داریوش طلایی شیوه‌ها را به هم پیوند می‌زند/ حوزه روایات شفاهی به میرزا عبدالله می‌رسد

به گزارش خبرنگار ایلنا، آیین رونمایی از آلبوم ردیف میرزا عبدالله برای تار و سه‌تارا اجرای داریوش طلایی (نوازنده و آهنگساز) صبح امروز دوشنبه ۲۸ تیرماه در تالار رودکی برگزار شد. 

سیدمجتبی حسینی (معاون فرهنگی وزارت ارشاد)، علی‌اکبر صفی‌پور (مدیر دفتر آموزش‌های بنیاد رودکی)، علی نیکنام (مدیرعامل انجمن موسیقی)، مهدی(مدیرعامل بنیاد رودکی)، داریوش طلایی (نوازنده و آهنگساز و خالق آلبوم ردیف میرزا عبدالله و چند تن از شاگردان داریوش طلایی افرادی بودند که در این نشست حضور داشتند. در خلال برنامه صحبت‌های ویدئویی مجید کیایی (نوازنده و آهنگساز) و پخش شد. اجرای برنامه نیز به عهده حامد حسین‌زادگان بود. 

از آلبوم‌های موسیقی ایرانی حمایت کنیم

مجید کیانی (نوازنده پیشکسوت سنتور) در ابتدای برنامه طی فایلی تصویری از مخاطبان خواست از آلبوم‌های تولید شده در موسیقی ایرانی حمایت کنند. 

او سپس درباره اهمیت موسیقی نواحی صحبت کرد و از تاثیر آن بر موسیقی دستگاهی و ردیف گفت. 

کیانی در ادامه افزود: موسیقی ما دو نوع است. موسیقی نواحی و موسیقی ردیف. با توجه به اینکه موسیقی ردیف مانند زبان فارسی، زبان رسمی موسیقی است. از وجود موسیقی نواحی و موسیقی دستگاهی است که موسیقی ملی به وجود می‌آید، و از آنجایی که موسیقی نواحی سینه به سینه انتقال داده شده، حالت بداهه را در خودش محفوظ دارد. انگاره‌های موسیقی ردیف از تاریخی دور به ما رسیده است. 

او ادامه داد: بر اساس اسناد موسیقی دستگاهی اتفاقی جدید نیست و درست و به جاست به وسیله سازهای دستگاهی با اصول صحیح و بهره‌گیری از وجود کسانی که ردیف می‌نوازند آن را مورد توجه قرار داد. نوازندگان حتما باید از اساتید هم عصر خود بهره برده باشند. 

کیانی در پایان درباره آلبوم ردیف میرزا گفت: این آلبوم بروشوری خلاصه و کامل دربردارد و کسانی که می‌خواهند ردیف بشنوند یا یاد بگیرند، حتما از ان استفاده کنند. 

داریوش طلایی شیوه‌ها را به هم پیوند می‌زند

در ادامه برنامه احمد رجبی (استاد فلسفه و از شاگردان داریوش طلایی) در ادامه برنامه با حضار صحبت کرد. او گفت: من از ۸۵ تا قبل کرونا در خدمت استاد طلایی بودم خدمتشان بودم. وقتی خدمتشان رسیدم سینه به سینه ردیف میرزا را بلد بودم اما در محضر ایشان با دیدگاهی جدید ادامه دادم. 

وی درباره شیوه آموزش داریوش طلایی هم گفت: ایشان به لحاظ آموزشی موسیقی سینه به سینه و موسیقی بر اساس نت را باهم دارند و در کلاس‌های ایشان این دو شیوه در سطحی جدید به هم می‌پیوندند. این موفقیت به این دلیل است که استاد طلایی شیوه که ایشان موسیقی و ردیف‌ها را درست و دقیق آموخته‌اند و در شیوه‌های مختلف تبحر دارند. توضیحات ایشان در کلاس‌ها هم چند بخش دارد. ایشان ساختار اصلی مدال موسیقی دستگاهی و ایرانی را بر اساس تئوری خودشان تدریس می‌کنند و حین اجرا تاکید می‌کنند و توضیح می‌دهند که اینها چگونه در هم تنیده می‌شوند

رجبی در ادامه گفت: موضوع دیگر دربار ساختار ملودی و گوشه‌ها و جزییات آن‌هاست که ایشان درباره آن‌ها توضیح می‌دادند و در کتابشان تحلیلی‌تر به این موضوع پرداخته‌اند. 

او در پایان صحبت‌هایش گفت: استاد طلایی تاکید دارند که دانشجویان بر پایه ردیف کارهای خلاقانه انجام دهند. 

در ادامه برنامه پژمان تدین (موسیقی‌پژوه و مدرس موسیقی ساکن ایتالیا) درباره داریوش طلایی طی فایلی تصویری صحبت کرد. 

