در برنامه «هفت» مطرح شد؛
سروش صحت به لحن خاصی رسیده است/ «صبحانه با زرافه‌ها» فیلمی که تلخی را شیرین و گرم ارائه می‌کند
بیست و ششمین قسمت از برنامه سینمایی هفت جمعه ۱۸ آبان‌ماه به میزبانی بهروز افخمی برگزار شد.
به گزارش ایلنا، امیر قادری در ابتدای این برنامه عنوان کرد: برای من بهترین بازیگر فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» بهرام رادان بود و من این شخصیت گیج و مظلوم را بسیار دوست داشتم.
رضا صدیق نیز بیان کرد: نقش بهرام رادان در این فیلم بسیار من را به یاد فیلم بی‌پولی می‌انداخت البته این اتفاق بدی نیست هنوز پس از این‌همه سال توانسته است آن تیپ شخصیتی را حفظ کند. ازطرفی معتقدم که سطح بازی همه بازیگران متوسط رو به بالا بود.
امیر قادری گفت: در سینمای جهان بازیگرانی هستند که جلوی دوربین کاریزما دارند. هادی حجازی‌فر نیز از همان ابتدا نوعی کاریزما مقابل دوربین داشت.
رضا صدیق تصریح کرد: به نظرم بازیگرانی که در سنین بالاتر شناخته می‌شوند، کمتر سمت انتخاب‌های حساب شده و گزیده‌کاری بروند. این نکته را هم بگویم که بیژن بنفشه‌خواه در این فیلم به عنوان بازیگر محوری ظاهر می‌شود.
امیر قادری اظهار کرد: به نظر من سروش صحت در این سال‌ها نتیجه ۲۰ سال نوشتن خودش را می‌بیند. «صبحانه با زرافه‌ها» نمونه خوبی از این اتفاق است که کارگردان بسیار روی فیلمنامه احاطه داشته است و این اتفاق در اجرا هم به او کمک کرده است.
بهروز افخمی گفت: «صبحانه با زرافه‌ها» فیلمی است که تلخی را به صورت شیرین و گرم ارائه می‌کند.
رضا صدیق عنوان کرد: «صبحانه با زرافه‌ها» به معنای واقعی سینما است و ازنظر میزانسن و فیلمنامه شما با یک استانداردی مواجه هستید که می‌توانید از صحبت کردن درباره آن لذت ببرید. به نظر من تکامل امروز سروش صحت نتیجه تمام تجربیاتی است که در این سال‌ها کسب کرده است. او پس از سریال «لیسانسه‌ها» در قصه‌گویی و شخصیت‌پردازی لحن خاصی پیدا کرد. پس از فیلم «جهان با من برقص» من نگران شدم که سروش صحت این لحن را رها کرده است و در سریال «مگه تمام عمر چندتا بهاره» به شیوه خاص خود بازگشت و در «صبحانه با زرافه‌ها» توانست بسیار دقیق از تجربیات خودش استفاده کند.
امیر قادری گفت: داستان‌های موثر و فراگیر از ایمان ناشی می‌شوند یعنی داستان‌هایی هستند که به یکسری از ابعاد زندگی ما مانند خیر، شر، سرنوشت و... اعتقاد دارند. من شخصا این رویکرد سروش صحت در قصه‌گویی را که می‌گوید زندگی یک اتفاق تصادفی است، نمی‌پذیرم و معتقدم که همه ما به یک دلیلی خلق شده ایم و این یک اختلاف شخصی است که من با فیلم سروش صحت دارم اما در چارچوب و جهان خودش درست روایت می‌کند.
