جزئیات نشست‌خبری فیلم «خفگی»؛
از عاشقانه جیرانی و همایون‌فر تا بازگشت الناز شاکردوست
نشست خبری فیلم «خفگی» با حضور عوامل فیلم در برج میلاد تهران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، فریدون جیرانی کارگردان فیلم «خفگی» ابتدای این نشست با بیان اینکه دو نفر از برنامه هفت اینجا کنار هم نشستیم، گفت: بعد از اینکه فیلم قبلی‌ام را ساختم و آن را دوست نداشتم سعی کردم به عشق، معما و جنایت در یک فیلم بپردازم و آنچه را که در فیلم سالاد فصل نشان دادم اما متاسفانه انتهای آن به سرانجام نرسید سعی کردم در این فیلم به روزتر نشان دهم.
او با بیان اینکه معتقدم ساخت فیلم یک کار گروهی است، ادامه داد: اگر گروه نباشد یک فیلم ساخته نمی شود. روزی که فیلمنامه را نوشتم می‌دانستم باید فیلمی سرد مانند فیلم‌های روسی و فرانسوی با ریتم کند داشته باشم که احتمال دارد مخاطب عام در سینما آن را نپسندد اما می‌خواستم تجربه کنم و خداروشکر سرمایه‌گذاران نیز قبول کردند.
کارگردان فیلم قرمز با بیان اینکه سلامی در قاب‌بندی در این فیلم بسیار به من کمک کرد، افزود: روس‌ها اسکوب سیاه و سفید را در فیلم‌ها رواج دادند و سلامی نیز این اسکوب را به من پیشنهاد داد البته اگر کمک‌های محسن نصرالهی نبود صحنه ما در نمی‌آمد و ما این دکور را نداشتیم چراکه برای اولین بار است در بخش خصوصی دو مکان را دکور زدیم.
جیرانی تاکید کرد: بی زمانی و بی مکانی قصه برایم بسیار با اهمیت بود و دوست داشتم جنایت در زیر سقف اتفاق بیفتد و نمی‌خواستم مخاطب صدای شهر یا ماشین را بشنود و قصد داشتم فضایی کاملا انتزاعی داشته باشم که بسیار شبیه فیلم‌های روسی باشد چراکه خودم به این فضاها بسیار علاقه مندم.
او با اشاره به فیلم «پارک وی» تصریح کرد: من تجربه شکست خورده فیلم پارک وی را داشتم که ریتم آن تند آمریکایی- ایتالیایی بود که متاسفانه خیلی هم خوب از آب درنیامد، از همین رو از همان ابتدا ریتم کند را برای این فیلم در نظر گرفتم و از این طریق به فیلم تشخص دادم.
این کارگردان با اشاره به حضور فیلمش در بخش مسابقه سیمرغ گفت: ساختن یک فیلم جنایی که بتوان آن را وارد بخش مسابقه کرد بسیار سخت است. سینمای امروز ما از فیلم‌های اجتماعی که موضوع و مفهوم حرف اصلی آنها را می‌زند پرشده و کنار این فیلم ها در بخش مسابقه قرار گرفتن کار سختی است.
در ادامه این نشست الناز شاکردوست بازیگر فیلم خفگی با بیان اینکه دو سال است با رسانه‌ها صحبت نکرده و امروز بسیار هیجان‌زده است، گفت: نقش صحرا را در این فیلم بسیار دوست داشتم. امروز که می‌خواستم اینجا بیایم با خودم گفتم الناز برو و خوب باش و نگذار ناراحتی این دو سال و زخم‌هایی که با تو همراه شده در قاب عکاسان نمایان شود.
او در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگاری که نقش شاکردوست در این فیلم را متفاوت دانست، گفت: خوشحالم که شما از این واژه استفاده کردید چراکه واژه‌ها بسیار اهمیت دارند و روی افراد بسیار تاثیر می‌گذارند. بیش از دو سال است که کار نکرده‌ام و این دو سال شاید در کلمه ساده باشد اما برای یک بازیگر که به کارش عشق می‌ورزد بسیار سخت است.
