در نشست فیلم "زیر سقف دودی" مطرح شد؛
درخشنده: دهه هفتادی‌ها از دهه 60 خطرناکترند/ زارعی: دلم برای فیلم طنز تنگ شده
نشست خبری فیلم «زیر سقف دودی» با حضور عوامل این فیلم عصر امروز در برج میلاد برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پوران درخشنده با بیان اینکه خبرنگاران با ارتباط خود با مخاطبان‌شان می‌توانند در روند تغییر نگاه در جامعه تاثیرگذار باشند، اظهار کرد: متاسفانه جامعه ما یاد گرفته با خودش حرف بزند و مونولوگ داشته باشد و در جامعه ما متاسفانه دیالوگ برقرار نمی‌شود.
او با بیان اینکه از ساخت فیلم «هیس دخترها فریاد نمی زنند» تا امروز پنج سال می‌گذرد، گفت: ما صبر کردیم تا فضا و شرایط برای ساخت این فیلم به لحاظ فرم و محتوا ایجاد شود.از لحاظ مالی نیز بتوانیم با تهیه‌کننده‌ای کار کنیم که آنچه خودش می‌خواهد را در فیلم اعمال نکند.
کارگردان «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» درپاسخ به این سوال که آیا شما در این فیلم یاس و ناامیدی را نشان می‌دهید، پاسخ داد: این نظر شما است و ما به هیچ‌وجه قصد نداشتیم در این فیلم یاس و ناامیدی را نشان دهیم؛ در حقیقت وقتی از مشکلی حرف می‌زنیم می‌خواهیم راه‌حل آن مشکل را نیز نشان دهیم، پس قطعا امید وجود دارد.
جامعه ما از فیلمسازان جلوترند
درخشنده با بیان اینکه 5 سال پیش در ساخت چنین فیلمی تردید داشتم، افزود: ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که هرجایی می‌رویم با آدم‌های زیادی روبرو می‌شویم که می‌نالند و این نالیدن‌ها چیزی است که به ما تلنگر می‌زند.
او به فیلمنامه «خانم مال معرفی کنم» اشاره کرد و گفت: دو سال پیش قصد داشتم این فیلمنامه را بسازم و با فیلمنامه‌نویسان متعددی کار کردم اما هر چه جلو رفتم با حضورم در جامعه و ارتباط با مردم احساس کردم جامعه چندین گام از من فیلمساز جلوتر است. در یک فیلمی که موضوع طلاق را مطرح می‌کند نهایت این است که با یک زن‌مطلقه روبرو هستیم که می‌خواهد مهریه‌اش را بگیرد اما اینکه بعد از طلاق چه زندگی در انتظار این است مهم است.
طلاق عاطفی جامعه را سرنگون می‌کند
این کارگردان با بیان اینکه هیچ‌گاه به خواست خود فیلم نساخته و همیشه فیلم‌هایش را از جامعه و مردم سفارش می‌گیرد، خاطرنشان کرد: متاسفانه 90 درصد از جامعه ما در طلاق عاطفی زندگی می‌کنند و این موضوعی بود که من را وادار کرد تا به طرف این داستان بروم. متاسفانه ما این بحران را مانند آشغال در زیر فرش پنهان می‌کنیم غافل از اینکه روزی همین اشغال‌ها ما را سرنگون می‌کنند. سرنگونی طلاق عاطفی به مراتب بدتر از سرنگونی طلاق رسمی است.
درخشنده با تاکید بر اینکه طلاق عاطفی جامعه را به بحران می‌کشد، گفت: در طلاق عاطفی زن و شوهر درحالی‌که با هم زندگی می‌کنند به خود اجازه می‌دهند تا ارتباطات موازی داشته باشند و من به دلیل اینکه خانواده برایم مقدس است به خودم این اجازه را ندادم که هر دو سو این ارتباط موازی را نشان دهم تا حرمت خانواده حفظ شود.
او در بخش دیگری از این نشست به بازی بازیگران این فیلم اشاره کرد و گفت: ما از همان ابتدا مانند کاری که در تئاتر می‌کنیم با هم صحبت کردیم و بعد به روخوانی رسیدیم و بعد از روخوانی به تبیین شخصیت‌ها رسیدم.
دنبال ستاره‌سازی نیستم
کارگردان زیر سقف دودی افزود: فرهاد اصلانی در این فیلم نقش دوگانه‌ای داشت که بسیار سخت بود و در تضاد کامل بود و او به خوبی در هر دو وجه ظاهر شد. او بازیگر بسیار خلاقی است و من بازی‌اش را می‌پسندم. ما در انتخاب بازیگر وظیفه داریم کسی را انتخاب کنیم که فیلمنامه برایش اهمیت دارد.
