بروزویه به راحتی می‌توانست در آژانس‌های خبری دنیا کار کند اما در ایران ماند

به گزارش ایلنا، مراسم تشییع و خاکسپاری بابک برزویه (هنرمند عکاس و مدرس) امروز جمعه بیست و هشتم مردادماه با حضور هنرمندان و مسئولان عرصه سینما و تجسمی در مقابل خانه هنرمندان برگزار شد و سپس پیکر این مرحوم برای خاکسپاری به بهشت زهرا (س) برده شد.

منوچهر شاهسواری، علیرضا شجاع نوری، مهوش وقاری، کوروش سلیمانی، محمدمهدی عسگرپور، یونس شکرخواه، غلامرضا کاظمی‌دینان، احترام برومند، سیامک انصاری، سیف‌الله صمدیان، کامران ملکی، علیرضا تابش، امیر عابدی، عباس سجادی، سیدمجید پوراحمدی، افشین شاهرودی، مرتضی رنجبران،  عدنان شاه طلایی، الهام پاوه نژاد، مجید رجبی معمار، کیوان کثیریان، محمد فرنود، سید رسول صادقی هنرمندان بودند که در مراسم مذکور حضور داشتند.

بابک برزویه سهم بزرگی بر گردن هنرمندان دارد

در ابتدای مراسم کامران ملکی (مشاور رییس سازمان سینمایی) ضمن یادآوری روز جهانی عکاس که روز گذشته بود، گفت: امروز روز وداع با بابک برزویه است که عاشق عکاسی و سینما بود.

او افزود: زنده یاد برزویه سهم بزرگی بر گردن بسیاری از هنرمندان و چهره‌های فرهنگی و هنری کشور داشت.

در ادامه مراسم علیرضا تابش (مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی) به قرائت متنی در رابطه با بابک برزویه و فقدان او پرداخت.

بابک عمل به جنبه های انسانی را وظیفه نمی دانست بلکه جزو صفاتش بود

او سپس گفت: نکاتی را به عنوان یکی از دوستان بابک برزویه از او آموختم و حال لازم می‌دانم آن‌ها را با شما هم بیان کنم.

تابش ادامه داد: عمل به جنبه‌های انسانی و اخلاقی را در کنار حرفه خود، وظیفه نمی‌دانست، بلکه انسان بودن، پاک بودن، مسئول بودن و در اندیشه‌ی سرنوشتِ دیگران بودن، جزو صفاتش بود. روحیه باز و متکثری داشت برای همین می‌بینیم که در این جمع، از هر جنسیت، تیپ و سابقه و حرفه‌ای، به احترام او گرد هم آمده اند.

او ادامه داد: بابک بروزیه به خانواده‌اش بها می‌داد، از اینکه فرزندانش «پریا» و «بردیا» از کودکی کتابخوان هستند افتخار می‌کرد، فرزندانش را عاشق کتاب و کتابخوانی بار آورد، و اغلب آن دو را در جمع‌هایی با خودش همراه می‌کرد که از شایستگانِ جمع و محفل، ادب و احترام بیاموزند. به رغم تراکم فعالیت هنری، خبری و آموزشی، شانه از مسئولیت اجتماعی خالی نمی‌کرد، در بحران‌هایی نظیر سیل و زلزله و حوادث دیگر کنار مردم بود، هم با دوربینش و هم با کمک‌رسانی به هم نوعانش به وظیفه انسانی خود عمل می‌کرد. تقویم و زمان برای او اهمیت داشت یادآوری سالروز تولد اهالی هنر، چهره‌ها و مفاخر کشور، همچنین یادآوری نقاط عطف تاریخ کشور در صفحات اجتماعی بابک برزویه، برون داد همین روحیه‌اش بود، همه را می‌دید، اهل تکبر نبود و از سر تواضع، با شوخ طبعی همیشگی‌اش، لبخند بر لب همه می‌نشاند.

