هادی حیدری در گفت‌وگو با ایلنا:
کارتونیست‌ها باید پیهِ ناملایمات را به تن بمالند
کارتونیست، حرفه‌ای دارد که با کمی لغزش به این طرف یا آن طرف، ممکن است خیلی برایش گران تمام شود. در نتیجه کسانی که وارد این حرفه می‌شوند، به آن اعتقاد دارند و از سر هوس وارد این حرفه نمی‌شوند.
هادی حیدری (کارتونیست) در گفتگو با خبرنگار ایلنا گفت: فضا نسبت به ۸ سال قبل خیلی مهیاتر است ولی به همان نسبت که دولت متعادل‌تر شده و رویکرد اصلاح‌طلبانه‌تری دارد، مانع‌تراشی‌ها هم از سوی جریان‌هایی که با تحول و اصلاح مشکل دارند بیشتر شده است. بنابراین شاید فشار از بعضی‌جاها کم شده، ولی از سوی دیگری افزایش پیدا کرده است. منتهی همیشه ما در چنین فضایی کار کرده‌ایم و چیز نامتعارفی برای‌مان نیست. باید تلاش کنیم با جریانی که شاید خیلی دوست ندارد ما فعالیت کنیم به یک فهم مشترک برسیم. شاید بزرگترین هنر ما همین باشد.
زندانی بند هشت
این کارتونیست مطبوعاتی با اشاره به تازه‌ترین کتابش گفت: اخیراً کتاب «زندانی بند هشت» از من توسط نشر نظر منتشر شد که شامل طرح‌هایی بود که در دوران حبس کشیده بودم. در این کتاب، سعی کرده‌ام یک‌جور نقدِ تفکرِ حبس‌اندیش را به مخاطب منتقل کنم. در این آثار، از دریچه‌ی نگاه کسی که در فضای زندان تنفس کرده، به مسئله‌ی حبس نگاه کرده‌ام و اینکه چرا اصلاً باید حبس اتفاق بیفتد؟ چرا دریچه‌ی نگاه یک تفکر، باید به بند کشیدن باشد؟ سعی کرده‌ام این معضل را در این آثار نقد کنم. این طرح‌ها را با یک روان‌نویس، یک مداد و یک پاک‌کن کار کرده‌ام.
یک چادر؛ یک اثر
نمایشگاهی برای کمک به زلزله‌زدگان غرب کشور
وی درخصوص نمایشگاه جمعی‌ای که اخیراً در گالری دنا، تحت عنوان «یک چادر؛ یک اثر» برای کمک به زلزله‌زدگان زلزله‌ی اخیر برگزار شد، گفت: هدف این نمایشگاه این است تا مردمی که قصد دارند به زلزله‌زدگان کمک کنند، با خرید آثار هنری در این اقدام سهیم شوند. تمام فروش این نمایشگاه نیز صرف خرید چادر برای زلزله‌زدگان می‌شود. اثری که من برای این نمایشگاه فرستادم، مشخصاً تم زلزله نداشت. چون این نمایشگاه، در یک زمان محدود تدارک دیده شد. بنابراین هر کس اثری را که دوست داشته به نمایشگاه فرستاده است. من هم یکی از کارهایی که در دوره‌ی زندان کار کرده بودم را برای این نمایشگاه اختصاص دادم که خوشبختانه جزو کارهای فروش رفته بود. خود من نتوانستم کاری در رابطه با این زلزله منتشر کنم، چون شرایطم خیلی مناسب نبود.
کارتون مطبوعاتی، از حیث مالی کفاف هنرمند را نمی‌دهد
حیدری با اشاره به فعالیت مطبوعاتی‌اش درباره‌ی شرایط اقتصادی کارتونیست‌ها گفت: درحال حاضر، در یکی از روزنامه‌‌ها صفحه روزانه‌‌ام را دارم که طنز و کارتون است. با رونق گرفتن شبکه‌های اجتماعی، یک‌مقدار کار روزنامه‌نگاریِ کاغذی سخت شده، ولی اگر فضا اجازه دهد باز هم روزنامه‌هایی منتشر می‌شوند که با اقبال عمومی روبه‌رو باشند. قطعاً کار در مطبوعات برای کارتونیست‌ها، از نظر مالی کفاف نمی‌دهد. منتهی من چون در سالیان متمادی مسئولیت دبیری سرویس را داشته‌ام، این به من کمک کرده که خیلی به تولید انبوه فکر نکنم. من فکر می‌کنم اگر کسی بخواهد کارتون کار کند و از این طریق کسب درآمد کند، باید مدیریت این بخش را داشته باشد تا با آرامش روانی بیشتری کار کند.
