«طوبی»، عاشقانهای در دل تاریخ
افشین یوسفپور در یادداشتی به تحلیل و بررسی سریال «طوبی» پرداخته و شخصیت پردازیها را یکی از نقاط قوت این مجموعه تلویزیونی دانسته است.
از مهمترینهای جذب مخاطب، شخصیت پردازیهای قوی و خوب است که شاید نویسنده در حین نگارش بازیگرش را در ذهنش انتخاب میکند و بر اساس آن مینویسد انتخاب شخصیت و بازیگر از مهمترینهاست سعید سلطانی اصولاً از کاراکترهای شناسنامه خود انتخاب میکند او بلد است از بازیگرانش چگونه بازی بگیرد.
طوبی (شبنم قربانی): از سن و سال و چهره شخصیت انتقاد شد ولی قربانی توانست در دل مخاطب جا خوش کند این بار اول نیست که سن و سال، مغایر چهره اصلی شخصیت داستانی است ولی این موضوع همیشه آسیب زننده نیست و نخواهد بود، شبنم قربانی توانمند است در هر ژانری، درسبک بازی بدن و میمیک از هوش و استعداد بالایی برخوردار است، همین برای همزاد پنداری مخاطب کافیست.
فرهاد آییش شاید بهترین انتخاب باشد برای بزرگ خاندانی که نقش مثبت دارد و در درام تاریخی میتواند از تجارب خود استفاده کند او نیز به درستی برای نقش و شخصیت بزرگ خاندان انتخاب شده، نحوه راه رفتنش، نشست و برخاستش، گفتارش با مردم همه نشان از انتخابی درست و به جاست.
در مورد پرویز فلاحی پور، نامی که وقتی میشنوی سریال شهرزاد یا شب دهم را در ذهنت تداعی میکند. صدای گیرا، دیالوگ گوییهای خاص، در کل همه فن حریف چه کسی بهتر از اون میتواند بدون دیالوگ گویی با لبخند و نگاهش به مخاطب بفهماند که چه میگوید.
بازی گرفتن از شخصیتها از خیلی موارد کارگردانی مهمتر است میزانسنی که میدهی نسبت به شخصیت داستان و بازیگر مقابل دوربین از نقاط قوت هر فیلم میتواند باشد.
در مورد فیلمنامه، امیر جهانی این کاره است تلویزیون را بلد است نگاه کنید به ستایش، نجلا، پدر… اما طوبی اقتباسی است بر اساس واقعیت که به نظر من کارهای اقتباسی پر ریسک و سخت هستند به عنوان نویسنده باید بتوانی نظر خیلیها را جلب کنید از نویسنده داستان اصلی گرفته تا مخاطبین، ولی امیرجهانی هم خود را باور دارد هم داستانش را این را در کارهای قبلیش دیدهایم، نگاه کنید به دیالوگ ها، هر شخصیت یک دیالوگ به جا دارد در هر قسمت، این برگ برنده سریال است.
در مورد موسیقی ستار اورکی نیز نیاز به نقد یا معرفی ندارد سلطانی چند بار با او کار کرده و میداند که تنها یک خط از داستان را به او بگوید، نت اول را نوشته. . موسیقی باید روی فیلمنامه سوار باشد. درسکانسها پلانها و تیتراژ ابتدایی و انتهایی موسیقی باید مخاطب را درگیر کند و شاید در آینده خاطره ساز باشد.
جمع بندی:
طوبی علیرغم نکات مثبت و منفی و قلاب ضعیفی که داشت با گذشت نیمی از راه توانست مخاطب را جذب کند و تبدیل شود به سریال محبوبی که مخاطب خاص خودش را دارد شاید ساخت سریالهای درام تاریخی راهی باشد برای آشتی مخاطب با تلویزیون.