بازیگری که زمانی همه دنبالش بودند/ دلتنگِ ایرج طهماسب؛ حمید جبلی و رضا عطارانم

 به گزارش خبرنگار ایلنا، کمترعلاقمند سینمایی است که فیلم‌های «تیک تاک» و «کیسه برنج » ساخته محمدعلی طالبی را ندیده باشد، همان فیلم‌هایی که سینمای ایران را با ژانر متفاوتی از دنیای کودک و نوجوان روبرو کردند.

 یکی از بازیگران این فیلم‌ها «حسین کلانتر» است که در ۷ و ۱۰ سالگی در فیلم کیسه برنج ظاهر شد. کسی که گذر زمان روشن ساخت که او هنر و لیاقت و جوهر ذاتی داشته نه رانت و حمایت و سفارش. 

حسین کلانتر امروز ۳۲ ساله است با کوله‌باری از تجربه بازیگری اما در گوشه‌ای از این تهران بزرگ به فروشندگی مشغول است و همچنان آرزو دارد روزی دوباره مقابل دوربین فیلمی برود. بازیگری که در سال ۱۳۷۵ برای بازی در فیلم «کیسه برنج » ۷۰ هزار تومان دستمزد گرفت.

فیلم‌های سینمایی«تیک تاک»، «کلاه قرمزی و سروناز»، «ده رقمی»، «تو آزادی»، «خواب سفید» و سریال‌های «متهم گریخت»، «مزرعه آفتاب‌گردان»، «خانه پدری»، «عید امسال»، «ماجرای آقا جلال» و... از نقش‌آفرینی‌های او به شمار می‌رود.

حسین کلانتر در گفتگو با خبرنگار ایلنا درباره نحوه ورود خود به سینمای ایران گفت: تعطیلات تابستانی کلاس اول بود. برای سر زدن به معلم و مدیر به مدرسه رفته بودم. مدیر مدرسه گفت فلان روز با تو کاری دارم و به مدرسه بیا. من آن روز دیدم که دو نفر از همکلاسی‌هایم برای بازی در فیلمی انتخاب شده‌اند که محمدعلی طالبی؛ کارگردانش بود. ایشان در ‌حال ساخت فیلم «تیک تاک» بود. من و حسن قاسمخانی و سعید قرایی که از کرمان آمده بود و معرفش آقای هوشنگ مرادی کرمانی بود؛ انتخاب شدیم.

 وی ادامه داد: زمان جشنواره من با بقیه بازیگران به سینما دعوت شدم. آنقدر کوچک بودم که یادم نیست کجا و کدام سینما بود. چند سالی گذشت؛ کلاس چهارم باز آقای طالبی مرا برای «کیسه برنج» دعوت کرد. این‌بار نقش من از نقش‌های اصلی بود. با دستیارش آقای ناصر رفاهی دنبالم آمدند. کلی ذوق کردم از بار اول بیشتر. فکر کردم واقعا حالا دارم بازیگر می‌شوم. نقش دختربچه فیلم را هم از مهدکودک خانه فرهنگ روبروی خانه‌مان انتخاب کردند. من نقش پسر شیطانی را داشتم که با دختر پیرزن همسایه دوست می‌شود و اتفاقاتی برایشان می‌افتد.

بازگر فیلم کیسه برنج با اشاره به رابطه خوب خود با محمدعلی طالبی گفت: خیلی احساس خوبی داشتم، حتی با پسرش آرش که خدا رحمتش کند خیلی دوست شده بودم و پشت صحنه بازیگوشی و شیطنت می‌کردیم. آنقدر رابطه خوبی بین‌مان شکل گرفته بود که آقای طالبی مرا برای فیلم سومش نیز انتخاب کرد و در فیلم «تو آزادی» نقش یک شاگرد قهوه‌خانه را داشتم.

وی ادامه داد: برای بازی در فیلم کیسه برنج ۷۰ هزار تومان دستمزد گرفتم. مادرم می‌خواست برایم بانک بگذارد اما به آنجا نرسید چون هرچه می‌خواستم؛ خریدم. خوشحال بودم که مدرسه نمی‌رفتم، دو سه ماه برای فیلم کیسه برنج غیرمنظم مدرسه می‌رفتم و معلم‌ها چون مرا می‌شناختند با من مدارا می‌کردند.

