احسان میرزایی کارگردان فیلم «اتاق آقای ون»:
برداشت در فیلم تجربی آزاد است/ فیلمسازان در جشنواره از تجربه هم بهره‌مند می‌شوند
یک کارگردان حاضر در جشنواره سی و نهم فیلم کوتاه تهران بیان کرد: کارگردان فیلم تجربی باید بتواند نزدیک‌ترین برداشت را برای مخاطب ایجاد کند و تحقیق و پژوهش در رسیدن به این هدف تاثیر زیادی دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، احسان میرزایی که پیش‌تر در سال ۹۹ با فیلم «جنگ و صلح» در بخش تجربی جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشت، امسال فیلم تجربی «اتاق آقای ون» را در سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران دارد. او درباره فضا و ویژگی‌های این اثر بیان کرد: این فیلم بیشتر به روابط انسانی از قاب پنجره ذهنیت یک نقاش اشاره دارد. در چند اسلاید طراحی شده است و همانطور که از نام فیلم پیداست، به افسوس‌های ون گوگ که به واقعیت نپیوسته است، می‌پردازد. البته این افسوس‌ها بیشتر به رویاها و امیدی که به صورت درخشان در همه آثارش نمود یافته تبدیل شده و در فیلم «اتاق آقای ون» نیز با همین رویکرد به سراغش رفته‌ایم. در بک گراند کار از تابلوی «شب پرستاره» استفاده کرده‌ایم و همان گنگی که در آثار ون‌گوگ وجود داشته، در فیلم نیز مورد توجه بوده است. با این حال اگر مخاطب اطلاعاتی درباره این نقاش هم نداشته باشد، باز هم برداشتی از فیلم خواهد داشت اما مخاطبان بیشتر از فیلم لذت می‌برند و آن را درک می‌کنند که درباره این نقاش اطلاعاتی دارند.
وی درباره نحوه برداشت‌های مخاطب از یک فیلم تجربی افزود: برداشت در فیلم تجربی آزاد است و هر مخاطبی می‌تواند برداشت خود را داشته باشد، اما کارگردان اثر باید نزدیک‌ترین برداشت را به ذهنیت خودش ایجاد کند. ما گاهی در فیلم تجربی از تصاویر انتزاعی استفاده می‌کنیم که باعث می‌شود برداشت‌ها متفاوت از هم باشد. در فیلم من نیز انتزاع وجود دارد. برای مثال دو اسلحه به طور تصویر انتزاعی داریم که برای مخاطب عام دو هفت تیر به نظر می‌رسد اما در واقع نیم رخ دو مرد خشمگین است.
میرزایی ادامه داد: به نظرم کارگردان باید بتواند به واسطه هنر خود برداشت مخاطب را به ذهنیت و هدف خود نزدیک کند. من فیلم «اتاق آقای ون» را در چند نوبت به طور خصوصی برای مخاطبانی از گروه‌های مختلف نمایش دادم. جالب بود مخاطبان عام کنجکاو شده بودند درباره ون کوگ تحقیق کنند و بعد از این کندوکاو به من گفتند که المان‌های آثار او را در فیلم بیشتر درک کردند. همچنین در این نوع فیلم‌ها نقش تحقیق خیلی مهم است و بخش عمده‌ای از آن برداشت نزدیک به ذهنیت کارگردان به واسطه آن اتفاق می‌افتد.
این فیلمساز درباره جشنواره فیلم کوتاه تهران بیان کرد: این جشنواره سطح بسیار بالایی دارد و فیلمساز با ورود به این جشنواره می‌تواند چیزهای زیادی را بیاموزد. ارتباط با دیگر فیلمسازان در جشنواره به ما کمک زیادی می‌کند. به شخصه از جشنواره گذشته تاکنون دوستان زیادی دارم که برای اولین بار با آن‌ها در جشنواره آشنا شدم و هنوز این ارتباط حفظ شده است و از تجربه‌ها و دانش آن‌ها بهره می‌برم.
وی با اشاره به یک ویژگی پیشنهاد دهنده فیلمش برای مخاطب گفت: توجه و تمرکز این فیلم بیشتر بر امید است؛ با این که ون گوگ خود نقاش ناامیدی بود اما در همه آثارش امید را به جامعه‌اش منتقل کرد.
