وقتی فسیتوال‌های عکس رکب می‌خورند!
آیا عکس‌های هوش مصنوعی را می‌توان از عکس‌های واقعی تمیز داد؟
مایلز آستری عکاسی است که با ارسال یک اثر واقعی به بخش آثار هوش مصنوعیِ مسابقه جوایز ۱۸۳۹، داوران این رویداد را اغفال کرده است. این حرکت در اعتراض به عدم توان تشخیص انسانی عکس‌های شبیه‌سازی شده صورت گرفته است. سال گذشته هم بوریس الدگسن عکاس کارکشته آلمانی چنین روشی اتخاذ کرد که بحث برانگیز شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، یک عکس واقعی که در رده مسابقه عکس برای تصاویر تولید شده توسط هوش مصنوعی شرکت کرده بود، برنده جایزه هیئت داوران آن رویداد شد، اما پس از اینکه عکاس فاش شد تصویر واقعی است، رد صلاحیت شد.
این خبر در روزهای گذشته در «گاردین» و «آرت نیوز» منتشر شده است.
مایلز آستری، عکاسی است که عکس واقعی‌اش را به عنوان عکس شبیه‌سازی شده توسط هوش مصنوعی به مسابقه «جوایز ۱۸۳۹» ارسال کرده و علاوه بر جایزه هیئت داوران، آرای مردمی را هم به دست آورده است. باید گفت در این گزارش منظور از عکس‌های واقعی آثاری است که توسط عکاسان با دوربین عکاسی ثبت می‌شوند.
موضوع جالب روال برعکسی است که در این اتفاق رخ داده است. معمولا اینگونه است که عکاسان برای خلق اثر بدیع‌تر سراغ هوش مصنوعی می‌روند و در ادامه اثرشان را به عنوان عکسی واقعی و انسانی به مخاطبان معرفی می‌کنند. کاری که آستری کرده عجیب‌تر است. او دقیقا برعکس این رویه عمل کرده! یعنی با عکسی واقعی گوی سبقت را از عکس‌های هوش مصنوعی ربوده است! این در حالی است که افراد معتبری از اعضای نیویورک تایمز، گتی ایماژ، فایدون پرس، پمیدوسنتر در پاریس، کریستیز و گالری مدوکس آثار این رویداد را به عنوان هیئت داوران بررسی کرده‌اند. البته اثر آستری بعدتر از دور رقابت کنار گذاشته شده است.
گفتنی است جشنواره جوایز ۱۸۳۹ رویدادی است که به طور گسترده آثار امروزی را مورد توجه قرار می‌دهد و به عکس‌های رنگی توجه دارد در تمام دنیا توجه دارد. جوایز ۱۸۳۹ از عکاسان برجسته‌ای که عکاسی را به عنوان فرمی هنری می‌ببیند، تقدیر به عمل می‌آورد.
اثر استری، عکاس ۳۸ساله عکسی با عنوان «FLAMINGONE» / «فلامینگو» است.
عکس حاشیه‌ساز مایلز آستری با عنوان «FLAMINGONE»/ او درباره عکس برگزیده‌اش اذعان داشته؛ من عمدا عکسی را انتخاب کردم که در حدی فانتزی و باورنکردنی باشد و به راحتی نتوان آن را از عکس‌های خلق شده توسط هوش مصنوعی تشخیص داد!
موضوع این است که داوران مسابقه «جوایز ۱۸۳۹»با همه تخصص و تجربه‌ای که دارند به ماهیت حقیقی عکس مایلز آستری پی نبرده‌اند! تا آنجا که اثر آسترای مدال برنز این مسابقه را به دست آورده و جایزه منتخب مردمی را هم از آن خود کرده است!
به نظر می‌رسد که برد او و رد صلاحیت‌های بعدی او جزو اولین نمونه‌های برجسته‌ای است که در آن یک عکاس ترس از تأثیرات هوش مصنوعی بر خلاقان را به چالش کشیده و در صدر قرار گرفته است.
آستری درباره هدفش از کاری که انجام داده، توضیحاتی داده است. او گفت: بعد از آنکه نمونه‌های اخیر عکس‌های هوش مصنوعی را که در مسابقات و فستیوال‌ها بر آثار واقعی برتری دارند، دیدم، به ذهنم رسید که می‌توانم این روال را برعکس کنم. یعنی اینکه یک عکس واقعی را در یک مسابقه هوش مصنوعی شرکت دهم! یعنی راهی را که فقط یک انسان می‌تواند طی کند و کاری را انجام دهد که فقط از عهده یک انسان برمی‌آید.
یکی از عکس‌های شرکت داده شده در جشنواره جوایز ۱۸۳۹ که با هوش مصنوعی خلق شده است/ آستری باعکس واقعی‌اش با چنین آثاری که واقعی نیستند، رقابت کرده و برنده شده است
ارسال عکس «فلامینگو» به جشنواره تا آن حد اهمیت داشته و تاثیرگذار بوده که شرکت‌کنندگان درباره آن بیانیه‌ای نوشته‌اند.
