آیت الله کریمی جهرمی:
هرگز نباید با نگاه مادی به عرصه تحصیل علوم دینی قدم گذاشت
استاد درس خارج حوزه علمیه با بیان اینکه باید هدف ما در تحصیل و کسب معنویت، هدفی والا و عالی باشد، گفت: هرگز نباید با اهداف مادی به عرصه تحصیل علوم دینی قدم بگذاریم.
به گزارش ایلنا، آیت الله العظمی علی کریمی جهرمی در دیدار طلاب مدرسه علمیه النبی (ص) و حوزه علمیه مالک اشتر به بیان اصلیترین وظایف طلاب علوم دینی پرداخت و گفت: خداوند متعال در آیه «نَفر» میفرماید: «فَلَوْلَا نَفَرَ مِن کلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّیتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِینذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیهِمْ لَعَلَّهُمْ یحْذَرُونَ»؛ از این آیه کریمه استفاده میکنیم که یک طلبه، یک روحانی و یک استاد در آغاز کار باید دو مرحله را در نظر داشته باشد؛ مرحله اول آن نَفر است.
وی افزود: باید از هر شهری افرادی به سمت شهرهای مختلفی که مرکز رشد و ارتقای مراتب معنوی هستند، مهاجرت کنند تا به رشد و کمال برسند. حوزههای علمیه یکی از اصلیترین این مراکز است؛ خیلی به عناصر روحانی درسخوانده و پاک نیاز داریم.
وی، مرحله دوم مورد تأکید خداوند در آیه شریفه نفر را پس از آمدن به مرکز رشد دانست و تصریح کرد: باید در این مرحله به سه فرایند اهتمام بورزیم که یکی از آنها گذشتن از وابستگی به خانواده و رفع حوائج از سوی آنان است.
استاد درس خارج حوزه علمیه تصریح کرد: دومین فرایند، هدفمند بودن در تحصیل علم و معنویت است؛ باید هدف ما در تحصیل و کسب معنویت، هدفی والا و عالی باشد. نباید با اهداف مادی به عرصه تحصیل علوم دینی قدم گذاشت.
وی با اشاره به اینکه قرآن کریم روی همه گرایشهای مادی در تحصیل علوم دینی خط کشیده است، افزود: در آیه کریمه نفر، هدف از ورود به عرصه تحصیل علوم دینی، تفقه در دین معرفی شده است.
آیت الله کریمی جهرمی بیان داشت: طلبه باید حداقل در سه محور دینشناسی در عقائد، فقه و اخلاق تلاش کند.
وی گفت: سومین فرایند، کسب آشنایی جامع با مسائل شرع است؛ چهل و چند جلد کتاب جواهر، نمونهای از فقه اسلام میباشد.
استاد درس خارج حوزه علمیه اظهار کرد: روحانی باید به خوبی احکام را فرا گیرد و اخلاق فاضله را کسب کند؛ فرد طلبه باید جامعهشناس باشد و بداند هر جامعهای اقتضائات خاص خود را دارد و میبایست نوع رفتار او با هر کدام متفاوت از دیگری باشد.
وی با تأکید بر لزوم دینشناسی و کسب اخلاق فاضله به عنوان انگیزههای اولیه در ورود طلاب به حوزههای علمیه بیان داشت: باید با این انگیزهها حرکت کنیم، نه برای انگیزههای مادی، ماشین، خانه و اینکه افرادی دنبال ما راه بیافتند؛ اینها خلاف مقصد و گم کردن راه است.
آیت الله کریمی جهرمی گفت: در آیه مبارکه نَفر پس از کوچ و تفقه در دین دستور به بازگشت برای تبلیغ و نشر معارف کسب شده میدهد؛ طلاب باید پس از کسب علم و معنویت به شهر خود بازگردند و خانواده، دوستان، آشنایان و قومشان را مورد انذار قرار دهند.
وی ادامه داد: باید بسیار مواظبت کنیم تا اینکه انذار نماییم؛ این دستور خداوند است.
استاد درس خارج حوزه علمیه، طلاب را سرباز امام زمان (عج) برشمرد و خاطرنشان کرد: باید شدیداً از این بترسیم که ما خود را خادم امام زمان (عج) بدانیم، در حالی که اگر پردهها کنار روی ایشان از ما روی گردان و منزجر باشند.
وی گفت: پس به طور کلی حرکت از محل خود و چشم پوشی از آنجا برای رسیدن به اهداف علمی و معنوی، تفقه در دین و انذار مردم را باید همیشه در نظر داشته باشیم.
آیت الله کریمی جهرمی بیان داشت: باید قدر جوانی را که گوهر خیلی گرانبهایی است بدانید؛ گردش روزگار چنان است که به سرعت از جوانی به پیری میرویم.
وی ضمن بیان اهمیت استفاده از ظرفیتهای دوران جوانی افزود: باید در این دوران از توانمندی اساتید بزرگ اخلاق و علم استفاده برد.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم اظهار کرد: باید شب و روز و تا آنجا که به سلامتتان آسیب نرساند، درس بخوانید و از نشست و برخاست با افراد بیکار و حراف اجتناب نمایید که فرصت خور است.
وی خطاب به طلاب گفت: طلاب عزیز بر روی اخلاق خود کار کنید و از هدر رفت فرصتها جلوگیری نمایید. باید از غیبت دیگران، از دروغ گفتن و افشای اسرار دیگران بپرهیزید تا با خلاف گویی، تهمت، ضایع کردن دیگران بار نیایید.
آیت الله کریمی جهرمی با تأکید بر اینکه اصلاح مسائل اخلاقی در دوران کهنسالی بسیار سختتر از ایام جوانی است، عنوان داشت: با طی کردن مراحل کسب معارف، فقاهت و اخلاق الهی باید خود را رشد دهیم و سپس به دیار خود برگردیم و اطرافیان خود را انذار کنیم.
وی ادامه داد: باید در انذار دیگران خود را مربی نبینیم که این ادعا خطرناک است، بلکه باید با این احتمال که دیگران از ما بهتر باشند، به انذار بپردازیم.
استاد درس خارج حوزه علمیه در پایان خاطرنشان کرد: باید اخلاق فاضله را علاوه بر وجود خود، در محیط زندگیمان هم رواج دهیم و نفوسی را از بدی نجات بدهیم، این برای ما کافی است.