آریان رضایی:
تالار هنر هویت اصلی خود را فراموش کرده/فعالان تئاتر کودک توجهی به جریان آموزشی ندارند
آریان رضایی گفت: ما میخواهیم از طریق تالار هنر برنامهای برای بچهها داشته باشیم چون هویت اصلی این تالار ارتباط با مدارس و کودکان است اما چند سالی است که این مساله از اولویت تالار هنر برداشته شده است.
آریان رضایی(کارگردان) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به انجام یک پروژه تئاتری برای کودکان گفت: هنوز اسمی را برای کار انتخاب نکردهایم؛ از آنجا که کار مشارکتی است در تمرینها به نتیجه قطعی خواهیم رسید اما باید بگویم برای این اثر نمایشی ما شخصیتهای عروسکی را طراحی کرده و در حال ساخت موقعیتهایی برای آنها هستیم.
او با بیان اینکه «کار سه صحنه دارد و در هر صحنه روی یک موضوع تربیتی خاصی محوریت کار را قرار دادیم و در هر صحنه بچهها مشارکت میکنند» گفت: چالشهایی که بین بچهها وجود دارد و ارتباطشان با همدیگر در خانه و مدرسه با محیط زیست و کنترل خشم؛ آیتمهایی هستند که به آنها میپردازیم.
رضایی یادآور شد: در پاییز با همکاری بنیاد خیریهای این کار را انجام خواهیم داد؛ پروژهای که از لحاظ آموزشی، فرهنگی و مالی کمک میکند به کودکانی که مادر سرپرست هستند و به هر دلیلی مادرشان را از دست دادهاند. عمده اینها هم وضعت مالی نامناسبی دارند و هم از لحاظ تربیتی در شرایط فوقالعاده دردناکی قرار گرفتهاند. با این جمعیت و بنیاد شروع کردیم که احتمال دارد با همکاری تالار هنر اتفاق بیفتد.
کارگردان نمایش «برلینِ محمد یعقوبی» خاطرنشان کرد: ما میخواهیم از طریق تالار هنر برنامهای برای بچهها داشته باشیم چون هویت اصلی این تالار ارتباط با مدارس و کودکان است اما چند سالی است که این مساله از اولویت تالار هنر برداشته شده و شاهد اجرای نمایشهایی در این سالن هستیم که ساعت اجرایشان شبها و بعد از ساعت 5 عصر است که اصولا مدارس نمیتوانند برای آن ساعت بچهها را به تماشای آثار ببرند. تالار هنر به نوعی با ساعتی که مدارس بتوانند حضور داشته باشند هماهنگ نیست. بنابراین میخواهیم تالار هنر را فعال کنیم و از سوی دیگر همکاری با این جمعیت خیریه را تبدیل به پروژه همکاری مشترک ادامهدار کنیم تا هم خلاءیی که برای مدارس و کودکان شکل گرفته جبران شود و هم اینکه با یک تیر دو نشان زده شود؛ با این بنیاد همکاری کرده و کمک کرده باشیم. اواخر هفته آینده تمام زمانبندیها و برنامهها مشخص میشود.
رضایی اثر جدید خود را همچون چند نمایش قبلیاش دوباره بر اساس تئاتر مشارکتی خواند و گفت: اما در اینجا چون مخاطب کودکان هستند تغییرات عمدهای را شاهد هستیم. بازهم بر مبنای قواعد آگوستو بوآل کار میکنیم. اینجا بیشتر مداخله به وسیله عروسک صورت میگیرد. بازیگر کودک نداریم اما کودکان به کمک عروسکها آمده و با آنها در فرآیند اجرا مشارکت میکنند که اصطلاحا به آن مداخله عروسکی میگویند.
او همچنین با اشاره به مهجور ماندن تئاتر عروسکی و عدم رشد قابل قبولش، این موضوع را دو سویه خواند و گفت: هم مدیریت و هم فعالان تئاتر کودک در این زمینه نقش دارند. عمده فعالان تئاتر کودک که اجرا هم میروند گاهی اوقات فراموش میکنند که کارشان برای بچههاست. یعنی به عنوان حرفه به آن نگاه میکنند و حتی گاهی دغدغه دیده شدن دارند. یعنی به این سمت و فضای حرفهای تئاتر گرایش دارند. در صورتی که کار کودک آموزشی است و ما باید به عنوان کسی که برای کودک کار میکند تمام دغدغهمان جریان آموزشی برای کودکان باشد.
رضایی با بیان اینکه «هستند گروههایی که فعالیت میکنند اما آن میزان و حجمی که باید اتفاق بیفتد نیست» گفت: خیلی متمرکز بر ارتباط درست با کودک، مشارکت کودک و آموزش نیستند. مشارکت یعنی بچهها باید در تمام فرآیند خلاقه کار نمایشی مشارکت داشته باشند. که یک بخشی از آن بازیهای نمایشی است و یک بخش کنشگری آنها در حین نمایش. این مساله در جریان آموزش تئاتر خیلی نقش دارد. بچهها که مثل بزرگسالان نیستند که با پشتوانه یک اندیشه و محتوای خاص تئاتری را نگاه کنند. بچهها آمدهاند تا در فرآیند آموزشی قرار بگیرند. این خلاء از جانب گروههای نمایشی وجود دارد.
او ادامه داد: از جانب مدیریت هم گاهی کاربریها نادیده گرفته میشود. مخاطب تئاتر کودک بچهها هستند و بچهها هم عموما در مدارس جمع میشوند و باید تالار هنر و کانون پرورش فکری ارتباط مستقیم و گستردهای با مدارس و همه ردههای سنی گروههای خاص کودکان داشته باشند. اما متاسفانه سالهاست رویه غلطی در پیش گرفته شده اما الان قصد دارد این روش دوباره استارت بخورد. کم کم این اتفاق تبدیل به اولویت تالار هنر تبدیل شود. یعنی مخاطب آن مدارس و مهدکودکها شود؛ برعکس چیزی که الان هست.
رضایی تصریح کرد: در همین راستا روی پروژهای چند ماهی است فکر میکنیم و امیدواریم در همین پاییز در تالار هنر اتفاق بیفتد. در حال صحبت با بنیادها و نهادهای مختلف هم هستیم تا این اتفاق گستردهتر شود و با آن جدیتر برخورد کنیم.