یکی از قدیمی‌ترین هنرجویان سینمای جوان:
فیلمسازی امروز راحت‌تر شده/ اگر عاشق هنر باشی، پیشرفت خواهی کرد
محمد راهروان لاهیجی از قدیمی‌ترین سینماگران عضو انجمن سینمای جوانان ایران که در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران مهمان ویژه است، عنوان کرد: وقتی در جشنواره فیلم می‌دیدم واقعا از کارم لذت می‌بردم و اصلا به برنده شدن فکر نمی‌کردم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمد راهروان لاهیجی، متولد ۱۳۲۱ یکی از اولین هنرجویان انجمن سینمای جوانان ایران محسوب می‌شود که به عنوان مهمان ویژه کانون دانش آموختگان این نهاد در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور دارد.
محمد راهروان لاهیجی درباره تجربه و حس‌وحالش نسبت به این رویداد قدیمی در سال‌های گذشته گفت: «سال ۱۳۵۴ بود که من به همراه چند نفر دیگر وارد انجمن سینمای جوان شدیم، آن زمان یک نفر بعدازظهرها از رشت می‌آمد و تدریس فیلمسازی انجام می‌داد، جمعیت کلاس ده نفر بود. بعد از حدود هشت جلسه، به ما گفتند که کلاس تعطیل است و علت را هم توضیح ندادند بعدها متوجه شدیم که دلیل نیامدن استاد و تعطیل شدن کلاس این بود که جمعیت کلاس به حد نصاب دلخواهش نرسیده است و آن زمان کلاس خصوصی هم وجود نداشت.»
وی افزود: «ما از تعطیل شدن کلاس‌ها نا امید نشدیم و تئاتر را با عشق ادامه دادیم و همچنان فیلم‌های خوب مانند «داستان ویسایت»، «دوزن کلکسیونر»، «اشک‌هاو لبخندها» و خیلی از فیلم‌های دیگری را که در سینما نمایش داده می‌شد، تماشا می‌کردیم.»
راهروان لاهیجی اضافه کرد: «همیشه دوست داشتم یک دوربین هشت میلیمتری داشته باشم تا اینکه خواهرم اواخر سال ۵۶ از سفری که به خارج از کشور داشت برای من یک دوربین هشت میلیمتری سوغات آورد، این دوربین همیشه با من بود و به واسطه آن از کوه و دشت دریا عکاسی می‌کردم زمانی که عکس‌هارا برای چاپ به عکاسی می‌بردم همیشه پیشنهاد کار می‌گرفتم البته لازم به ذکر است که در همان زمان عکس‌های من در چند جشنواره مختلف برنده جوایز متعددی شد. در نهایت در یکی از عکاسی‌ها مشغول به کار شدم و یک روز پیشنهاد فیلم‌برداری از یک مراسم عروسی را پذیرفتم و بعد از آن مستقل کار کردم.»
وی درباره شروع فعالیتش در انجمن سینمای جوان گفت: «یک روز از مغازه‌ای گذشتم که چند جوان مشغول فیلمسازی بودند یکی از آن‌ها که من را می‌شناخت، جلوی من را گرفت و گفت دلت می‌خواهد در انجمن سینمای جوان ثبت نام کنی؟ من هم با اشتیاق پذیرفتم و وارد انجمن شدم. دوره‌های عکاسی و فیلمسازی را گذرانده بودم اما می‌خواستم در این کلاس‌ها اصطلاحات تخصصی تکنیک‌های روز را آموزش ببینم.»
راهروان لاهیجی ادامه داد: «در این سال‌ها تجربه فیلمسازی و فیلم‌نامه‌نویسی را پیدا کردم و بعد از ساخت فیلم دوم، ۵۰ فیلم را صداگذاری کردم که از میان آن‌ها دو فیلم در صداگذاری برنده شد. در استان گرگان من علاوه بر صداگذاری در اکثر فیلم‌ها، دستیار کارگردان و بازیگر بودم و در فضاهای مختلف پیشنهاد همکاری می‌گرفتم. به نظرم هنر عشق می‌خواهد اگر واقعاعاشق هنر باشی، پیشرفت و ترقی خواهی داشت در غیر این صورت هیچ‌گاه موفق نخواهی بود.»
وی درباره تفاوت فضای کار امروز و دیروز گفت: «فضای کار امروز بسیار متفاوت از گذشته است چراکه به دلیل پیشرفت تکنولوژی، فیلمسازی و فیلم‌برداری و صداگذاری و غیره بسیار راحت‌تر و بهتر انجام می‌شود اما من در همان گذشته با وجود سختی‌های مکرر حس و حال خوبی داشتم و با انگیزه کار می‌کردم و وقتی در جشنواره فیلم را می‌دیدم واقعا از کارم لذت می‌بردم و اصلا به برنده شدن فکر نمی‌کردم.»
او درباره جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: «جشنواره فیلم کوتاه تهران یک رقابت دوستانه بین همه فیلم‌سازان است تا فیلم‌ها را ببینند و از تجربه و تکنیک فیلمسازی بهره ببرند. حتی یک روانشناس ثابت کرد ۷۰ درصد یادگیری از دیدن انجام می‌گیرد پس هرچه ما بیشتر فیلم ببینیم و مطالعه کنیم، فیلم‌ساز بهتری خواهیم شد. جشنواره راه یادگیری و کسب تجربه برای فیلم‌سازان جوان است.»
راهروان لاهیجی در پایان گفت: «جوانان امروز با جوانان دیروز از نظر عقاید و افکار بسیار فرق دارند، جوانان امروز در شبکه‌های اینترنتی خیلی چیزها یاد می‌گیرند و به خیلی چیزها دسترسی دارند در حالیکه زمان ما چنین چیزی وجود نداشت و ما از یکدیگر تجربه کسب می‌کردیم.»
