رضا دادویی مطرح کرد؛
سینمای مستقل نفس های آخر را می کشد
قصه «شناور» به «درباره الی» شباهت دارد اما نگاه ها متفاوت است
رضا دادویی معتقد است که با وجود شباهت قصه کلی «شناور» با فیلم «درباره الی» نمی‌توان این دو اثر را مشابه یکدیگر دانست چرا که نگاه و پرداخت «شناور» به موضوع و قصه‌ای که روایت می‌کند با «درباره الی» متفاوت است.
رضا دادویی، تهیه‌کننده و نویسنده فیلم سینمایی «شناور»، که به تازگی در گروه هنر و تجربه اکران شده است، در گفتگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: هیچ شرایط و امکانی برای اکران فیلم‌های مستقل وجود ندارد و تنها امکانی که برای نمایش آثار خاص، مستقل و تجربی وجود دارد گروه هنر و تجربه است. در حال حاضر شرایط اکران این فیلم بد نیست، میزان استقبال مخاطبان از «شناور» خوب بوده ولی آنقدر پراکندگی سانس وجود دارد و سانس‌ها متمرکز نیستند که تماشاگر سرگردان می‌شود و انتخاب سخت می‌شود.
دادویی خاطرنشان کرد: به نظر من بهتر است برای اکران فیلم‌های هنر و تجربه باید پردیسی سینمایی و سالن‌هایی خاص در نظر گرفت که مخاطب بداند با مراجعه به یک سینما می‌تواند در کنار افرادی که همانند او به فیلم‌های خاص و هنری علاقه دارند، این فیلم‌ها را ببیند. در واقع سینمای هنر و تجربه به یک پاتوق نیاز دارم و من این موضوع را به آقای طیب که با ما همکاری‌های بسیار خوبی هم داشتند، اعلام کردم و امیدوارم تصمیمی گرفته شود تا سینماهای هنر و تجربه و سانس فیلم‌های اکران شده در این سینماها اینقدر پراکنده نباشد.
این تهیه‌کننده درباره ساخت فیلم «شناور» گفت: برای ساخت این فیلم هیچ انگیزه اقتصادی نداشتم و در واقع اقتصاد و درآمد آخرین گزینه‌ای بود که برای تولید «شناور» در نظر داشتم. سعی ما بر این بود که فیلمی با بودجه اندک بر اساس یک داستان واقعی بسازیم و از آنجا که قصه ما واقعی بود در مرحله اول تحقیق و پژوهشی داشتیم و با افرادی که به طور مستقیم با ماجرا درگیر بودند، صحبت کردیم و از آنجا که به شخصه قصه را خیلی دوست داشتیم با دوستان سعی کردیم با کمترین هزینه کار را به مرحله اجرا برسانیم و با توجه به اینکه در دوران کرونا ساخت این فیلم انجام شد علاوه بر کمبود بودجه با مشکلات بزرگ دیگری هم روبرو شدیم که در نهایت محصول نهایی و نتیجه کار قابل قبول بود و فکر می‌کنم مخاطب نیز از دیدن این اثر رضایت خواهد داشت.
دادویی تأکید کرد: در این فیلم که برگرفته از یک اتفاق واقعی است تا حد زیادی به واقعیت وفادار بودیم اما من قصه را سینمایی‌تر کردم و تلاش کردم بر اساس قواعد سینمایی قصه «شناور» را دراماتیزه کنم تا برای مخاطب جذاب شود و مخاطب در مواجهه با این اثر می‌تواند حس‌های مختلفی را تجربه کند و فیلم در لحظاتی با تعلیق همراه است.