آنها گفته‌اند: «درست است که کار آستری درست نبوده اما حامل پیام مهم و با اهمیتی بوده است. هر بخش از هر رویداد شرایط خاصی دارد و عکس‌های شرکت‌کنندگان باید با شرایط آن هم‌خوانی و تطابق داشته باشد. واقعیت این است که مایلز آستری با هدف کسب عنوان در مسابقه عکسش را به بخش عکاسی هوش مصنوعی ارسال کرده و این کار به نوعی نقض آثار دسته هوش مصنوعی هم هست.»
در پایان بیانیه مذکور آمده است: «امیدواریم این اتفاق برای سایر عکاسان هوش مصنوعی پیام‌های مثبتی داشته باشد.»
عکاسی که هئیت داوران مسابقه‌ای بزرگ را به بازی گرفت!
سال گذشته بود که بوریس الدگسن آلمانی (یکی از برندگان مسابقه جهانی سونی) هم با عکس غیر انسانی یا غیر واقعی در این رویداد حضور یافت. البته او در بخش آزاد حضور یافته بود اما با این حال از کاری که انجام داده بود طی بیان جملاتی دفاع کرد؛ زیرا انجام چنین کاری را حرکتی اعتراضی می‌داند.
بوریس الدگسن در کلیت ماجرا می‌خواسته با ارسال عکسی تولید شده با هوش مصنوعی به نحوه نگرش داوران نسبت به آثار واقعی و شبیه‌سازی شده اعتراض کند.
«اگر اولین بار موفق شدید، دوباره تلاش کنید و دوباره تا شکست بخورید!»؛ این جمله‌ای است که از تلاش بوریس الداگسن برای رد عامدانه یک جایزه معتبر عکاسی با استفاده از هوش مصنوعی حاصل شده است.
او از جایی به بعد تصمیم می‌گیرد عکس‌های تولید شده‌اش با هوش مصنوعی را به معتبرین جوایز عکاسی جهان بفرستد. این عکاس مطرح سال گذشته اثری را به مسابقات جهانی سونی ارسال کرد. او بر خلاف عکاسان دیگر که با عکس هوش مصنوعی جایزه نمایشگاه ایالتی کلرادو را برده بودند، قصد داشت از کاری که انجام داده به برگزارکنندگان و مخاطبان خبر بدهد و آنها را نسبت به موضوعی مهم مطلع نماید.
الداگسن در تاریخ ۱۴ مارچ سال گذشته به عنوان یکی از فینالیست‌ها در فهرست عمومی قرار گرفت. او وقتی در فوریه از سوی مسابقه سونی ایمیل تبریک را دریافت کرد، واقعیت را به برگزارکنندگان گفت، اما آنها گفته‌هایش را رد کردند و بر اینکه باید جایزه را دریافت کند اصرار ورزیدیدند.
«پرومتوگرافی» چیست؟
الداگسن در گفتگو با خبرگزاری «Artnet News» درباره تمام وقایع رخ داده، توضیحاتی داده است. او تاکید کرده: اولین قدم در جهت بهبود اوضاع این است که اصطلاحی جدید برای تصاویر تولیدشده با هوش مصنوعی ابداع شود.
او واژه «پرومتوگرافی» را پیشنهاد داده است.
الداگسن در ادامه گفته: قدم دوم این است که آثار «پرومتوگرافی» را بر اساس قواعدی از هم تفکیک کنیم و سوم اینکه مبحثی را در این رابطه برای جامعه عکاسی ایجاد کنیم که اصلا آیا «پرومتوگرافی» زیر چتر عکاسی جای دارد یا خیر؟
در ادامه این روند دبیرخانه جایزه جهانی سونی هم بیانیه‌ای منتشر کرده تا به این واسطه موقعیت این رویداد را نسبت به بوریس الداگسن مشخص کند.
در بخشی از این بیانیه آمده: ما همکاری‌های خود با الداگسن را متوقف کرده‌ایم و در فستیوال ۲۰۲۳ هم به دلیل درخواستش اثرش از مسابقه حذف شد. با توجه به اینکه او هیئت دوران را در تشخیص اثر گمراه کرده به این ترتیب حمایت‌ها از او و همکاری‌هایی که قبلا وجود داشته به کل متوقف می‌شود. احساس ما این است که دیگر نمی‌توان با او وارد گفتگوی منطقی شد.
در پایان باید منتظر بمانیم و روند پیشرفت لحظه‌ای هوش مصنوعی را دنبال نماییم تا در نهایت دریابیم که هنر انسانی موفق‌تر خواهد بود یا هوش مصنوعی و ربات‌ها؟