او گفت: بهترین روش یادگیری موسیقی ما روش سینه به سینه است، اما این روش برای اروپایی‌هایی که می‌خواهند موسیقی ایرانی یاد بگیرند مناسب نیست. به نظر من کتاب ردیف استاد داریوش طلایی می‌تواند بهترین روش برای انتقال آموزش موسیقی ایرانی به هنرجویان غیرایرانی باشد.. 

تک‌نوازی و دونوازی شاگردان داریوش طلایی در حضور او

در ادامه برنامه شاهد علیزاده (یکی از شاگردان داریوش طلایی) قطعه‌ای را در آواز ابوعطا را اجرا کرد.

تک‌نوازی نسترن گیو (دیگر شاگرد داریوش طلایی) نیز نوازنده دیگری بود که به تک‌نوازی  پرداخت و قطعه‌ای را در دستگاه همایون اجرا کرد.

بخشی از تکنوازی نسترن گیو

در ادامه برنامه کیانوش روزبهانی (شاگرد داریوش طلایی) در قالب تکنوازی  چند جمله در آواز مخالف نواخت.

سپس  آناهیتا رمضانی و علی رحیمی (دیگر شاگردان داریوش طلایی) به دونوازی تار پرداختند.

هنرستان موسیقی عالی‌ترین سطح آموزش را داشت

در ادامه برنامه داریوش طلایی با حضار صحبت کرد. او گفت: زمانی که من در هنرستان موسیقی تحصیل می‌کردم این مرکز آموزشی یکی از بهترین جاهایی بود که موسیقی را به درستی آموزش می‌داد و باید بگویم هنرستان موسیقی عالی‌ترین سطح برای آموزش را داشت. زیرا بزرگانی چون وزیری، خالقی و دهلوی بنیان آن را گذاشته بودند و استادان بزرگی چون شهنازی، حبیب الله صالحی، هوشنگ ظریف و فرامرز پایور در آن حضور داشتند.

طلایی در ادامه گفت: من در هنرستان موسیقی  با استاد شهنازی ردیف‌های آقا حسینقلی و دیگر مجموعه‌ها را یاد می‌گرفتم در حالی که یک جوان ۱۸ساله بودم و تصورم این بود که دیگر تار نیازی به آموزش و فراگیری ندارد. زمانی که به دانشگاه رفتم و با استادانی چون داریوش صفوت و دیگر بزرگان مواجه شدم فهمیدم که اینطور نیست و اکنون بر این باورم که ردیف و نوازندگی تار همچنان دربرگیرنده اتفاقات نو و کارهایی جدیدی است که می‌توان انجام داد. 

حوزه روایات شفاهی موسیقی به میرزا عبدالله می‌رسد

او ادامه داد: دوران آموزشی موسیقی برای من در آن دوران باعث شد با مباحث مهم  آشنا شوم. موسیقی ما در همان فضا بود که با مباحث دقیق متفاوت بودن در موسیقی آشنا شدم.

طلایی ادامه داد: آنچه درباره موسیقی داریم روایات شفاهی و برخی صفحه‌های موسیقی است که هر کدام به مسیرهای مشخصی می‌رسد. در حوزه روایات شفاهی به میرزا عبدالله می‌رسیم که نقطه عطف رسیدن به این وجه تمایزهاست.

طلایی در ادامه گفت: باید گفت سابقه موسیقایی ما به میرزا عبدالله می‌رسد. در آن دوران  آموزش موسیقی آزاد‌تر از دوران دیگر بود همین فضا باعث شد افرادی مانند خانواده فراهانی کلاس دایر کرده و علاوه بر آن گوشه‌ها را نیز جمع‌آوری کنند که ارتباط زیادی هم با موسیقی نواحی ما دارد. بنابراین ردیف ما دارای چنین خصوصیاتی است که به مرور زمان تکمیل می‌شود. و اینکه ما برای رسیدن به ادبیات موسیقی باید  در نهایت به ردیف رجوع کنیم که توسط استادان موسیقی ما تکمیل شده‌اند. همه اینها گویی وظیفه‌ای بوده که باید به نسل‌های دیگر منتقل می‌شدند.

ردیف من نوعی متریال موسیقایی است

داریوش طلایی گفت: ردیفی که توسط من گردآوری شده نوعی متریال موسیقایی است که مبنایش سواد در موسیقی ایرانی نیست، موضوعی که همچنان روی آن کار می‌کنم. به نظر من  موسیقی ایرانی رمزآلود نیست و آلبوم هم دربرگیرنده اهمیت زیادی است که می‌تواند مورد توجه علاقمندان موسیقی قرار گیرد. 

در پایان برنامه از آلبوم ردیف میرزا عبدالله برای تار و سه‌تار رونمایی شد.