دانشگاه‌های ما تقوایی و بیضایی نمی‌سازند/حق ندارند سینماگران را تفکیک کنند+عکس

 به گزارش خبرنگار ایلنا، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما) صبح امروز (یکشنبه 17 دی ماه) در مراسم تشییع پیکر جمشید الوندی از خانه سینما با تسلیت درگذشت این هنرمند و فیلمبردار سینما گفت: جمشید الوندی متعلق به نسلی بود که هرگز از آموختن دست برنداشت و قناعت را سرلوحه کار خود قرار داد. او یک زیست هنرمندانه و بی‌ادعا داشت که همه ما باید این زیست هنرمندانه و معنوی را بیاموزیم.

وی ادامه داد: آنچه این مراسم‌ها به ما یادآوری می‌کند و من برای آن به شدت احترام قائلم، این است که پیوند ناگسستنی بین همه اجزای سینمای ایران از آغاز تا امروز وجود دارد. این پیوند همیشگی است و تا فردا ادامه دارد و هیچکس حق ندارد اهالی سینمای ایران را به دو گروه ما بعد و ما قبل تفکیک کند. همه کسانی که در طول بیش از صد سال تاریخ سینما در ایران کار کردند؛ منبعی برای آینده تاریخ، فرهنگ و سینمای ایران هستند.

شاهسواری افزود: گاه در سینمای ایران نامهربانی‌هایی می‌بینیم اما هیچ چیزی نمی‌تواند این پیوند و وحدت درونی سینما را از بین ببرد. نامهربانی دیگران با ما را حرجی نیست اما نامهربانی ما با خودمان حتما یک مصیبت است.

تورج منصوری، فیلمبردار سینمای ایران نیز گفت: هر وقت به اسم او فکر می‌کردم و به یاد او می‌افتادم همیشه یک چهره خندان با یک صورت کشیده در ذهنم نقش می‌بست و هر وقت با او برخورد می‌کردیم با مهر مواجه می‌شدیم.

وی ادامه داد: الوندی در ۷۲ سالگی از بین ما رفت و بسیار زود بود. ذات سینما علیرغم دوست داشتنی بودنش حسادت نیز دارد و این حسادت در کشور ما بیشتر است. تصور می‌کنم اگر شرایطی فراهم بود که جمشید الوندی بعد از سال ۸۸ نیز به فعالیت خود ادامه می‌داد و از ایران نمی‌رفت؛ شاید امروز همچنان به فعالیت خود ادامه می‌داد.

سعید راد، بازیگر سینما با اشاره به همکاری چند ساله خود با الوندی گفت: ما همیشه فراموش می‌کنیم چه بزرگانی در سینمای ایران زندگی می‌کنند و برای این سینما زحمت کشیدند. جمشید الوندی بسیار دوست داشتنی و فروتن بود و در هنگام کار نیز بسیار صبور و شوخ بود. همه ما روزی از این دنیا خواهیم رفت. من به دست‌اندرکاران سینما توصیه می‌کنم که در این روز‌ها مهربان باشیم.

سیروس الوند، کارگردان سینما نیز با اشاره به دوستی طولانی خود با مرحوم جمشید الوندی گفت: الوندی جزو فیلمبرداران خوب و خودساخته سینمای ایران بود که از مراحل پایین کار در سینما را آغاز کرد و به رتبه‌های خوبی رسید. الوندی در کنار فیلمبردارانی همچون علیرضا زرین‌دست و روبیک منصوری؛ جزو چهره‌های شاخص سینمای ایران است.

وی ادامه داد: جمشید الوندی در سینمای ایران دستیاری و کارگری کرد و پله پله رشد کرد تا به فیلمبرداری چیره‌دست تبدیل شد. امروز که کارهای او در ده‌ها سال پیش را نگاه می‌کنیم؛ متوجه می‌شویم تصاویرش بسیار مدرن و به‌روز است در حالی که وی زمانی این فیلم‌ها را فیلمبرداری کرد که امکانات کمی وجود داشت.

الوند ادامه داد: شخصیت‌هایی همچون جمشید الوندی به راحتی در سینمای ایران تکرار نمی‌شوند و دانشگاه‌های ما نمی‌توانند افرادی مانند وی را تحویل سینما بدهند زیرا دانشگاه هنرمند نمی‌سازد بلکه فقط افراد باسواد می‌شود حال آنکه هنرمند در سینما با کار، تجربه و زندگی هنری هنرمند می‌شود. امروز ما دکتر و مهندس در سینما زیاد داریم اما هیچ اثری ندارند. تقوایی، بیضایی، کیمیایی، رفیعی‌جم و الوندی هیچکدام دانشگاه ندیده‌اند و جان کلام هنر جای دیگری است.

کامران قدکچیان که در چند فیلم سینمایی با جمشید الوندی همکاری کرده است نیز  گفت: باور نمی‌کنم که امروز جمشید الوندی در میان ما نیست. من او را در خاطراتم زنده نگه خواهم داشت. جمشید الوندی برای من با همه خاطرات و تصاویرش در قلبم به صورت دائمی زنده است. او بسیار مهربان و صبور بود و در حرفه خود یک کاربلد. دوربین در دست‌های او هیدرولیک بود.

رضا سخایی، دستیار کارگردان سینما نیز با ذکر خاطره‌ای از جمشید الوندی گفت: هر روزی که با او همکاری می‌کردیم یک درس بزرگ بود. امروز باید جوان‌هایی که وارد این حرفه می‌شوند تلاش کنند تا از نسل گذشته کاربلد بیاموزند.

سخایی در ادامه پیام تسلیت علیرضا داودنژاد را که به دلیل سفر نتوانسته بود در مراسم حاضر شود، قرائت کرد. در بخشی از این پیام آ‌مده است: جمشید الوندی مهربان بود و ازجمله افرادی بود که می‌شد روی حرفشان حساب کرد. او رفیق گرمابه و گلستان بود و امروز با رفتنش داستان ناخوانده دیگری بسته شد.

کامران ملکی هم که اجرای مراسم را برعهده داشت در سخنانی گفت: جمشید الوندی علاوه بر آنکه بسیاری از فیلم‌های ماندگار سینمای ایران را تصویربرداری کرده بود تجسم عینی بسیاری از واژه‌های خوب بود. او تجسم درست اخلاق و مردانگی بود.

نازنین الوندی، دختر جمشید الوندی نیز با تشکر از برگزارکنندگان این مراسم گفت: چند سالی بود که پدرم از ایران مهاجرت کرده بود و با ما در کانادا زندگی می‌کرد اما همیشه دوست داشت که به ایران بازگردد. او در دو سال آخر عمرش دچار بیماری سرطان شده بود که خودش هم اطلاع نداشت و ما زمانی مطلع شدیم که پزشکان از او قطع امید کردند و گفتند سه ماه بیشتر زنده نیست به همین دلیل تصمیم گرفتیم به ایران بازگردیم. پدرم علاقه داشت که در ایران باشد و به آ‌رزویش رسید.

در پایان این مراسم پیکر جمشید الوندی به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) تشییع شد.

مراسم یادبود این هنرمند روز سه‌شنبه ۱۹ دیماه در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود.