مجید نوروزی مطرح کرد:
بحث نفت باید زودتر از «سیاهچاله» در آثار هنری مطرح میشد/ شادی میتواند به مردم برای روزهای بهتر امید ببخشد
مجید نوروزی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که این روزها سریال «سیاهچاله» به تهیهکنندگی سعید خانی و کارگردانی حسین نمازی را در شبکه نمایش خانگی از پلتفرم فیلمنت در حال پخش دارد، «سیاهچاله» را پاسخی به دغدغههای مردم دانست و عنوان کرد که امیدوار است «سیاهچاله» برای لحظاتی مردم را شاد کند و شاید همین شادی، به مردم برای روزهای بهتر امید بدهد.
مجید نوروزی (بازیگر سریال «سیاهچاله») در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره دلیل اصلی پذیرش ایفای نقش در یک سریال کمدی، عنوان کرد: الآن چندین ماه است که شرایط کشور، شرایط خوبی نیست و مردم ناراحت هستند و به سمت افسردگی میرویم. بخشی از مردم شاید به سینماگرانی که در حال ساخت یا ایفای نقش در اثری هستند، اعتراض کنند و حق هم دارند ولی به شخصه اگر در این ایام در یک سریال کمدی بازی میکنم به این دلیل است که شاید بتوانم لحظهای حال مردم را خوب کنم یا خندهای روی لبهای آنها بیاورم البته اینقدر حال همه بد است که حتی شاید با دیدن کمدی هم نخندند ولی من این کار را انجام میدهم چون شرایط مردم ما اصلا نباید این باشد. آنها لایق بهترینها هستند و نباید در فقر گذران زندگی کنند. من خودم شاید خانوارهایی را بشناسم که به نان شب محتاج هستند؛ امیدوارم شرایط کشور و حال مردم بهتر شود و شاد و خندان باشند. من هم به عنوان بازیگر نمیدانم آخر ماجرا چه میشود ولی یاد گرفتهام با امید زندگی کنم، به اتفاقهای خوب امیدوار باشم و برای آنچه که میخواهم، بجنگم. امیدوارم «سیاهچاله» برای لحظاتی مردم را شاد کند و شاید همین شادی به مردم برای روزهای بهتر امید بدهد.
این بازیگر درباره مولفههایی که وی را ترغیب به ایفای نقش در سریال «سیاهچاله» کرد، گفت: من عاشق کمدی بودم، هستم و خواهم بود. این ژانری است که مورد علاقه من است به طوری که تماشاگر پروپاقرص آثار کمدی در قالب فیلمها و سریالهای داخلی و خارجی هستم. علاوه بر این، عاشق کمدینهایی مثل چارلی چاپلین، باستر کیتون و دیگر هنرمندانی بودم که از زمان فیلمهای صامت شروع کردند. قبلا فیلمنامههای کمدی دیگری به من پیشنهاد شده بود که مورد پسندم واقع نشد تا وقتی فیلمنامه «سیاهچاله» را برای من فرستادند. وقتی آن را خواندم، خوشحال شدم که یک فیلمنامه کمدی خوب میخوانم چون این فیلمنامه موقعیت کمدی جذاب و ایده نو و بکری داشت و همچنین، از لحاظ ساختاری با فیلمنامه قرص و محکمی روبهرو بودم. در وهله بعد اینکه شخصیت «فرخ» را خیلی دوست داشتم چون میتوانستم با آن چالش داشته باشم و بتوانم، علاوه بر آنچه که در فیلمنامه وجود داشت، کمی به آن عمق و بُعد ببخشم. با حسین نمازی کارگردان اثر هم دورادور آشنایی داشتم و «شادروان» او را تماشا کرده بودم که از نظر من، کمدی موفقی بود. این به من دلگرمی میداد که علاوه بر یک فیلمنامه قرص و محکم، یک کارگردان درجه یک هم پشت کار هست که قرار است بازیگران را هدایت کند. مرحله بعد، تهیهکننده بود، قبلا سابقه همکاری با سعید خانی را داشتهام که انسانی حرفهای است. این سه مولفه مرا مجاب کردند که ایفای نقش در «سیاهچاله» را بپذیرم و مطمئن باشم که قرار است اتفاقی در خور شأن و شخصیت تماشاگران بیفتد.
بازیگر فیلم سینمایی «مرد بازنده»، فیلمنامه «سیاهچاله» را دارای ایده جذاب و بکری دانست و بیان کرد: فیلمنامه «سیاهچاله» ایده اولیه جذاب و بکری دارد و از دل مردم بیرون آمده است. چرا؟ چون سالهاست سوال مردم این است که پول نفت کجاست؟ کجاست که سر سفره مردم نیست؟ اگر ایران براساس آمارهای دولت، چنین حجم عظیمی از ذخایر نفتی و گازی را دارد، چرا بخشی از جامعه در فقر روزگار خودشان را میگذرانند؟ و چرا تورم و گرانی، مردم را از کلمه «نفت» بیزار کرده است؟ این ایده چون از دل مردم میآید، میتواند مردم را با خودش همراه کند؛ اینکه یک خانواده گرفتار بدهی و مجبور میشوند از این اتفاق سوءاستفاده کنند و پول نفت خودشان را خودشان پس بگیرند.