او ادامه داد: وظیفه دیگر ما در انتخاب بازیگر این است که به بازیگران جوان نیز توجه و از آنها حمایت کنیم و اگر آنها راه را به درستی انتخاب کرده باشند قطعا ماندگار خواهند بود اما اگر دنبال ستاره‌شدن باشند قطعا روزی افول خواهند کرد و ماندگار نیستند. من دنبال ستاره نیستم و دنبال این هستم که کسی را پیدا کنم که عاشق بازیگری است. اگرچه امروزه بسیاری از بازیگران پول می‌دهند تا در سینما بازی کنند و این جای تاسف دارد.
بچه‌های دهه 70 از دهه 60 خطرناکترند
درخشنده با بیان اینکه قصد نداشتم قصه تلخی را روایت کنم، گفت: ما اگر می‌خواستیم با واقعیت جامعه فیلم بسازیم قطعا مجوز دریافت نمی‌کردیم و فیلم اجازه پخش نداشت. سعی کردم به گونه‌ای فیلم را بسازم که از کنار خط قرمزها عبور کند و چیزی را از دست ندهیم اما بتوانم این درد را به گوش جامعه برسانم.
او درباره شخصیت شیرین و نزدیکی او به زن ایرانی گفت: این شخصیت به زن ایرانی بسیار نزدیک بود و هویت یک زن ایرانی را داشت، زنی که خودش را وقف همسر و فرزندش می‌کند. متاسفانه زنان ما حتی خودشان را فراموش می‌کنند و به هیچ چیز اهمیت نمی‌دهند اما متاسفانه بچه‌ها اولین افرادی هستند که بیشترین ضربه را در خانواده‌هایی که طلاق عاطفی گرفتند می‌بینند.
این کارگردان گفت: بچه‌های دهه هفتاد از بچه‌های دهه 60 خطرناکترند. نسل دهه 60 بسیار مظلوم است اما بچه‌های دهه 70 اگر به دردشان بخوری همراهت می‌شوند و تمام تلاش ما در این فیلم این است که سقف زندگی را دریابیم و مصرم که به این موضوعات پرداخته شود.
دلم برای ژانر طنز تنگ شده است
در بخش دیگری از این نشست مریلا زارعی بازیگر در پاسخ به سوال خبرنگار ایلنا با بیان اینکه خانم درخشنده فیلمساز دغدغه‌سازی است، گفت: کانسپت و ایده این طرح برایم جذاب بود، البته قطعا ما مشکلاتی هم داشتیم اما با همه وجود تلاش کردیم.
او درباره نقش شیرین و انتخاب نقش‌هایی با موضوعات اجتماعی توضیح داد: من هم طناز هستم و هم خیلی شوخ و ژانر کمدی استاندارد را که هم برای بازیگر و هم برای مخاطب جذاب باشد دوست دارم.
این بازیگر ادامه داد: متاسفانه کمدی‌ها امروز دیگر به این شکل نیست و اگر هم باشد به من پیشنهاد نمی‌شود، از همین رو ناخواسته به سمت فیلمنامه‌های اجتماعی می‌روم که دغدغه دارند. دلم برای فیلم طنز تنگ شده و اگر فیلمنامه خوب بنویسید و به من پیشنهاد دهید، من در آن بازی می‌کنم.
زارعی با بیان اینکه سینما برای من تریبون است، گفت: سینما راه ارتباطی من با مردم است و می‌توانم از طریق آن حرفم را به مردم بزنم و دلم نمی‌آید آن را از دست بدهم و از آنجا که برایم تریبون است فیلمنامه‌هایی که دغدغه اجتماعی دارند برایم جذاب است و این فیلمنامه هم برایم اهمیت داشت.
او درباره وضع ظاهری و چهره شخصیت شیرین گفت: این زن بسیار بی‌انگیزه بود و ما سعی کردیم قسمتی از آن را با گریم و بخشی دیگر را در بازی نشان دهیم درباره فیزیک نیز من مجبور بودم برای اینکه این زن یک زن چاق نشان دهیم مجبور بودم با حجمی که برایم طراحی شده بود حرکت کنم و این کار را برایم سخت می کرد. اما تمام تلاشم را کردم تا شیرین، شیرین باشد نه مریلا زارعی.
در این نشست خبری مسعود سلامی (مدیر فیلمبرداری)، محمدرضا دلپاک (مدیر صدابرداری)، هایده صفی‌یاری (تدوینگر)، پوران درخشنده (مجری طرح، کارگردان و تهیه‌کننده)، آزیتا حاجیان (بازیگر)، مریلا زارعی (بازیگر)، لاله مرزبان (بازیگر)، ابوالفضل میری (بازیگر)، نفیسه روشن (بازیگر) و دیگر عوامل فیلم حضور داشتند.