وی درباره شباهت قصه «شناور» به «درباره الی» اصغر فرهادی گفت: بله شباهت‌هایی در کلیت قصه وجود دارد اما «درباره الی» اصغر فرهادی هم به «ماجرا»ی آنتونیونی شباهت دارد و آنچه که این آثار را از هم متمایز و متفاوت می‌کند نگاه و پردازش نویسندگان است و ما در «شناور» نگاهی مشابه هیچ یک از این آثار را دنبال نکردیم و سعی داشتیم شیوه روایت مختص قصه خودمان باشد. از آنجا که ما می‌دانستیم شباهت‌هایی بین قصه‌ها وجود دارد سعی کردیم اثر ما متفاوت باشد و می‌دانستیم که باید از این شباهت فاصله بگیریم.
نویسنده فیلم سینمایی «شناور» در ادامه اظهار کرد: در این فیلم تمرکز ما بر اتفاق نیست و مسئله اصلی‌مان شیوه برخورد آدم‌ها با آن اتفاق است و «شناور» ماجراهای انسانی را دنبال می‌کند و به همین دلیل فیلمی است که در هر زمان موضوعش تازگی دارد چرا که صحبت درباره روابط انسانی همیشه می‌تواند موضوعی نو و جذاب باشد. در این فیلم ما می‌توانستیم فیلمنامه را بر پایه و اساس اتفاق، تعلیق و حادثه قرار دهیم اما از آنجا که قصه بر پایه روابط انسانی و موقعیت خاص و ویژه انسان‌ها و برخورد و واکنششان با آن موقعیت است موضوعش تاریخ انقضا ندارد اگر چه در جامعه ما سرعت رخ دادن اتفاقات بسیار بالا است و مدام شاهد اتفاقات تازه هستیم.
دادویی درباره حضور تیمی از اهالی تئاتر در ساخت فیلم «شناور» گفت: این فیلم با گروهی تئاتری ساخته شد ولی ما در تولید از ساختار نمایش فاصله گرفتیم و اثر را کاملاً مناسب مدیوم سینما تولید کردیم اما برگزاری میزانسن‌ها کاملاً بر اساس تمرینات و شیوه‌های تئاتری انجام شد که همه در خدمت دستیابی به تصویری کاملاً سینمایی بود. «شناور» اثری است که توسط جمعی کاملاً دوستانه ساخته شد و دوستان با ما در ساخت این اثر همدلی کردند و این پروژه به سرانجام رسید. این فیلم با کمترین بودجه ساخته شد که امروز ساخت چنین اثری با بودجه‌ای اندک به شکلی مستقل تقریباً غیر ممکن است و فقط با همدلی و همراهی عوامل ساخت آن امکانپذیر است. ما با وجود بودجه اندکی که داشتیم در ساخت این اثر به لحاظ کیفی سعی کردیم بالاترین سطح را ارائه دهیم و بخش زیادی از دوستان حاضر در این پروژه هیچ دستمزدی دریافت نکردند.
دادویی در پایان تصریح کرد: امروز سینمای مستقل ایران در حال نابودی است و نفس‌های آخر خود را می‌کشد چرا که هیچ امکان و حمایت دولتی وجود ندارد و حداقل کمک‌هایی شامل این سینما می‌شود که نمی‌تواند کوچک‌ترین نقشی در زنده ماندن آن داشته باشد. هزینه ساخت فیلم هر روز بیشتر می‌شود و وضعیت اقتصادی سینمای مستقل را به محدودیت کشانده و امکان تولید اثر به صورت مستقل دیگر وجود ندارد. فیلم «شناور» در همان زمان ساخت با بودجه‌ای ساخته شد که آن موقع یک فیلم کوتاه توسط آن بودجه می‌ساختند. سینمای مستقل نیاز به حمایت و کمک دولت دارد؛ همانطور که در همه جای دنیا این سینما توسط دولت مورد حمایت قرار می‌گیرد اما در کشور ما حداقل حمایت‌ها هم وجود ندارد و اگر گروه هنر و تجربه هم نبود دیگر حتی امکان اکران هم برای فیلم‌های مستقل وجود نداشت و وضعیت به مراتب از وضعیت امروز بدتر می‌شد.
