و نباید برای چیزهای کوچک سراغت آمد. ولی من از تو کمترین‌هایی را می‌خواهم که از ما دریغ شده است. کمترین‌ها را به موسیقی بانوان بده! به نظرم اسم خانم‌ها در تاریخ باید به عنوان هنرمندان خاموش ثبت شود. هنر من در حنجره‌ام است و باید فریاد شود ولی آواز زنان در ایران هنری خاموش است.
