«بنکسی» آنارشیست مرموز و قانون گریز که دم به تله پلیس نمی‌دهد!

کد خبر : ۱۲۱۰۱۵۲

لینک کوتاه کپی شد.

بنکسی یکی از مرموزترین هنرمندان معاصر است که از ابتدای فعالیت تا امروز هویت اصلی خود را پنهان کرده و مخفیانه فعالیت می‌کند با این حال آثارش در حراج‌های معتبر اروپا به بالاترین قیمت‌ها فروخته می‌شوند.

به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از سایت streetartbio، برخی هنرمندان را صرفا با آثارشان می‌شناسند و اگر مخاطبان فرد هنرمند را ببیند نمی‌دانند که او خالق آثاری است که آن‌ها دوست می‌دارند. به طور مثال جروم دیوید سلینجر، نویسنده آمریکایی (زاده سال ۱۹۱۹ میلادی، متوفی ژانویه ۲۰۱۰) هیچ گاه در اجتماع حاضر نمی‌شد و به نوعی مخفیانه زندگی می‌کرد. اجتماع گریزی او پس از جدایی از همسر دومش شدت گرفت. او از زندگی اجتماعی و مردم گریزان بود و تا می‌توانست از ارتباط با دنیای بیرون از خانه‌اش، صرف‌نظر می‌کرد. در زمان حیات سلینجر خبرنگاران رسانه‌ای و پاپاراتزی برای سر درآوردن از زندگی او تلاش بسیار کردند. اما هرچه آن‌ها بر تلاش‌شان می‌افزودند سلینجردورتر می‌شد. او فقط یکبار حاضر به مصاحبه با خبرنگاران شد و فقط سه جمله به یکی از خبرنگاران نیویورک تایمز گفت: «من نوشتن را دوست دارم. من عاشق نوشتن هستم. اما فقط برای خودم و برای رضایت خودم.» او تا سال ۲۰۰۹ در خانه‌ای پرت و دور افتاده در نیوهمپشایر به همراه همسر خود کالین اونیل و دو فرزندش زندگی می‌کرد. سلینجر با اینکه از جمع آدم‌ها دوری می‌کرد اما اجتماع و شخصیت‌ها را به خوبی می‌شناخت و این را می‌توان در داستان‌ها و رمان‌های او مشاهده کرد.

بنکسی هنرمندی مردم گریزتر از سلینجر با عملکردی آنارشیستی!

بی‌شک تاریخ هنرمندان کمی را مانند سلینجر و روحیه و منشی هنرمندانه به خود دیده است. بنکسی؛ این هنرمند نقاش و گرافیست و گرافیتی کار قانون و اجتماع گریز هم، چنین کاراکتری دارد و تمام دوران فعالیت هنری خود از جمع گریزان بوده است. البته تلاش بنکسی برای دیده نشدن شاید با آنچه سلینجر در ذهن داشت متفاوت است؛ چراکه نفس هنر و کار او چنین رفتاری را ایجاب می‌کرد. بنکسی هنرمندی گرافیتی کار است. معمولا فعالیت هنرمندان این عرصه که به نقاشی‌هایی روی دیوارهای شهری می‌پردازند در اغلب کشورهای دنیا عملی غیر قانونی محسوب می‌شود. آن‌ها به طور کم و بیش انتقادات تند اجتماعی و سیاسی را مطرح می‌کنند؛ آنهم روی دیوارهایی که به نوعی در حفاظت شهرداری‌ها و دیگر اماکن دولتی هستند. در ایران هم هنرمندان گرافیتی کار خود را از دید عموم پنهان کرده و با نام‌های مستعار به نگارش آثار در محیط‌های شهری می‌پردازند و از مصاحبه گریزان هستند یا در نهایت با اسم مستعار کار می‌کنند. البته در موسیقی هم این رویه وجود دارد و رپرها یا همان رپ کن‌ها هم باعدم مصاحبه با رسانه‌ها و فعالیت با نام‌های مستعار سعی در پنهان نگاه داشتن ماهیت شخصی و خصوصی خود هستند.