سازمانی که از صدر تا ذیل پاسخگو نیست/ سینمای ایران سرگرم تشکیل شوراهای موازی و سیاسی‌کاری

به گزارش خبرنگار ایلنا، پس از روی کار آمدن محمد خزاعی به عنوان رییس سازمان سینمایی، تغییرات مدیریتی در این سازمان هر روز در حال انجام است و هنوز یک سال از عمر مدیریت برخی پست‌های این سازمان نگذشته، شاهد یک انتصاب جدید در آن هستیم. در روزهای اخیر محمدرضا فرجی که در چند ماه گذشته به‌عنوان مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی معرفی شده بود با پافشاری بر استعفای خود از این سمت کناره گیری کرد و جای خود را به روح الله سهرابی داد. هنوز دلیل استعفای وی از این سمت مشخص نشده است و سازمان سینمایی مانند رویه معمول، خود را در برابر افکار عمومی مسئول و پاسخگو نمی‌داند؛ اما شنیده‌ها حاکی از ان است که وی به دلیل ناراحتی از دخالت‌های بی‌جا و فراسازمانی در سینما از سمت خود استعفا داده است.

در حالی که سینمای ایران و در روزهای اخیر درگیر مسائل مختلفی از جمله تشکیل شورای عالی سینما در سطح ریاست جمهوری، وضعیت اکران و فیلم‌های آسیب دیده از پاندمی کرونا، اختلاف بر سر مدیریت شبکه نمایش خانگی میان ارشاد و صداوسیما، قاچاق فیلم‌های سینمایی و غفلت از فرصت‌های جهانی برای افزایش اعتبار سینمای ایران است، سازمان سینمایی به دنبال تشکیل شوراهای موازی و تقسیم مسئولیت‌ بین جریان‌های سیاسی و افراد بی‌تجربه و بعضا غیر مرتبط قرار دارد. این سازمان و مجموعه‌های وابسته به آن مانند فارابی و انجمن سینمای جوانان با در پیش گرفتن سیاست سکوت در قبال مسائل روز سینمای ایران، ترجیح داده‌اند تا افکار عمومی و رسانه‌ها را بی پاسخ بگذارند.

مهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی که به عنوان مسئول مهمترین مرکز تولید فیلم‌های سینمایی در دولت در این سمت منصوب شده است، پس از گذشت نزدیک به هشت ماه از ریاست این بنیاد همچنان حاضر به گفتگو با هیچ رسانه‌ای نشده؛ این در حالی است که در این مدت افراد زیادی در حوزه‌های امنیتی، نظامی و سیاسی از این مرکز بازدید کرده اند و قول همکاری برای ساخت فیلم سینمایی با مشارکت بنیاد فارابی را داده‌اند. شفاف نبودن قراردادهای همکاری و روند کاری مدیران جدید فارابی که از آن به عنوان قلب تپنده تولید سینمای دولتی یاد می شود می تواند باعث شائبه های فراوانی در آینده تولیدات این مرکز شود. 

ماجرای واگذاری گروه هنر و تجربه و اکران این فیلم‌ها به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی نیز شائبه‌های زیادی در راستای حذف تدریجی این فیلم‌ها از بدنه سینمای ایران به وجود آورده است که این مسئله هم همچنان در راستای سیاست سکوت پاسخ شفاف و روشنگرانه‌ای به آن داده نشده است.

سیاست دوری از پاسخ گویی و شفافیت در بخش‌های مختلف سازمان سینمایی در قبال شوراهای پروانه ساخت و پروانه نمایش نیز باعث شد تا در اکران نوروزی حاشیه اکران فیلم «لامینور» سر از شبکه‌های معاند خارجی درآورد و باعث سواستفاده آنان از وضعیت آشفته سینمای ایران و تزلزل در بین مدیران فرهنگی شود. این موضوع سبب شده تا ابتکار عمل در اخبار و جوضوعات مهم‌روز سینمای ایران در اختیار این رسانه‌ها قرار گیرد. از طرفی پرداختن مدیران سازمان سینمایی به تنظیم سندها و تبیین قوانین کلان آنقدر دست و پاگیر شده که هر روز شاهد تشکیل یک کارگروه و شورای جدید در سازمان سینمایی هستیم و مهمترین مسائل روز سینما با بی تدبیری و غالبا بروز حواشی رسانه‌ای به سرانجام ناخوشی می‌رسد.

این رویه سکوت و خریدن زمان برای فراموش شدن موضوعات در برگزاری چهلمین جشنواره فیلم فجر نیز به وضوح قابل مشاهده بود تا جایی که حتی پس از برگزاری جشنواره نیز همچنان حواشی آن گریبان سینمای ایران را رها نمی‌کرد. ضعف اطلاع رسانی و همراهی با رسانه‌ها در جشنواره چهلم باعث حواشی مختلفی شد که به راحتی با یک مدیریت رسانه‌ای صحیح می‌توانست اتفاق نیفتد. اداره گعده‌ای و تیمی سازمان سینمایی بدون در نظر گرفتن سلایق و نظرات مختلف منجر به تک ساحتی شدن سینما و دور زدن قوانین سینمایی توسط سینماگران می‌شود.

جدیدترین اقدام سازمان سینمایی در راستای سیاست سکوت، عدم پاسخگویی حبیب ایل بیگی مسئول نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی درباره موضوع حضور فیلم «برادران لیلا» در جشنواره کن است. هنوز پس از گذشت چند هفته از انتشار این خبر مشخص نیست که آیا «برادران لیلا»  مورد تایید شوراهای ساخت و نمایش سازمان سینمایی بوده و یا اینکه بدون اطلاع این سازمان اقدام به حضور در جشنواره کن با نسخه تاییده نشده وزارت ارشاد کرده است. 

به نظر می‌رسد سازمان سینمایی در اولین اقدام عاجل نیاز به تجدید نظر در سیاست‌های کلان خود دارد تا این رویه سکوت را تبدیل به شفاف سازی و گفتگو با رسانه‌های مختلف کند.