این بازیگر با تاکید بر اینکه علت اصلی بیکاری او در این دوسال عشق به کارش است، گفت: شاید بدانید چند سال پیش مرگ را تجربه کردم و خدا عمر دوباره‌ای به من داد. بعد از این زندگی دوباره احساس کردم الناز شاکردوستی را که مرده دوست نداشتم، اگرچه شاید از نظر برخی‌ها موفق بوده باشم؛ از نظر خودم نه.
شاکردوست ادامه داد: بعد از این زندگی دوباره از ایران رفتم و مسافرت‌های بسیار انجام دادم اما آن چیزی که در این مدت بسیار برایم اهمیت داشت سفر به درون خودم بود تا بتوانم خویشتنم را پیدا کنم و آنچه در نقش صحرا دیده شد ماحصل همین سفر بود و من صحرا را دوست داشتم چراکه هیچ وجه اشتراکی با الناز نداشت و از آنجا که در مرحله‌ای خودم را دوست نداشتم برای پیدا کردن صحرا به کنکاش پرداختم و خودم را در این کنکاش پیدا کردم.
سپس ماهایا پطروسیان با اشاره به اینکه دو سال است کم کار شده، گفت: در این دو سال به دلیل اینکه فیلمنامه‌ها و نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شد را دوست نداشتم باعث شد دو سال بیکار بمانم البته از بازی خودم در این کار راضی نبودم اما این کار را دوست داشتم.
او ادامه داد: بالاخره پس از 25 سال کار کردن فکر می‌کنم باید روی نقش‌هایم دقت بیشتری داشته باشم و به همین دلیل آن چیزی که بیش از همه برایم به عنوان یک بازیگر مهم است نقش است و کمیت آن و کوتاه و بلندی نقش برایم مهم نیست البته در این کار نقش را دوست داشتم و همچنین کار با آقای جیرانی بسیار برایم با ارزش بود.
در ادامه نیز ایمان امیدوار(طراح گریم) اظهار کرد: ما در این فیلم به طریقه سیاه و سفید کار کردیم که بسیار سخت است و البته این اولین تجربه من بود که خیلی خوب از آب درآمد.
در ادامه نیز مسعود سلامی (مدیر فیلمبرداری) با بیان اینکه با روحیات آقای جیرانی آشنا هستم، گفت: مهمترین اتفاق در این کار این بود که ما تکلیف خود را از ابتدا می‌دانستیم و از همان اول ریتم کند و سیاه و سفید بودن را انتخاب کرده بودیم.
او ادامه داد: دوست داشتم در این فیلم اسکوب کار کنم، البته ما یک لنز اسکوب بیشتر در ایران نداریم و آن هم آن زمان نزد علیرضا برازنده بود و از آنجایی که باید فیلم را برای جشنواره می‌رساندیم از همین رو کادر را اسکوب کردیم. البته ما در فیلم زیر سقف دودی نیز به همین روش کار کردیم اما در فیلم گشت‌ارشاد دو این‌گونه نیست.
این فیلمبردار با بیان اینکه فیلمنامه کار فرصت این کار را در اختیار ما قرار داد، تصریح کرد: گیت واقعی سینما در دنیا عریض و مستطیل است نه مربع و ما در سال‌های بعد بیشتر شاهد این گیت در سینمای ایران خواهیم بود.
در پایان نشست نیز کارن همایون‌فر آهنگساز این فیلم درباره موسیقی فیلم توضیح داد: من و آقای جیرانی کلام همدیگر را می‌فهمیم. خسته شدم از این همه هجمه فیلم‌های اجتماعی پر سر و صدای غمگین و این فیلم عاشقانه من و آقای جیرانی است که سکانس به سکانس آن را عاشقانه گرفتیم.
