یادداشت دبیر انجمن صنفی شرکت‌ها و موسسات فیلمسازی ایران؛
اختصاص ارز دولتی برای نابودی سینمای داخلی
دبیر انجمن صنفی شرکت‌ها و موسسات فیلمسازی ایران معتقد است که تلاطم‌های قیمت ارز و سیاست‌های بانک مرکزی بزرگ‌ترین ضربه به تولید محصولات فرهنگی است.
به گزارش ایلنا، مهدی کوهیان (تهیه‌کننده سینما و دبیر انجمن صنفی شرکت‌ها و موسسات فیلمسازی ایران) با انتشار یادداشتی به وضعیت امروز تولیدات سینمایی با توجه به نوسانات باز ارز پرداخت.
متن یادداشت مهدی کوهیان به شرح زیر است:
در سالی که بنام حمایت از کالای ایرانی نام گرفته بزرگ‌ترین ضربه‌ها به تولید کالای فرهنگی و هنری داخلی وارد شده است و هیچ واکنشی هم از سوی مسئولین سازمان سینمایی و صنوف سینمایی دیده نمی‌شود. در سال‌های اخیر تولیدات مشترک در سینما و نمایش خانگی موجب اقبال گسترده مخاطبان شده و از سویی سازمان سینمایی، کمک به تولیدات مشترک با کشورهای همسو و حتی غیرهمسو را در صدر برنامه جامع سینما قرار داده است.
ضربه‌ای که از آن صحبت می‌شود به تلاطم‌های قیمت ارز و سیاست‌های بانک مرکزی مربوط است. افزایش بی‌رویه قیمت ارز و ورود سوداگران بزرگ به این موضوع باعث ورود دولت و امنیتی شدن موضوع خرید و فروش ارز شد.
مطابق سیاست‌های جدید بانک مرکزی قیمت دلار تک نرخی و خرید و فروش آن به غیر از مبادی رسمی قاچاق اعلام شد. در این میان دولت اعلام کرد به تعدادی از سرفصل‌هایی که خود به نظرش رسیده واجب است، ارز با نرخ اعلامی ۴۲۰۰ تومان اختصاص خواهد داد.
در اطلاعیه شماره ۷ بانک مرکزی تنها جایی که صحبت از فیلم و سینما شده است بند شماره ۱۵ است که اختصاص ارز با قیمت مصوب را تنها به «هزینه خرید امتیاز پخش فیلم و دریافت‌های ماهوارهای و ارتباطی» محدود کرده است.
در حال حاضر چندین فیلم سینمایی و سریال مختص شبکه نمایش خانگی در حال فیلمبرداری در خارج از کشور است و مشخص نیست این پروژه‌ها نیازهای ارزی خود را چگونه و از کجا تامین می‌کنند.
اما مشکل کجاست؟
هنوز در میان سیاستگذاران و تصمیم‌گیران کشور نگاه به سینما و نمایش خانگی یک نگاه تولیدی نیست. تصمیم‌گیران در بانک مرکزی و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور سینما و هنرهای تصویری را یک کالای لوکس قلمداد می‌کند که همیشه به عنوان یک صنعت وابسته به دولت بوده است. این درحالی است که با تولید هر فیلم سینمایی و یا سریال چه در شبکه خانگی و چه در تلویزیون بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر در ماه مشغول به کار می‌شوند و ازسوی دیگر تولیدات سینما و شبکه نمایش خانگی توانسته است بدون دریافت کمک‌های دولت و با سرمایه‌های بخش خصوصی یک صنعت تولیدی با بازگشت مناسب ریالی و ارزی، راه‌اندازی کند.
البته نگاه این تصمیم‌گیران براساس گزارش‌های نهادهای مسئول این حوزه حتما تغییر خواهد کرد و اگر مسئولان سازمان سینمایی ابتدا نگرش خود به تولید در این حوزه را تغییر دهند – که البته بنده نشانه‌های این تغییر نگرش را می‌بینم ولی سیستم اداری ناکارآمد باعث کندی پیشرفت‌ها در این زمینه است – حتما نگاه تصمیم‌گیران در نهادهای اقتصادی دولت تغییر می‌کند.
این تصمیم بانک مرکزی که تنها باعث ورود ارزان قیمت فیلم‌های خارجی به بازار سینمای ایران می‌شود و باتوجه به هزینه تمام شده بالای تولید داخل امکان رقابت با آن منطقی نخواهد بود، ضربه مهلکی به تولید کالای سینمایی و تصویری داخلی است.
بنده در یکی از نشست‌های صنوف با وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی عرض کردم باید برای به حرکت درآمدن تولید داخلی در زمینه سینما و هنرهای تصویری، تبعیض مثبت اعمال کنید یعنی در رقابت آثار داخلی و خارجی کمک ویژه‌ای به آثار داخلی کنید ولی متاسفانه نه تنها اهمیتی به این پیشنهاد داده نشد، بلکه با سیاست‌های اعلامی بانک مرکزی می‌بینیم دقیقا برخلاف این اتفاق افتاده است یعنی اعمال تبعیض به نفع سینما و هنرهای تصویری بیگانه اتفاق افتاده است.
در جایی که تولیدکننده داخلی با هزار زحمت و دردسر در راستای سیاست‌های برنامه جامع سینما، اقدام به تولید آثار مشترک با کشورهای دیگر کرده است و نیاز به ارز برای ادامه این تولید دارد باید با ترس و لرز، ارز مورد نیاز خود را به قیمت گزاف از بازار سیاه تهیه کند، ولی واردکننده فیلم‌های خارجی با گردنی افراشته و بدون نگرانی با سهمیه دلار ۴۲۰۰ تومانی خود، تولید داخلی را نابود کند.
