نامزد پنجمین دوره انتخابات شورای شهر و روستا در تهران:
هنر حصر شدنی و تحریم شدنی نیست/شهردار، شهربان نیست که معضلات شهری را امنیتی و نظامی ببیند
امیر بهمنی (کاندیدای پنجمین انتخابات شورای شهر تهران) گفت: فرد بی‌هنر که تابِ شور و شعور را ندارد و در هر سخنش افترا و محدودیتی است برای هنر. کسی که توان مقابله با هنرمند را به زبان هنر ندارد، تحریم می‌کند، سانسور و حصر می‌کند. اما هنر حصر شدنی و تحریم شدنی نیست.
امیر بهمنی در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با تاکید بر اینکه «هنر این شهر، بیش از آن که نظارت بخواهد متولی می‌خواهد» گفت: شاید هنر را باید نزدیک‌ترین و خالص‌ترین احساس انسانی بدانیم. این قریحه که انگار بی‌واسطه از درون نشات می‌گیرد و روح را جلا می‌دهد، تنها زبانی است که همه انسان‌ها و البته انسانیت را کنار هم گرد می‌آورد و سازِ دوستی، مهر و صلح را می‌نوازد. سمفونی هنرمندان سراسر دنیا که هنر را نه دستاویز دروغ و ریا می‌کنند و نه ابزاری برای تحمیر و تحقیر مردم والاترین پیام را می‌رساند و آن اینکه انسانِ هنرمندِ مسئولِ مهذب، زیباترین مخلوق خداست.
بهمنی ادامه داد: هنرمند مسئول، هنرمندی است که فارغ از سیاست و رنگ، تنها با زبان روح و زبان عشق به کل عالمیان، نور و خیر و دوستی جاری کند و در هنرش برکت دفاع از حق و حقانیت باشد. هنر زبان دیگر روشنگری و شفافیت است و هرکس که توان شفافیت‌اندیشی و نور را ندارد، بی‌هنر است!
کاندیدای پنجمین انتخابات شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: در تاریخ هنر، هنرمند چراغی است که فقر، آسیب‌های اجتماعی، احساسات و عواطف درونی و... را آینه‌ای می‌شود و صدای مظلوم به تاراج رفته‌ای را از دریچه‌ای خاص فریاد می‌کند؛ و ای وای از بی‌هنری که جلوه‌ای از سنگ و ابهام و سیاهی‌ست.
بهمنی، شهر بی‌هنر را شهر بی‌روح و بی‌رنگ خواند و گفت: کسانی که هنر را از دامنه ادبیات شهر به هر نوعی محدود یا حذف می‌کنند و خود را ورای هر قانون می‌دانند، ضعیف‌ترین‌ها هستند. هنر و هنرمند پیش از آنکه ناظر و ممیز بخواهد، متولی می‌خواهد و آیا صاحب منصبان شهری نباید متولی هنر باشند؟ نباید مدیری و مسئولی با نگاه اصالتِ فرهنگ، به هنر بنگرد و خود و سازمانش را به ترویج هرچه بیشتر صورت‌های مختلف هنر سوق دهد؟
او تصریح کرد: صحنه‌های تئاتر و پرده‌های سینمای ما باید مشحون از حجم فرهنگ و انسانیت باشد. هنری که مخاطبانش را به مسئولیت‌پذیری فردی و اجتماعی سوق دهد. سازهای ما باید صدای انسانیت و مهر و آرامش بنوازند و کتاب‌هایمان نیز حکایت مردمی را به زبان بیاورد که سال‌هاست فقر و تنگدستی زبان‌شان را بریده.
کاندیدای پنجمین انتخابات شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه «شهردار، شهربان نیست که بحران معضلات شهری را بحران امنیتی و نظامی ببیند» گفت: معضلات فرهنگی و آسیب‌های اجتماعی را باید با فرهنگ و جامعه سالم حل کرد و بی‌شک شهردار یک از مسببان و مسئولان مستقیم ترویج فرهنگ در هر شهری است.
بهمنی ادامه داد: سازمان‌ها و دفاتر بسیاری که که تحت عناوین هنر در شهرداری‌ها فعال‌اند، آیا به حق مسئولیت واقعی‌شان را انجام می‌دهند؟ آیا نباید ناظرانی بر این ناظرِ هنر گماشت که قبل از آنکه برای هنر تصمیم بگیرند، هنرمندانه تصمیم بگیرند؟ متولیان فرهنگ وظیفه دارند و در چارچوب قانون موظف به ترویج فرهنگ و هنرند و ما شهروندان مسئولانه باید مدیرانی را به کارزار مناصب شهری بگماریم که نه تنها سدی بر ترویج هنر نشوند، که خود متولی و منشا این روح الهی شوند.
این کاندیدای شورای شهر با تاکید بر اینکه «حقیقتا باید بگویم جای صدها جشنواره و گردهم‌آیی و برنامه‌های جدی ترویج هنر در این شهر خالی‌ست» گفت: سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، طی بیش از یک دهه فعالیت فرهنگی و هنری به‌رغم خدمات و فعالیت‌های قابل توجهی که داشته با نارسایی‌ها و مشکلاتی همراه بوده که در مواقعی منجر به ناکارآمدی‌هایی شده است.
بهمنی تصریح کرد: از مهمترین آسیب‌ها می‌توان به فقدان استراتژی معین، سیاست‌زدگی، فقر کادرهای تخصصی، تغییر مکرر مدیران، استفاده از مدیران و کارشناسان ناکارآمد، فقدان شایسته‌سالاری در عزل و نصب‌ها، فقدان الگوها و مدل‌های مطلوب فرهنگی، کمبود اعتبار و بودجه، سنگین و حجیم بودن نیروهای انسانی شاغل، فقدان تعریف مشخص از فعالیت‌های سازمان، تمایل به اهداف غیرذاتی، بی‌توجهی به مطلوبیت فرهنگی در ارایه خدمات، فقدان اهداف بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت و ... اشاره کرد.
