توصیه‌های قباد شیوا، علیرضا تغابنی و بهرام دبیری به شهردار تهران/ بخش اول/؛
تهران شهرِ بچه‌های گرسنه، بیمار و زباله‌گرد
گرافیک ایران هیچ موزه‌ای ندارد/ابتدا باید مسئله‌ی فساد در شهرداری حل شود تا قوانین اول درست اجرا شود، و دوم اصلاح قوانین صورت بگیرد تا شهر از مشکلاتی که دارد، بیرون بیاید/باور نمی‌کنم که شهرداری هنوز، یک راهکار منطقی و اصولی برای جمع‌آوری و تفکیک زباله پیدا نکرده است.
قباد شیوا (گرافیست)، علیرضا تغابنی (معمار) و بهرام دبیری (نقاش) انتقادات، پیشنهادات و توصیه‌هایشان را در گفتگو با خبرنگار ایلنا به گوش شهردار جدید تهران رساندند.
قباد شیوا:
گرافیک ایران هیچ موزه‌ای ندارد
مسئله‌ای که خود من شخصاً، چند دفعه در جاهای مختلف گفته‌‌ام، این است که تمام کشورهای دنیا، موزه پوستر دارند؛ به خصوص در پایتخت‌شان. تهرانِ به این بزرگی با این همه طراحان خوب، ما هیچ موزه‌ای برای نمایش پوسترهای زمان انقلاب، و قبل از انقلابش نداریم. باید موزه‌ای باشد که از بین این پوسترها، خوب‌هایش را جدا کند؛ تا در معرض دیدِ دانشجوها قرار بگیرد و در تاریخ گرافیک این مملکت محفوظ بماند.
همه‌ی پایتخت‌های دنیا، موزه‌ی پوستر دارند. مرکز اسناد ملی، کلی پوسترهای قدیمی دارد. حتی پوسترهایی مربوط به دوره‌ی قبل از زمانی که چیزی به اسم گرافیک در این مملکت پا بگیرد. در مرکز اسناد، کلی ما اعلامیه داریم که می‌توان از آن‌ها به عنوان پوسترهای اولیه یاد کرد.
ما باید یک موزه پوستر داشته باشیم که سالن‌هایی برایِ پوسترهای انقلاب، برای مشاهیر گرافیک ایران، برای پوسترهای نسل جوان و ... داشته باشد. درواقع اول بایستی مکانی برای این موزه درنظر گرفته شود، و آرشیو آن گردآوری شود تا بعد درباره‌ی مسائل جزئی‌ترش بتوان صحبت کرد.
این را من از آنجا می‌گویم که یک طراح گرافیک هستم. این درخواست من از آقای شهردار جدید تهران است.
علیرضا تغابنی:
اول اجرای درست قوانین، دوم اصلاح قوانین
فارغ از معماری، ابتدا باید مسئله‌ی فساد در شهرداری حل شود تا قوانین اول درست اجرا شود، و دوم اصلاح قوانین صورت بگیرد تا شهر از این مشکلاتی که دارد؛ بیرون بیاید.
در خصوص مسئله‌ی زیبایی‌شناسی و شهر‌سازی هم باید بگویم که در قسمت اصلاح قوانین، باید نقش معمار‌ها بیشتر شود. باید از معماران به عنوان مشاور استفاده کنند. در حال حاضر، نقش معماران در این زمینه خیلی کمرنگ است.
بهرام دبیری:
باور نمی‌کنم که شهرداری هنوز، یک راهکار منطقی و اصولی برای جمع‌آوری و تفکیک زباله پیدا نکرده است
چیزی که در این سال‌ها، چشم‌انداز مرا به شدت آلوده و رنج‌آور کرده، بچه‌های گرسنه، پابرهنه، بیمار و سوءتغذیه‌ای است که سطل‌های آشغال را جدا می‌کنند؛ و این روش تفکیک زباله در پایتخت کشور ایران مرسوم شده است. از شهرداری می‌خواهم برای این معضل یک فکری بکند.
عهد حجر هم زباله را این‌طوری جمع نمی‌کردند. این وحشتناک است. باور نمی‌کنم که شهرداری به ذهنش نرسیده که باید یک راهکار منطقی و اصولی برای جمع‌آوری و تفکیک زباله پیدا کرد. این مسئله، یک توهین و تحقیر در چشم‌انداز شهر ما ایجاد کرده. این بچه‌ها گرسنه، برهنه و بیمار هستند. از 6 صبح تا 10 شب زباله تفکیک می‌کنند، و شهر را هم کثیف می‌کنند. تازه ملت یاد گرفته بودند که زباله‌هاشان را در کیسه بگذارند، حالا این بچه‌ها، این کیسه‌ها را درمی‌آورند و باز می‌کنند و دور سطل‌های زباله پخشش می‌کنند برای اینکه شیشه و پلاستیک و کاغذ را تفکیک کنند.
همه امیدواریم که در رأس این شهرداری، آدم‌های درستکاری قرار بگیرند، باندبازی نکنند، از زمین‌های ملت مواظبت کنند، و آسمان شهر را نفروشند.