 کلانتر با اشاره به ادامه فعالیت خود در سینما بعد از بازی در کیسه برنج گفت: بعداز همکاری با آقای طالبی؛ ایشان مرا به آقای حمید جبلی برای فیلم «خواب سفید» معرفی کرد. کلاس دوم راهنمایی بودم. آقای جبلی را تا آن موقع نمی‌شناختم چون آنقدر سرگرم بازی و شیطنت بودم که تلویزیون نگاه نمی‌کردم. یادم می‌آید تست خیلی سنگینی از من گرفت برعکس آقای طالبی که هیچ تستی از من نگرفت.

وی ادامه داد: اسم فیلم خواب سفید بود. در فیلم بازی کردم و دوباره برای جشنواره فیلم فجر دعوت شدم و از بازیگران خواستند روی سن بیایند من کنار آقایان جبلی و طهماسب روی سن بودم و دیگر معروف شده بودم. بعد از این فیلم؛ آقای طهماسب برای فیلم کلاه قرمزی و سروناز مرا انتخاب کرد.

کلانتر ادامه داد: سر فیلم خواب سفید یک آقایی شماره‌ام را گرفت. از آقای جبلی پرسیدم ایشون کی بودند؛ گفتند آقای فریدون حسن پور. پنج ماه بعد از دفتر آقای حسن‌پور تماس گرفتند برای بازی در سریال «خانه پدری». در این سریال همراه با بهزاد فراهانی و دانیال حکیمی بازی کردم.

بازیگر خواب سفید دوره بیکاری هم داشته است. او گفت: بعد از بازی در این فیلم‌ها ۴ سال بیکار بودم و هیچکس سراغی از من نگرفت تا دوباره دستیار آقای حسن‌پور زنگ زد برای سریال «مزرعه آفتابگردان» که یک ماهی برای بازی به ساوه رفتم و با آقای کیهان ملکی همبازی شدم.  کلا از درس و مشق افتادم. مادرم زنگ زد که مدیر مدرسه تماس گرفته چرا نمی‌آیی تعیین رشته کنی، همه مدرسه ازم شاکی شده بودند اما گوشم به این حرفا نبود تا آخر سریال  سراغی از مدرسه نگرفتم اما  الان پشیمونم.

وی ادامه داد: از طریق دستیار آقای عطاران برای  سریال متهم گریخت؛ انتخاب شدم و همکاری با رضا عطارن برایم خیلی خوب بود. حس خوبی داشتم. با سریال متهم گریخت دیگر سوپراستار شدم. هرچند از همان زمان که در فیلم کیسه برنج بازی کردم؛ دوستان فامیل و اهالی محله و حتی مردم عادی هم من را می‌شناختند و بعد هم در سریالهایی به کارگردانی سعید آقاخانی، ده رقمی به کارگردانی همایون اسعدیان، فیتیله و ماه پیشونی به کارگردانی آرش معیریان و دو تله‌فیلم به کارگردانی پوریا آذربایجانی بازی کردم.

 کلانتر با اشاره به اینکه شهرت در سینما هیچ سودی برای وی نداشته؛ افزود: شهرت و معروفیت اصلا به دردم نخورد  و حتی به ضررم هم شد چون باعث شد درس و مدرسه را رها کنم، الان خیلی پشیمونم که ادامه ندادم. سینما و شهرت کاذب باعث شد درسم تموم نشود و الان افسوس می‌خورم. آنقدر غرق بازیگری شده بودم که خودم را فراموش کردم.

 وی ادامه داد: متاسفانه سینمای ایران خیلی زود آدم‌ها را فراموش می‌کند اما خوشحالم وارد سینما شدم چون توانستم برخی را بخندانم و براشون خاطره درست کنم اما ناراحتم که فراموش شدم. سینما آدم را به اوج می‌رساند و یک دفعه به زمین می‌زند.

وی با اشاره به شغل فعلی خود گفت: الان فروشنده مواد غذایی هستم. همه مشتری‌ها مرا می‌شناسند. می‌گویند با این همه بازیگری چرا یک فروشنده ساده شدی؟؛ کارم هم خیلی سخته، نه تعطیلی داره و نه استراحت.

کلانتر افزود: بعضی زندگی خود را به خاطر سینما از دست دادند و الان انصاف نیست که در جامعه رها باشند. من حتی اگر به گذشته برگردم شاید عطای این شهرت ر ابه لقایش ببخشم. اما حالا که وارد شدم کاش کارگردانان و تهیه‌کنندگان مرا و امثال مرا که از کودکی کار کرده‌ایم را دوباره ببیند. از انجمن بازیگران هم می‌خواهم بعد از این همه فیلم کار کردن لااقل من را  عضو کنند؛ تا بیمه داشته باشم.

گفتگو: علی زادمهر