بزرگداشت رکن‌الدین خسروی با صورتک‌های نمایش بر چهره حضار

به گزارش ایلنا، در ابتدای آیین گرامیداشت رکن‌الدین خسروی، شرکت‌کنندگان با ماسک‌هایی نمادین از هنر تئاتر ایران وارد سالن شدند. سپس مسعود دلخواه و فرزانه نشاط‌خواه، مجریان این مراسم به میهمانان خوش‌آمد گفته و از ایرج راد، عضو هیات مدیره خانه تئاتر، به عنوان نخستین سخنران برای حضور در جایگاه دعوت کردند.

ایرج راد، تئاتر ایران را وام‌دار رکن الدین خسروی دانست و گفت: رکن الدین خسروی هیج گاه نقاب بر چهره نداشت. تمام لحظات تمرین در نمایش‌های او همچون کلاس درسی بود که هرگز فراموش نمی‌شود. او علیرغم  لبخندی که همیشه به لب داشت در کارهایش جدی بود و تئاتر برای او جایگاه والایی در فرهنگ داشت. خسروی به همه‌‌ی بخش های تئاتر اشراف کامل داشت و با ایجاد خلاقیت در آن همیشه سعی در انتقال دانش خود به شاگردانش می‌کرد. شیفتگی و جدیت و اهمیت تئاتر برای او به گونه‌ای بود که زبان من از بیان آن قاصر است. به یقین شاگردان او یاد او را زنده نگاه خواهند داشت.

عضو هیات مدیره خانه تئاتر در پایان سخنان خود از همه‌ی کسانی که در این مراسم شرکت کردند تشکر کرده و همچنین از تمام کسانی که سال گذشته، برای حمل پیکر این هنرمند پیشکسوت به ایران زحمت کشیده‌اند، از جمله علی مرادخانی، معاونت وقت وزارت ارشاد و نیز مهدی شفیعی، مدیرکل هنرهای نمایشی، تشکر ویژه کرد.

در ادامه‌ی مراسم کلیپ «ترانه صحنه بی‌انتها» با ساخت و خوانندگی کیوان نخعی پخش شد و شعر «تو بازگشتی» سروده‌ی میمنت میرصادقی توسط فرزانه نشاط خواه برای حاضران خوانده شد.

سپس، مجریان از پرویز فنی زاده به مناسبت سالروز وفات این هنرمند  بزرگ در 5 اسفند 1358  یاد کرده و نام وی را گرامی داشتند.

سیمین خسروی، همسر رکن الدین خسروی دیگر میهمان ویژه‌‌ی گرامیداشت بود که سخن خود را با زنده شدن خاطرات در تماشاخانه سنگلج آغاز کرد و گفت: این صحنه خاطرات نیم قرن پیش را برایم زنده کرد. بی تردید تماشاخانه سنگلج شاهد و یادآور بخش مهی از تئاتر معاصر ایران است.

«لبخند با شکوه آقای گیل»، «حکومت زمان خان»،«ابراهیم توپچیو آقا بیگ» نمایش هایی بودند که سیمین خسروی از آنها به عنوان اجراهای درخشان خسروی در تماشاخانه سنگلج نام برد و از جمیله شیخی، جمشید لایق، محمود جوهری و رادی نیز به عنوان هنرمندانی که با خسروی همکاری داشته اما دیگر در بین ما نیستند، یاد کرد و گفت: گرچه این هنرمندان دیگر حضور فیزیکی ندارند اما نام‌شان در تئاتر ایران همیشه زنده خواهد ماند.

او سخن خود را در خصوص اعتماد خسروی به جوانان ادامه داد و افزود: خسروی معتقد بود که باید به جوان‌ها اعتماد کرد و به آنها فرصت کار کردن داد تا استعدادهایشان پرورش یابد و بر همین اساس در بسیاری از نمایش‌هایش همچون «ابراهیم توپچی و آقابیگ»، «زیتون» و «ژاندارک» (که هیج گاه اجازه‌ی اجرا نیافت)، عوامل گروه او را دانشجویان تشکیل می‌دادند. به اعتقاد خسروی نسل جوان با استفاده از تجربیات و دانش پیشکسوتان به همراه آموزش‌های لازم است که می‌توانند تئاتر ما را تداوم بخشند.

وی ادامه داد: ویژگی دیگر خسروی که کمتر به آن پرداخته شده است، احترام به تماشاگر و ارزش و اهمیت او در تئاتر است. او معتقد بود اجرا و تماشاگر به هیچ وجه از یکدیگر جدا نیستند بلکه دو واحد تفکیک ناپذیرند و عدم وجود یکی موجب عدم وجود دیگری می‌شود. او می‌گفت تماشاگر تئاتر نیاز به آموزش دارد و تئاتر در مدارس می‌تواند به این امر کمک کند.

در بخش دیگر مراسم، جمشید جهان زاده، بازیگر نمایش «دشمن مردم»، ضمن گفتن خاطره‌ی‌خود از ضبط تلوزیونی این نمایش به همراه رکن الدین خسروی، بخش‌هایی از این نمایشنامه را برای میهمانان مراسم خواند.

مراسم با پخش مستندی از زندگی رکن الدین خسروی ساخته‌ی ابوذر عزیزی ادامه یافت و پس از آن نیز دکتر طاهریان، از یاران رکن الدین خسروی دو شعر «آخرین پرده» و «تماشاخانه خسروی» از سروده‌‌های خود را خواند.

پس از آن، میکروفون به سمت حاضرین در سالن برده شد و عده ای از شاگردان و یاران رکن الدین خسروی خاطرات خود را از آن هنرمند، برای دیگران بازگو کردند.

پس از آن، مهدی شفیعی، مدیر کل هنرهای نمایشی در جایگاه سخنرانان قرار گرفت و ضمن یادآوری خاطرات خود از حضور در کلاس رکن الدین خسروی و نکته بینی و اهمیت وی به شاگردانش،گفت: اگر تئاتر نقاط مثبتی دارد با اتکا به اساتید بزرگی همچون رکن الدین خسروی است.

علی مرادخانی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دیگر میهمان مراسم نیز با قدردانی از برپایی یادمان‌های اینچنینی برای بزرگان تئاترگفت: این گرامیداشت ها به خصوص در زمان حیات پیشکسوتان مایه دلگرمی و مسرت این بزرگان خواهد شد.

اجرای دو قطعه موسیقی با نام های «طبال پیر» و «میگساران» توسط گروه موسیقی «وصل یار» به سرپرستی ابراهیم اثباتی، عضو هیات مدیره انجمن موسیقی خانه تئاتر، بخش دیگری از این گرامیداشت بود.

گرامیداشت رکن الدین خسروی با تشکر از عوامل برپایی مراسم پایان یافت.