در نشست نقد و بررسی نمایش «پدر» مطرح شد؛
فراموشی معضل جوامع توسعه‌یافته/اصطلاحات چنگیز جلیلوند حس پدر ایرانی را بیشتر منتقل می‌کرد
مترجم نمایشنامه پدر با اشاره به اینکه در اجرا حس و حال و پیچیدگی متن تغییر نکرده است، گفت: در اجرا از شیرینی بیان آقای چنگیز جلیلوند در نقش اصلی استفاده کردیم. یکسری اصطلاحات و دیالوگ‌هایی که ایشان استفاده کرد باعث شد حس پدر ایرانی بیشتر القا شود. حتی وقت‌هایی جمله‌هایی به کار می‌برد که یادداشت کردم تا در چاپ دوباره نمایشنامه از آنها استفاده کنم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست تحلیل نمایش «پدر» به کارگردانی محمود زنده‌نام با حضور کارگردان، ساناز فلاح‌فرد (مترجم)، چنگیز جلیلوند و محسن بهرامی دو بازیگر این نمایش در شهرکتاب شریعتی برگزار شد.
ساناز فلاح‌فرد (مترجم) با اشاره به انتخاب «پدر» فلوریان زلر برای ترجمه فضای آثار این نویسنده را با سایر نمایشنامه‌های فرانسوی متفاوت عنوان کرد و گفت: معمولا آثار نویسنده‌های فرانسوی آنچنان در ایران پذیرفته نمی‌شود اما آثار «زلر» جهان‌شمول است و در هرکجای دنیا می‌توانند قصه‌هایش اتفاق بیفتند. از سوی دیگر فضای ذهنی زلر پیچیده است و در سبک نوشتاری‌اش هم این را رعایت کرده است.
فلاح‌فرد خیانت، دروغ و فراموشی را تم اصلی کارهای فلوریان زلر برشمرد و گفت: زلر پرداخت‌های متفاوتی نسبت به این محتواها دارد؛ شخصیت‌ها در آثارش تکرار می‌شوند درواقع این نویسنده حس‌های مشترک انسانی را با اسامی مشترک در نمایشنامه‌هایش تحلیل کرده است.
او نمایشنامه «پدر» را اثری عجیب و خاص برای خود عنوان کرد و گفت: ترجمه این نمایشنامه همزمان با بیماری آلزایمر پدربزرگ خودم شد؛ شبی هم که ترجمه این اثر را تمام کردم پدربزرگم فوت کرد. همان موقع تصمیم گرفتم که این کار را با کمک کارگردانی روی صحنه ببریم. چون معتقدم در عصر کنونی آلزایمر گریبانگیر بسیاری از خانواده‌ها شده است.
محمود زنده‌نام (کارگردان نمایش پدر) نیز در این نشست گفت: انسان خاصیت فراموشی را در ذهنیت خود دارد؛ گاهی این فراموشی برکت است تا دردها و آلام را پشت سر بگذارد اما وقتی اصول و بدیهیات را فراموش کنید دیگر تبدیل به پدیده‌ای دردناک می‌شود. در این نمایش هم با پدری مواجهیم که روزمرگی زندگی‌اش، بچه هایش و درنهایت نام خودش را هم فراموش می‌کند.
زنده‌نام فراموشی را مصیبتی دانست که گریبانگیر جوامع توسعه‌یافته شده و گفت: این متن پیچیدگی‌هایی دارد که باعث می‌شود مخاطب به راحتی با آن ارتباط برقرار نکند بلکه درگیرش شده و با آن همذات‌پنداری کند. در نمایشی کردن این اثر از پیچیدگی و تودرتو بودنش بهره گرفتم اما در اجرا سعی کردم ساده و روان حرف بزنم.
این کارگردان عنصر قابل توجه این نمایش را حضور چنگیز جلیلوند در نقش اصلی عنوان کرد و گفت: 95 درصد کار نمایش «پدر» روی دوش آقای جلیلوند و مسئولیت صحنه با ایشان است. ایشان 4 هزار فیلم دوبله کرده و اگر از هر فیلمی یک نکته در این تائتر بگذارد نمایش «پدر» چهار هزار نکته می‌گیرد.
فلاح‌فرد نیز با اشاره به اینکه در اجرا حس و حال و پیچیدگی متن تغییر نکرده است، گفت: در اجرا از شیرینی بیان آقای جلیلوند استفاده کردیم. یکسری اصطلاحات و دیالوگ‌هایی که ایشان استفاده کرد باعث شد حس پدر ایرانی بیشتر القا شود. حتی وقت‌هایی جمله‌هایی به کار می‌برد که یادداشت کردم تا در چاپ دوباره نمایشنامه از آنها استفاده کنم.