رضا صدیق عنوان کرد: فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» جهانی را روایت می‌کند که تمام عناصرش سوژه‌های لذت بردن هستند و تمام میزانسن‌ها و اتفاقات در تراژیک‌ترین شکلشان در جهت لذت هستند و یک ابژه بیرونی تمام این‌ها را در یک دو راهی اختیار و جبر هدایت می‌کند. هرچیزی که اختیار می‌شود با جبر آن ابژه تبدیل به لذت می‌شود. شما این دوراهی را در تمام فیلم مشاهده می‌کنید. برخی می‌گویند که فیلم‌های اخیر صحت خردورزی خیام‌وار دارند اما مساله من این است که اتفاقا فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» فضایی بسیار مردانه دارد و این فضای مردانه اتفاقا تشابهی با افسانه‌های کلاسیک یونان دارد.
بهروز افخمی عنوان کرد: به نظرم بهتر است وقتی درباره فیلم صحبت می‌کنیم بیشتر بحث کارشناسی داشته باشیم و کمتر درباره فلسفه و جهان اثر بپردازیم.
امیر قادری تصریح کرد: نکته مهم این است که نویسندگان فیلم سکان قصه را مقتدرانه در دست دارند یعنی می‌توانند با شخصیت‌ها حرکت کنند این اتفاق نتیجه سال‌ها ممارست و نوشتن است. مصطفی احمدی تهیه‌کننده صبحانه با زرافه‌ها در یک سال ۲ فیلم خوب ساخته است که یکی از آن‌ها فیلم بی‌بدن است. معتقدم که همچنان حلقه مفقوده سینمای ما تهیه‌کننده است. نکته دوم اینکه فیلم مفهوم گذشتی را مطرح می‌کند که بسیار درست و به‌جا است. من در جشنواره فیلم فجر گفتم که نمای پایانی فیلم برای این اثر نیست درحالی که فیلم پایان خوبی دارد. گاهی فیلمساز به مخاطب آدرس غلط می‌دهد زیرا نمی‌داند که پایان فیلم را چگونه تمام کند.
وی تصریح کرد: من توقع دارم سروش صحت همانطور که در فرم، کارگردانی و متود داستان‌نویسی گام به گام جلو رفته است. دنیای او هم این وجوه متناقض را بیشتر در بر بگیرد و فیلم‌هایش از چیزی که هست عمیق‌تر شود.
در ادامه برنامه میز سینمای جهان با نقد و بررسی فیلم «ربات وحشی» با حضور فرخ یکدانه و امیر مهران برگزار شد.
فرخ یکدانه درباره نقش تدوینگر در انیمیشن گفت: در انیمیشن ما با تک فریم سروکار داریم و حلق هرکدام از آن‌ها زمان و هزینه زیادی نیاز دارند در نتیجه باید خیلی دقت کرد. در زمان‌های گذشته حتی در انیمیشن‌های دیزنی ۱۲ فریم از ابتدا تا انتها بیشتر می‌کشیدند تا زمان تدوین دستشان بازتر باشد. امروزه شما باید ببینید که در چه مدیومی کار می‌کنید.
امیر مهران در پاسخ به اینکه در انیمیشن صدا بیشتر اهمیت دارد یا تصویر عنوان کرد: در برخی آثار مانند همین انیمیشن صداها قبلا به صورت صدای شاهد ضبط می‌شوند. قطعا در فیلم «ربات وحشی» نیز عنصر صدا پا به پای تصویر حرکت می‌کند و از نظرمن تصویر این فیلم و تصویربرداری آن بی نظیر است زیرا لحظاتی دارد که آدم را شگفت‌زده می‌کنند.
فرخ یکدانه بیان کرد: در ایران ما نمونه‌هایی داشتیم که بازیگران جای شخصیت‌های انیمیشن صحبت کردند اما موردتوجه قرار نگرفت اما در کشورهای دیگر بازیگران این تمرین را دارند. شاید یکی از دلایل این اتفاق این است که فیلم‌های ما از قبل دوبله می‌شده است و بازیگران خیلی نیازی به تمرین فن بیان نداشتند اما درکشورهای دیگر بازیگر حرکت را هم همراه با صدا دارد.
