خبرگزاری کار ایران

در نشست نقد و بررسی مطرح شد؛

نام جشن دلتنگی را از عباس معروفی وام گرفتیم/ارگان‌ها و نهادها حمایتی نکردند

نام جشن دلتنگی را از عباس معروفی وام گرفتیم/ارگان‌ها و نهادها حمایتی نکردند
کد خبر : ۵۹۱۹۱۷

جلسه پرسش و پاسخ فیلم «جشن دلتنگی» با حضور پوریا آذربایجانی؛ کارگردان فیلم، علی قائم مقامی؛ تهیه‌کننده و دیگر عوامل فیلم عصر پنجشنبه 19 بهمن در پردیس ملت برگزار شد.

به گزارش ایلنا، علی قائم مقامی (تهیه‌کننده فیلم) با اشاره به عدم حمایت ارگانها و نهادها از این فیلم گفت: بارها  برای جلب حمایت فارابی به این نهاد رفتم اما بعد ازحدود 45 جلسه  حتی یک ریال نیز به ما نه وام دادند و نه کمک کردند.

وی ادامه داد: در زمان ساخت فیلم  ما تقاضا کردیم که لنز  به ما اجاره بدهند و پولش را بگیرند اما این کمک را هم از ما دریغ کردند و ما مجبور شدیم لنزی که در فارابی روزانه 95هزار تومان  هزینه دارد را از بازار آزاد روزانه 750 هزار تومان کرایه کنیم.

  پوریا آذربایجانی کارگردان فیلم نیز درباره شکل‌گیری ایده گفت: فکر می‌کنم نوع استفاده ما از فضای مجازی علاوه بر همه خوبی‌هایش، مضراتی دارد. آدم فکر می‌کند کلی انسان در کنار او هستند، اما در واقعیت اینطور نیست. در مهمانی‌های ما هم وضعیت همین است و واقعا به مسئله مهمی تبدیل شده و فکر کردیم خیلی بامزه است چنین قصه‌ای تعریف کنیم و آینه جلوی آدم‌ها بگیرم تا آنها بدانند که چنین وضعیتی وجود دارد.

آذربایجانی گفت: نام فیلم را از داستان عباس معروفی گرفتم... من فکر می‌کنم فضای مجازی مهمانی است که میوه آن در نهایت تنهایی خواهد بود. نمی‌توانی در این فضا حرف بزنی و هر کاری کنی، پیش‌قضاوت‌هایی وجود دارد. من نمی‌خواستم نگاهم سیاه و سفید باشد و از قصه‌هایی که شنیدم، گرته‌برداری کردم و کمترین دخل و تصرف را در این داستان‌ها انجام دادم. اینکه فیلم چه تأثیری روی مخاطب خواهد گذاشت، نمی‌دانم. البته من فیلم را کنار برخی آدم‌ها دیدم و دریافتم که عده‌ای خوش‌شان آمد و برایم جالب بود که عده‌ای حتی در حین تماشای فیلم اینستاگرام را چک می‌کردند!

آذربایجانی گفت: می‌توانستیم قصه‌ای با منطق ارسطویی داشته باشیم. این فیلم من است و ما اینطور به آن پرداختیم. منطق روایی آن را ما اینطور انتخاب کردیم و هرکس دیگری به شکل دیگری این کار را می‌کرد. شاید شما بدانید وضعیت فضای مجازی چیست اما من مطمئنم امروز عده زیادی که در این فضای مجازی زندگی می‌کنند از خیلی حقایق دور هستند.

وی با اشاره به همکاری با زرین دست گفت: کار با علیرضا زرین دست برایم خیلی جالب بود و این را به عنوان نقطه ویژه‌ای در فیلمم در نظر دارم. فکر می‌کردم براساس شنیده‌هایم، او نمی‌گذارد فیلم خودم را بسازم اما واقعیت این است در کنار زرین‌دست کلاس درس گذراندم.

خبرنگار دیگری پرسید: شما چقدر در زندگی خودتان مقید به استفاده از فضای مجازی هستید؟، آذربایجانی گفت: من نمی‌گویم استفاده از تکنولوژی به صورت مطلق بد است. من می‌گویم نوع استفاده باید کنترل شده باشد. اگر فیلم صفحه اینستاگرام دارد، به این دلیل است که من ضد شبکه‌های مجازی نیستم. این فیلم بیشتر از اینکه درباه اینستاگرام باشد در مورد خطر تنهاشدن در اثر استفاده از فضای مجازی است.

مونا سرتوه فیلمنامه‌نویس نیز  در ادامه افزود: کار اصلی من عکاسی است و معتقدم اینستاگرام هم که برای عکاسی بود تغییر کاربردی داد و درگیری آدم‌ها با فضای مجازی و توهمی که همه ما دچارش شده‌ایم، در این فضا ایده نوشتن فیلم را به ما داد. من فکر می‌کنم در این زمانه خاص، نوشتن چنین فیلمنامه‌ای مهم است.

علیرضا زیرن دست نیز گفت: ما در این فیلم همکاری خوبی با پوریا آذربایجانی داشتیم و از قاب‌های سینمایی استفاده کردیم  این فیلم درباره فضای مجازی و تکنولوژی است و واقعیت این است که با ورود ابزارهای دیجیتال و دوربین موبایل این امکان برای همه بوجود آمده که همه فیلمساز بشوند و فیلم بسازند.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز