بامداد فلاحتی:
نوحهخوانان باید دستگاههای موسیقی را بشناسند
برنامه ساعت 25 در قالب ویژه برنامهای درخصوص موسیقی مذهبی و عاشورایی با حضور بامداد فلاحتی روی آنتن رفت.
به گزارش ایلنا، بامداد فلاحتی خواننده جوان موسیقی اصیل ایرانی که در عرصه موسیقی مذهبی نیز فعالیت دارد مهمان این برنامه بود و طی سخنانی گفت: از 5سالگی شروع به نوحه خوانی کردم و اولین تجربه نوحه خوانی من درسن 7 سالگی در یکی از هیأتهای مذهبی با تشویق پدر شکل گرفت و بعد از این تجربه بود که به این کار علاقمند شدم ونزدیک 27 سال در هیأت" شیخ داد" هیأتی که پدرم 60 سال در آن نوحه خوانی میکنند افتخار نوحهخوانی دارم.
وی ادامه داد : اگر تعریف مداح، نوحه خوان،چاوشی خوان، روضه خوان مشخص شود این موضوعات قابل تفکیک است. من با افتخار نوحه خوانی میکنم واز کودکی با مراسم عزاداری و نوحهخوانی مأنوس بودم پدر من از شاگردان مرحوم "روح بخش" از موسیقیدانان بنام یزد بودند و در کنار روضه خوانی فعالیت موسیقیایی داشتند. در گذشته روضه به معنی امروزی نبود روضهای که این روزها در معنی قابل تشخیص نیست و فرق ولادت و شهادت در این نوع روضه مشخص نیست و این در حالی است که بسیاری از گوشهخوانیها مرهون تعزیه خوانی ماست و بسیاری از تصنیفهای ماندگار برگرفته از مراسم روضهداری و عزاداریها است که متأسفانه در حال حاضر نمونه آنها را نداریم.
بامداد فلاحتی درانتقاد به روش عزاداریها و نوحهخوانیهای امروزی اظهار داشت: در حال حاضر عزاداری تبدیل به هنر عزاداری شده است. نوحهخوانان جوان باید دستگاههای موسیقی را خوب بشناسد و متأسفانه در برخی موارد ملودیهای قوی داریم ولی شعر خوب نمیشنویم و گاهی تلفیقها اشتباه و نادرست بکاربرده میشوند. در حال حاضر به تمام این ظرافتها توجه میشود کماینکه در قدیم اینگونه بوده است و ترجیحا از بین نوحه خوان، مداح و چاووشی خوان یک نفر آگاه به شعر و موسیقی بوده است. در استان یزد 700 هیئت داریم و هم هیئت خوب زیاد است نوحهخوان خوب هم زیاد است و تقلید و الگوپذیری هم زیاد است اگرچه که تقلید بد نیست و در ابتدای راه کمک کننده است. به طور مثال خود من زمانی که آواز را شروع کردم از آوازهای استاد شجریان الگو میگرفتم ولی این تنها الگو بود نه تقلید صرف از صدا و ظاهر استاد.
وی افزود: برای یک تصنیف ماندگار باید شعر، ملودی و اجرا همزمان موفق عمل کند متأسفانه زمانی که یک اثر نوازنده، شاعر و ترانهسرای یکسان دارد مشخص است که از این اثر توقع چندانی نمیشود داشت. درایام محرم در عزاداریهای استان یزد بدون استثنا برای شعر و ملودی در نوحهخوانیها وقت گذاشته میشود و این نوحهخوانان باید دارای قابلیتهای ظاهری و صدای مناسب باشند از طرفی هیچ کدام از نوحهخوانان صرف مزایای مادی نوحهسرایی نمیکنند و مبلغی برای کار تعیین نمیکنند و در سبک نوحه خوانی حتی در سینه زنی ریتم موسیقیایی حفظ میشود، در واقع هیئتهای عزاداری به نوعی کر ارکستر سمفونیک هستند و کوچکترین اشتباه و خارج شدن از ریتم و تحریر اشتباه حتی توسط افرادی که کمترین سواد موسیقیایی را دارند تشخیص داده میشود موضوعی که در قدیم شاهد آن نبودیم و آگاهی کمتری وجود داشت.