کتاب "مهربانی‌های عصر کرونا" منتشر شد

به گزارش خبرنگار ایلنا، کتاب Covid Acts of Kindness یا مهربانیهای عصر کرونا توسط دپارتمان انتشارات شرکت "نورث استار ساکسس" متعلق به  شهاب اناری به زبان انگلیسی و با صد و هشتاد و چهار مؤلف همکار از سراسر دنیا به طور بین‌المللی چاپ و منتشر شد و در حال حاضر در سایت آمازون در سراسر دنیا در دسترس است. 

 بهار سلاح‌ورزی پژوهشگر و مؤلف همکار این کتاب گفت: این کتاب مجموعه ای از داستان های الهام بخش از مهربانی‌ها و اقدامات انسان دوستانه مردم دنیا در دوران سخت کرونا است. این اثر با ارزش، برگی از تاریخ را ثبت کرده که سال‌ها به یادگار خواهد ماند و اینکه در دوران کرونا بر مردم دنیا چه گذشته و در این برهه دشوار چه از خود گذشتگی‌ها، مهربانی‌ها و جان فشانی‌ها کرده‌اند، را به نسل‌های آینده یادآوری خواهد کرد. 

این روزنامه‌نگار که تألیف فصلی از کتاب مهربانی‌های عصر کرونا را به عهده داشته است، با بیان اینکه در انتشار این کتاب ایرانیانی از سراسر دنیا همکاری کرده‌اند و داستان‌ها و فصل‌های مختلف این کتاب بسیار خواندنی و جذاب هستند، افزود: این اقدام نشان داد با یک کار گروهی، رفتار حرفه‌ای، اعتماد، گذشت، مهربانی و البته با پشتیبانی تیم درجه یک و حرفه‌ای شرکت نورث استار ساکسس متعلق به دکتر شهاب اناری (مهاجر برتر کانادا) می‌توان در ترازهای اول جهانی ظاهر شد. 

وی با بیان اینکه در حال حاضر که کشور گرفتار چالش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و اقلیمی است، انتشار جهانی این کتاب، خبری خوب است، توضیح داد: در این پروژه برای رکوردشکنی گینس در سپتامبر ۲۰۲۱ برنامه ریزی شده و قرار است صد و هشتاد و چهار مؤلف همکار به طور همزمان در سراسر دنیا با نظارت سازمان گینس این کتاب را امضا کرده و رکورد گینس را بشکنند. 

در بخشی از یکی از فصول این کتاب با عنوان Goodness in the Midst of the Pandemic به قلم بهار سلاح‌ورزی پژوهشگر، روزنامه نگار و فعال محیط زیست، به زبان انگلیسی آمده است: «…ما با خاطرات طلوع خورشید بر فرازچشمه‌های باداب سورت، شمردن ستاره‌های آسمان کویر، انتظار برای دیدن رد پای یوزپلنگان خارتوران، شنیدن نوای شجریان در آرامگاه خیام و باباطاهر و گذر ازنخلستان‌های آبادان و خرمشهر جادو می‌کردیم و به خیال‌هایمان جان می‌دادیم. اما امان از روزگار که همیشه بر یک قرار نمی‌ماند. با ورود کرونا غوغای زندگی در لابلای ثانیه‌های اسفند جایش را به تشویش و هراس از مرگ داد. گویی زمان از حرکت باز مانده بود، زمین رنگی نداشت، هیچ گلی نروییده بود، هیچ بادی نمی‌وزید، انگار دنیا یخ زده بود، بوی نوروز نمی‌آمد. اما باید به جای غافلگیر شدن، کاری می‌کردیم. باید صداهای نتوانستن را در درونمان خاموش می‌کردیم و دری به روی بیکرانگی رویاهایمان بازمی‌کردیم…»