او می توانست با آژانس های خبری دنیا کار کند اما در ایران ماند

تابش در ادامه گفت: از روحیه تیمی خوبی برخوردار بود و در عکاسی، سینما، تاتر، تبلیغات و خبر، به خاطر همین روحیه اش، منشا نوآوری‌هایی شد. به میهنش ایران عشق می‌ورزید، برای معرفی شکوه و زیبایی‌های ایران در قالب هنر تلاش می‌کرد، با این که به راحتی می‌توانست در آژانس‌های خبری دنیا کار کند، در ایران ماند و فعالیت هنری و رسانه‌ای موثری را رقم زد. یادگیرنده و آموزش دهنده بود، لحظه‌ای از یادگیری و آموزش دادن غفلت نمی‌کرد، در لحظات ضروری اهل مشورت بود و از راهنمایی اساتید فن و پیشکسوتان استفاده می‌کرد.

بیماری بابک برزویه را از تک و تا نیانداخت

تابش اذعان داشت: خستگی ناپذیر بود، بیماری او را از تک و تا نیانداخت و با برگزاری کلاس‌های آموزشی، تورهای آموزشی در شهرهای مختلف و مستر کلاسها، به آموزش نسل جوان و علاقمندان به هنر عکاسی توجه داشت و به همین دلیل با اینکه بیش از هفت ماه در کما بود، دعای خیر اهل هنر و رسانه و دوستداران او بدرقه‌اش بود. به خبر اهمیت می‌داد، روحیه خبری او سبب می‌شد بابک را در رخدادهای مهم ببینی و در فضای وب نیز از عنصر خبر غفلت نمی‌کرد، چه حیف که این روزها خبر رفتنش در رسانه‌ها پیچیده و بر بیلبوردهای شهری، رنگی از خود بر جای گذاشته است.

بابک با دوربینش اینجاست و به ما لبخند می زند

در ادامه امیر عابدی (عکاس و دوست بابک برزویه) دقایقی با حضار صحبت کرد.

او گفت: بیان کرد: تصور نمی‌کردم روزی در مراسم تشییع درباره بابک صحبت کنم. چندی پیش به مناسبت روز اهل قلم، برنامه‌ای در موزه سینما برگزار می‌شد که به من خبر دادند لوحی برای بابک آماده شده بروم و آن را تحویل بگیرم. از آن روز تا به الان چندین بار به خانه بابک رفته‌ام اما هنوز لوح را به خانواده او نداده‌ام زیرا هربار دست و دلم می‌لرزید.

او افزود: حال احساس می‌کنم بابک اینجاست و گوشه‌ای همین اطراف ایستاده، دوربینش را به دست دارد و به همه ما لبخند می‌زند.

عابدی در بخش دیگری از صحبتهایش درباره مسئولیت‌پذیری صحبت کرد و گفت: او مدتی مسئول امنیت شغلی انجمن صنفی عکاسان سینما بود و فرد دغدغه مندی در این رابطه محسوب می‌شد.

صحبت کردن درباره بابک برزویه کار هولناکی است

در ادامه مراسم سیف‌الله صمدیان (عکاس و مستندساز) هم دقایقی با دوستداران زنده یاد برزویه صحبت کرد. او بیان کرد: اینکه پشت میکروفن بایستم و درباره بابک برزویه حرف بزنم کار هولناکی است.

او اضافه کرد: در زمانه‌ای که نسل بابک به هر دلیلی به جایگاه اصلی خود را نداشت، او از محدودیت‌ها به خوبی گذر کرد. کسی ندیده بود بابک برزویه بیکار باشد. یادم هست دهه ۷۰ که مجله تصویر را با ممیز بزرگ و آقای کلاری راه انداخته بودیم، قرار بود در اولین شماره‌ها آگهی فیلم «سفر به چزابه» را منتشر کنیم. جوانی به مجله «تصویر» آمد، با عکس‌هایی که همان سال برنده جایزه عکس سینمای ایران شده بود.