وی در توضیح اینکه چگونه توانست به کاراکتر فرخ جسم و روح ببخشد، گفت: درباره طریقه رسیدن به شخصیت فرخ علاوه بر اینکه خود فیلمنامه قرص و محکم است و شخصیتپردازی درستی دارد، معمولا وقتی قرار است نقش شخصیتی را ایفا کنم، سعی میکنم از اندوختههای خودم به شخصیت اضافه کنم مثل اضافه کردن بعدهای شخصیتی یا موتیفهایی که شخصیت را پختهتر کنم. گریم، لباس و گفتوگوها با کارگردان اثر، عناصری بودند که کمک کردند شخصیت فرخ به این شکلی که میبینید شکل بگیرد. فرخ نسبت به شخصیتهایی که تا حالا بازی کردهام، شخصیت متفاوتی است. همچنین، من آدم بداههپردازی هستم و همیشه سعی میکنم بداهههای من بر مبنای درام اثر باشد. در «سیاهچاله» هم این بداههها وجود داشت که با نظر کارگردان، برخی ماندنی و بعضی دیگر حذف میشدند. اینگونه شد که فرخ جان گرفت. امیدوارم که این شخصیت بتواند همراهی و همذاتپنداری مردم را در پی داشته باشد.
بازیگر سریال «خاتون» درباره مبحث پول نفت سر سفره مردم و قاچاق نفت که در سریال «سیاهچاله» مطرح شده است و رابطه آن با دغدغههای جامعه گفت: مبحث نفت همیشه مبحث مهمی در کشور بوده است. چه در کمدی یا ژانرهای دیگر، وقتی اثری ساخته میشود، ماهیت اصلی آن است که هم باید جنبه سرگرمی داشته باشد و هم باید بتواند سطح سواد و آگاهی مردم را افزایش بدهد. در مورد اینکه «سیاهچاله» تا چه میزان در این دو مقوله موفق بوده است، باید مردم نظر بدهند. هرچند فکر میکنم این اتفاق خواهد افتاد چون باعث میشود مردم بیشتر به این مباحث فکر کنند که چه اتفاقی دارد میافتد و چه داستانهایی وجود دارد. فکر میکنم مطرح کردن مباحثی مثل آوردن پول نفت سر سفره مردم و قاچاق نفت در یک اثر هنری همانند «سیاهچاله» از نظر زمانی دارد دیر اتفاق میافتد و باید زودتر از اینها شاهد پرداختن به آن در آثار هنری میبودیم.
وی تصریح کرد: نظر شخصی من این است که اصلا نباید چنین مشکلاتی وجود داشته باشد که مطرح بشود. باید اینقدر ساختار کشور در زمینه نفت درست میبود که هیچوقت این مباحث شکل نمیگرفت ولی چون این اتفاقها در زمینه نفت، گاز و فرآوردههای نفتی افتاده است، این سوال برای مردم وجود داشته که چه بلایی بر سر درآمد حاصل از این سرمایههای ملی میآید. وقتی ساختار درست نباشد، مردم به دنبال گرفتن جواب ابهاماتشان هستند. آرزوی من این بود که همهچیز آنقدر روشن و واضح بود و مردم از همه چیز خبر داشتند که دغدغه هیچکس نه سرنوشت درآمدهای نفتی بود و نه یارانهای که واریز میکنند؛ یارانهای که هم خیلی کم است و هم چنین مبلغی، خودش یک کمدی تلخ است. این مبلغ که در این گرانی به حساب برخی از مردم واریز میشود، خیلی ناچیز است چون باید بیشتر از اینها باشد. این پول برای خود مردم است و باید به جیب مردم برگردانده شود. وقتی این اتفاق نمیافتد، مردم همیشه سوالشان این است که چرا پول نفت را سر سفرهشان نمیبینند و از مزایای آن بهرهمند نیستند. سریال «سیاهچاله» چنین پرسشهایی مطرح میکند.
بازیگر فیلم سینمایی «دوزیست» در پایان از ظرفیت بالقوه شبکه نمایش خانگی صحبت کرد که میتواند در اختیار سینماگران قرار بگیرد: به عنوان یک بازیگر باید بگویم که نمایش خانگی ظرفیت خیلی بزرگی را برای سازندگان آثار سینمایی و سریالها ایجاد کرده و آزادی عمل قطعا در نمایش خانگی بیشتر است. این آزادی عمل در همه ارکان آن وجود دارد از جمله ایده، تولید و پس از تولید. فضا در شبکه نمایش خانگی قدری بازتر است و قرار نیست ایدهها زیاد تغییر کند. البته که هنوز بعضی صحنهها حذف میشود به همین دلیل گاهی آنچه که در زمان فیلمبرداری ضبط میشود با آنچه که پخش شده است، تفاوت دارد. با این وجود قطعا حضور نمایش خانگی برای صنعت سریالسازی سودمند بوده است.