وی درباره حضور سرپرست داستان و سرپرست شخصیت در این انیمیشن گفت: ما اکنون خیلی از این پست‌ها را نداریم زیرا تامین بودجه نمی‌شود. همچنان انیمیشن ما توسط افرادی ساخته می‌شود که مجبور هستند جنرالیست باشند.
امیر مهران بیان کرد: در سال های گذشته من به عنوان یک فیلمساز با تولیدات استودیوهای بزرگ این مشکل را داشته ام که گویا دیگر رنگ و بوی انیمیشن های سابق را ندارند و کارهایشان یک فرمول مشخص پیدا کرده است اما «ربات وحشی» با اینکه قصه خاصی ندارد اما برای من رنگ و بو و نگاه متفاوتی داشت.
فرخ یکدانه گفت: حداقل در 10 سال گذشته انیمیشن هایی که دیده ایم در سیر نزولی قرار دارند زیرا هالیوود به یکسری فاکتورهای مشخصی برای فروش رسیده است و این نوع فیلم ها براساس داستان سفر قهرمان پیش می روند. این اتفاق یکسری آفت دارد؛ یکی اینکه این کلیشه‌ها دیگر جایی از خلاقیت و تفکر مخاطب باقی نمی‌گذارند. در بحث هنری هم کمال گرایی در تصویر به جایی رسیده است که جایی برای خلاقیت نمی‌گذارند. در فیلم «ربات وحشی» اما با اشکال هوشمندانه‌ای این چالش‌ها را کنار گذاشته است.
امیر مهران درباره اقتباس از ادبیات در انیمیشن اظهار کرد: جهان ادبیات در کشور ما متفاوت است و شاید چیزهایی که درخیلی از کشورها وجود دارد مانند کتاب‌های تصویری و کمیک استریپس‌ها در ایران بسیار کم است. نکته دوم این است که به دلایل متعددی نوجوانان ما به عنوان مخاطبان اصلی انیمیشن به دیگر خیلی کتاب‌خوان نیستند.
فرخ یکدانه درباره تاثیر هوش مصنوعی بر انیمیشن عنوان کرد: شاید اولین استفاده گسترده ای که از هوش مصنوعی در ساخت انیمیشن شد مساله طراحی کاراکتر بود. یعنی از زاویه تصویر ما با هوش مصنوعی خیلی جلو پیش رفتیم. قدم بعدی مساله داستان نویسی ایت که با هوش مصنوعی می توان در این زمینه هم پیشرفت کرد. اما اینکه با هوش مصنوعی یک اثر کامل را از ابتدا تا انتها بسازیم خیلی دور نیست اما هنوز کمپانی‌ها به این سمت نرفته‌اند.
امیر مهران گفت: زمانی که دیجیتال وارد حوزه سینما شد یک عده می گفتند که آنالوگ نمی‌تواند ازبین برود اما برخی معتقد بودند که باید بهروز شد. در آن زمان نیز کسانی که فضای دییتال را یاد گرفتند پیشرفت کردند. ما اکنون نیز در زمان خوبی قرار داریم و باید همزمان با دیگر کشورها با هوش مصنوعی پیش برویم.
وی درباره فیلم توضیح داد: نام «ربات وحشی» برای من جالب بود زیرا ربات یک چیز تکنولوژیک و وحشی یک ویژگی طبیعی است، این دو که کنار هم قرار می‌گیرند جذابیت ایجاد می کند. در این فیلم چندجا به انسان اشاره می‌شود اما گویا این آدم‌ها حذف شده اند. یک بخشی از فیلم به مرگ اشاره دارد یعنی ربات می خواهد که نزد خالق خودش برگردد زیرا دیگر این زندگی را دوست ندارد. به هرحال این فیلم برای کودک و نوجوان است اما نگاه فرامتنی به مرگ دارد.
فرخ یکدانه گفت: به عقیده من علاوه بر جنبه‌های تکنولوژیک، وجه هنری و نقاشانه‌ای به کار اضافه شده است و دکوپاژ سینمایی در این کار به خوبی انجام شده است و مقهور الگوهای سینمایی نبوده است.
