گلایه فرزند حاجی گلدی برزین از بی‌توجهی مسئولان به حال وخیم پدرش/ ارشاد گفت برای درمان پدرم وام می‌دهد و از حقوق چهارصدهزارتومانی او کسر می‌کند
باغشی حاجی گلدی برزین کمانچه نواز برجسته ترکمن روز گذشته چهارشنبه هفتم اردیبهشت در تنگدستی درگذشت. فرزند او از کم لطفی ارشاد و بی‌توجهی مسئولان فرهنگی نسبت به حال او انتقاد کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حاجی‌گلدی برزین (گرکزی) کمانچه‌نواز برجسته‌ی ترکمن پس از تحمل چند سال درد و بیماری در تنگدستی و رنج و انزوا از دنیا رفت.
فرزند این هنرمند روز گذشته، چهارشنبه ششم اردیبهشت ماه، از حال بد پدرش گفته و از مسئولان درخواست کمک داشت.
او به ایلنا گفت: بیماری پارکینسون از همان ابتدا پدرم را زمینگیر کرد و چند سال پس از این اتفاق هم کمرش دچار شکستگی شد و حالش روز به روز رو به وخامت گذشت تا اینکه حدود پنج ماه پیش حادثه دیگری برایش رخ داد و حالش را بدتر کرد.
وی در توضیحات بیشتر گفت: پدرم حدود پنج ماه پیش از ایوان خانه سقوط کرد و لگنش دچار شکستگی شد و ما او را به بیمارستان بردیم و دکتر معالجش او را عمل کرد و در محل شکستگی پلاتین کار گذاشت و پس از عمل، حدود سه هفته در بیمارستان بستری شد و همین مسئله باعث شد دچار زخم بستر شود.
فرزند زنده یاد حاجی گلدی برزین در ادامه گفت: زخم بستر پدر در مدت زمان کوتاهی وسعت پیدا کرد. ما هم تجربه‌ای در این زمینه نداشتیم و پس از آنکه او را به خانه انتقال دادیم اوضاع بدتری پیدا کرد که این ماجرا باعث شد عفونت در بدنش گسترش پیدا کرده و مشکلات بیشتری را برای او ایجاد کند.
او ادامه داد: متاسفانه پدرم به دلیل بیماری چند ساله، دچار ضعف جسمانی بود و بدنش بسیار ضعیف شده بود. ما او را مجددا نزد دکترهای متعددی در شهر خودمان و شهرهای دیگر بردیم که برای او دارو و سرم تجویز می‌کردند و زخمش را شستشو می‌دادند اما متاسفانه تاثیری بر زخمهایش نداشت.
او گفت: در ادامه ما خودمان از او پرستاری می‌کردیم و حالش از دو شب پیش وخیم‌تر شد و ما را نگران کرد.
فرزند این نوازنده کمانچه درباره حمایت‌هایی که طی دوران حیات و بیماری پدرش از او شده بود، گفت: با اینکه چندین بار به اداره ارشاد رفتیم و تقاضای کمک کردیم هیچ حمایتی از ما نشد. هیچکس به دیدنش نیامد. استاد عاشور گلدی، عموی من و برادر بزرگتر پدرم، همان روزی که پدرم از ایوان منزل زمین خورد به اداره ارشاد کلاله رفته بود و ماجرا را برای مسئولان تعریف کرده بود. آن‌ها هم گفته بودند ما به شما وام می‌دهیم، اما اقساط آن را از حقوق ماهیانه‌اش کم می‌کنیم.
فرزند حاجی گلدی برزین در پاسخ به این سوال که حقوق ماهانه پدرش چقدر بوده هم گفت: حقوق ماهیانه پدرم طی این سال‌ها فقط چهارصد هزارتومان بوده و ارشاد می‌خواسته این مبلغ را به جای اقساط وام بردارد و این درحالی است که پدرم هیچ منبع درآمد دیگری جز این حقوق نداشته است که این مبلغ حتی هزینه خرید داروهای زخم بستر او را تامین نکرد!
وی با اشاره به اینکه پدرش مدرک درجه سه هنری وزارت ارشاد را دارا بوده، ادامه داد: از آن زمان که صحبت درباره وام مطرح شد بازهم هیچکس پیگیر حال پدرم و اوضاعش نشد تا آنجا که بیماری پدرم بالا گرفت.
فرزند حاجی گلدی برزین گفت: پدرم عضو صندوق اعتباری هنر هم بود اما ما به مسئولان این بخش خبر بیماری پدر را منتقل نکرده بودیم به این دلیل که مسئولان ارشاد گفته بودند خودشان پیگیر امور خواهند شد، که متاسفانه این اتفاق هم نیفتاد و آن‌ها برای پدرم کاری نکردند.
او در پایان گفت پدرم تحت پوشش بیمه سلامت بود و تحت پوشش هیچ بیمه دیگری هم نبود و همین قضیه باعث شد برای درمانش هزینه زیادی را متحمل شویم.
گفتنی است حاجی گلدی برزین یکی از معدود نوازندگان کمانچه و به تعبیر ترکمانان کمانچه‌کش یا قیچاقچی برجسته ترکمن بود که زاده و زیسته‌ی روستای گرکز در چند کیلومتری شهر کلاله بود و سال‌های طولانی با کمانچه‌اش، بخشی یا باغشی‌های ترکمن به خصوص برادرش عاشورگلدی برزین را همراهی کرده بود.
