خیلی‌ها فکر می‌کردند من پسر حمید لولایی‌ هستم/ درخواست حمید سمندریان از یوسف تیموری

به گزارش ایلنا، یوسف تیموری میهمان برنامه چهل تیکه شد. او درباره کودکی خود گفت: در بیمارستان امام خمینی(ره) در سال ۱۳۵۷ متولد شدم؛ خانواده‌ای ۶ نفره که من فرزند دومم. در محله صادقیه بزرگ شدم؛ به بازی‌های کودکانه علاقه نداشتم، بیشتر خمیر بازی می‌کردم و کارت بازی که آن موقع بچه‌ها زیاد بازی می‌کردند علاقه نداشتم. بیشتر دوست داشتم با بچه های محل و فامیل صحبت کنم.

او به این نکته اشاره کرد که از دوران کودکی و همین تقلید صدا، علاقه‌ام نسبت به بازیگری شکل گرفت، خاطرنشان کرد: به بازیگری هم از بچگی علاقه داشتم و صدای دوستانم و فامیل‌ها را تقلید می‌کردم. از آن موقع متوجه شدم که من متفاوت‌تر تقلید صدا می‌کنم و به تصویر علاقه‌مند شدم. 

تیموری خاطرنشان کرد: در سن ۱۳ سالگی به سراغ ورزش رفتم و دوست داشتم معروف شدم هنوز هم این علاقه به معروف شدن در درون من هست. به ورزش بوکس علاقه‌مند بودم که هدف اول من دیده شدن و قهرمان شدن بود، اما این ورزش به فیزیک بدنی‌ام به عنوان یک بازیگر خیلی کمک کرد.

این بازیگر سینما و تلویزیون به آشنایی‌اش با رحمت امینی و شرکت در کلاس‌های سمندریان اشاره کرد و گفت: پسر عمویم باعث شد من با رحمت امینی آشنا بشوم و او هم مرا به شهرام گیل‌آبادی معرفی کرد تا من در تئاتر کار کنم.  در کلاس استاد سمندریان شرکت کردم و همزمان در رشته نمایش صداوسیما ثبت نام کردم.

او سپس به سریالی اشاره کرد که باعث رشدِ در بازیگری‌اش شده است. تیموری افزود: یاد "سرزمین سبز" به خیر باشد و خدا مسعود رسام را رحمت و بیژن بیرنگ را حفظ کند. "سرزمین سبز" در ادامه سریال "خانه سبز" بود. افرادی که در این مجموعه کار می‌کردند خیلی به رشد بازیگری در عرصه تلویزیونی کمک کردند.

بازیگر سریال «زیر آسمان شهر» افزود: مرحوم شکیبایی خیلی برای من در این سریال کمک کردند؛ برایم وقت گذاشتند و با من تمرین ‌میکرد که خجالت‌زده می‌شدم. 

او در ادامه درباره تجربه «سیب خنده» و همکاری‌اش با رضا عطاران صحبت کرد و گفت: رضا عطاران را از کلاس‌های آقای سمندریان می‌شناختم. از طریق نصرالله رادش با عطاران آشنا شدم و آقای رادش مرا به سریال "هوای تازه" معرفی برای بازی کردند. 

تیموری افزود: من در بازی‌هایی که با امیر جعفری داشتم خیلی می‌خندیدم. وقتی هنگام بازی به هم نگاه می‌کردیم خندمان می‌گرفت.  همچنین رو به روی بیژن بنفشه خواه و مجید صالحی در هنگام بازی خیلی می‌خندیدیم. 

وی افزود: دلم می‌خواهد اگر ماشین زمان به گذشته برگردد دوباره در ایستگاه ورزش  بوکس بایستم و بیشتر روی آن تأمل کنم. ایستگاه بعدی که بایستم کلاس‌های استاد سمندریان است. چون یک زیبایی شناسی از بازیگری را به من آموزش داده‌اند. 

تیموری خاطرنشان کرد: آقای سمندریان به من گفت که شنیدم ادای من را در می‌آوری! گفت بیاور! من در آوردم گفت؛ این‌طوری نه واقعی در بیاور و هنگامی که ادا در آوردم گفت تو و مرحوم پرویز فنی‌زاده خیلی خوب ادای مرا در می‌آورید.

او در پایان درباره سریال «زیرآسمان شهر» و همذات‌پنداری مخاطبان با کاراکترهایش، گفت:  جالب است بدانید خیلی‌ها فکر می‌کردند آقای لولایی پدر من هستند و حتی در برنامه‌ای گفتم حمید جان! خیلی‌ها ناراحت شده بودند که چرا به پدرش حمید جان می‌گوید.