این دوستی و آشنایی تا همین هشت ماه پیش که به یک انزوای غریب افتاد و ما ارتباط خود را با او از دست دادیم، ادامه داشت. جوان‌هایی که اینجا ایستاده‌اید و فکر می‌کنید نمی‌شود کاری کرد، فقط عرصه‌های کاری بابک را مرور کنید و از فردا طور دیگری به خود نگاه کنید.

مهدی آشنا (رییس هیات مدیره انجمن عکاسان خانه تئاتر) هم متنی را درباره زنده یاد بابک برزویه برای حضار قرائت کرد.

بابک با مرگ کنار آمده بود

افشین شاهرودی (عکاس) هم فرد دیگری بود که در مراسم تشییع بابک برزویه پشت تریبون رفت و گفت: اینکه از بابک برزویه صحبت کنم کار دشواری است و هر وقت در انجمن عکاسان به مشکلی برمی‌خوردیم از او کمک می‌گرفتیم.

شاهرودی افزود: بزرگترین هراس بشر همیشه روبرو شدن با مرگ است که برای کنار آمدن با آن سه مورد در اختیارداریم که علم، دین و هنر هستند. علم به ما امنیت می‌دهد و باعث می‌شود مرگ را به تعویق بیندازیم. با داشتن دین هم از رو به رو شدن با مرگ به آرامش می‌رسیم و بابک از این سه مورد استفاده کرد و به واسطه هنر مرگ جسمانی را تاب آورد و همیشه در آثارش زنده است.

غلامرضا کاظمی دینان هم در ادامه به مناسبت درگذشت بابک برزویه داستای را روایت کرد و طی آن برزویه را سمبل مهربانی و دوستی دانست.

او عشق عجیبی به کارش داشت و دنبال طرحی نو بود

پوران درخشنده هم یکی دیگر از افرادی بود که با وجود حضورش در خارج از کشور پیامی را در وصف زنده باد برزویه بیان کرده بود که قرائت شد. او نوشته بود: بابک عشق عجیبی به کارش داشت و مدام به دنبال طرحی نو برای معنی بخشیدن به کار خود بود. او همیشه با لبخند سر صحنه حاضر می‌شد.

هنرمند بعد از مرگ جسمانی خود تکثیر می‌شود

احترام برومند نیز پشت تریبون قرار گرفت و گفت: بابک مثل یک شاخه نو رسته بهاری شکننده و حساس و مثل یک سنگ صبور بود و آنقدر رفیق و یار بود. سال‌ها بود او را می‌شناختم ولی در چند سال اخیر واقعا همیشه همراه من بود و وقتی نبود که به او احتیاج داشته باشم و او نباشد. همه عکس‌هایی که دارم یادگار او است. هنرمند بعد از نبود جسمانی خود تکثیر می‌شود و با آثارش زنده می‌ماند.

مرتضی رنجبران یکی دیگر از دوستان برزویه هم بیان کرد: خاطرات بابک همواره با ما خواهد بود. ما دلمان برای او تنگ می‌شود و هیچ گاه فراموشش نمی‌کنیم؛ به عنوان کسی که یک وطن پرست حقیقی بود و دلش برای فرهنگ و مملکت این مملکت می‌تپید.

در پایان مراسم آرش برزویه برادر مرحوم بابک برزویه، پس از تشکر از حضار به ذکر خاطره‌ای پرداخت. او گفت: بیست سال پیش عکسی از بابک برزویه در جشنواره‌ای که در اسپانیا برگزار شده بود، برنده شده و او توانست در مدتی کوتاه ویزا بگیرد و به اسپانیا برود. من گفتم تو زبان اسپانیای بلد نیستی و چرا می‌خواهی تنها بروی؟ او به من گفت مهم این است به عنوان یک عکاس ایرانی خودم و عکسم آنجا باشیم و هنر کشورم را خودم ارائه کنم. اینکه من نباشم و عکسم باشد چه فایده‌ای دارد؟

در انت‌ها اینگونه اعلام شد که مراسم زنده یاد بابک برزویه ۲۳ شهریورماه به مناسبت فرا رسیدن سالروز تولدش، در خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.