وی یادآور شد: کارتون براساس زمانه خودش پیش می‌رود. شما براساس روح زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنید، نسبت به اتفاقات پیرامونی واکنش نشان می‌دهید. به نظرم در نسل تازه کارتونیست‌های مطبوعاتی نفس تازه‌ای دمیده شده که قابلیت‌های چشمگیری از خود نشان می‌دهند. این ما را نسبت به آینده کارتون خوش‌بین می‌کند، منتهی فضا هرچه بیشتر برای عرضه‌ی سوژه‌های پیش‌روتر باز باشد؛ طبیعتاً کارتونیست‌های بهتری نیز ظهور خواهند کرد.
کارتون باید بُرِش داشته باشد
حیدری افزود: هرچه فضا بسته‌تر باشد خیلی‌ها از این صنف کوچ می‌کنند و به اصناف دیگر می‌روند و همین‌طور آثار با محافظه‌کاری و ملاحظه‌کاری خلق می‌شوند. درحالیکه کارتون باید بُرِش داشته باشد. ایده‌های کارتون باید ایده‌هایی باشند که بتوانند نقادانه با مسأله برخورد کنند. هرچقدر فشار ممیزی در این آثار بیشتر باشد، به همان میزان ممکن است دست و دل کارتونیست بیشتر بلرزد. کسی که کارتونیست می‌شود در حقیقت خطر می‌کند و پیهِ ناملایمات را بر تن می‌مالد. کارتونیست، حرفه‌ای دارد که با کمی لغزش به این طرف یا آن طرف، ممکن است خیلی برایش گران تمام شود. در نتیجه کسانی که وارد این حرفه می‌شوند، به آن اعتقاد دارند و از سر هوس وارد این حرفه نمی‌شوند.
بیلبوردهای سطح شهر، باید از حیث دایره‌ی هنرمندان و موضوع گسترش پیدا کنند
این کارتونیست، درخصوص بیلبوردهای شهری گفت: بیلبوردهای سطح شهر، کمتر شامل کارتون می‌شوند. درحالیکه کارتون یک رسانه خیلی قوی است و می‌تواند بسیار موثر واقع شود. برای انتقال هرچه بیشتر و بهتر پیام‌ها، باید دید مسئولین نسبت به کارتون اصلاح شود و کارتون را به عنوان یک ابزار مؤثر ببینند که می‌تواند پیام‌ذهنی انسان را منتقل کند. سازمان زیباسازی شهرداری، گاهاً از ما برای همکاری دعوت می‌کند، امّا باید دایره‌ی مشارکتیِ هنرمندان را بزرگ‌تر کند و همین‌طور موضوعاتی که کار می‌کند را نیز متنوع‌تر شود. در حال حاضر، سازمان زیباسازی، بیشتر روی موضوعاتی از قبیلِ محیط زیست و ترافیک کار می‌کند. اعتقاد مسئولین زیباسازی باید نسبت به این کار قوی‌تر شود و به نظرم اگر آن‌ها خودشان بخواهند، کسی مانع نخواهد شد.
این هنرمند در پایان درخصوص برپایی نمایشگاه انفرادی از آثارش گفت: تا به امروز، هیچ نمایشگاه انفرادی از کارهایم برگزار نکرده‌ام. فقط در نمایشگاه‌های جمعی حضور داشته‌ام. من بیشتر کارتونیست مطبوعاتی هستم و کارتونیست مطبوعاتی هم شاید خیلی تمایل به برگزاری نمایشگاه نداشته باشد. فعلاً قصد برگزاری نمایشگاه انفرادی ندارم اما شاید در آینده به این قضیه بیشتر فکر کنم و نظرم در این خصوص عوض شود.
