پیام وزیر ارشاد برای روز فردوسی و بزرگداشت زبان فارسی
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان پارسی پیامی صادر کرد.
به گزارش ایلنا، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان پارسی پیامی صادر کرد.
متن پیام سیدعباس صالحی به شرح زیر است:
«به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد
۲۵ اردیبهشت ماه، روز بزرگداشت حکیم حماسه‌سرای ایران، ابوالقاسم فردوسی توسی و نیز روز پاسداشت زبان پارسی است. دو مناسبت که بزرگداشت و پاسداشت آن دو، تجلیل و تکریم هویت و موجودیت ملی ما ایرانیان است؛ چرا که با اتکا به این داشته‌های غنی فرهنگی و هویت‌بخش است که در طول تاریخ نزد جهانیان به عنوان ملتی مستقل و صاحب اندیشه و فرهنگ شناخته شده و می‌شویم.
حکیم ابوالقاسم فردوسی با آفرینش شاهکار بی‌بدیلش، شاهنامه، از سویی حکمت و خرد و بینش و منش ناب ایرانی و اسلامی را زنده کرد و از سوی دیگر به زبان پارسی پایندگی و پویایی بخشید و این هردو داده ایزدی به ملت ایران را با جان و دل از دستبرد یورش زمانه و بیگانه در امان نگاه داشت.
او با سرایش یکی از بزرگترین حماسه‌های بشری به زبان پارسی، وجوه گوناگون قدرت و ثروت مادی و معنوی ایران را چنان ماهرانه به زیور شعر آراست که در این پیوند شگرف، تشخیص ظرف از مظروف و آب از آبگینه حتی برای دیده های موشکاف و ریزبین دشوار و ناممکن است.
فردوسی به شایستگی «پدر زبان پارسی» نام گرفته و آوازه یافته است. او توانایی‌ها و ظرفیت‌های این زبان را در ابیات شاهکار با شکوهش به کار بسته و با تار و پود احساس و آرمان قوم و ملت ایرانی گره زده است که هنوز از پس قرون و اعصار متمادی، زبان شاهنامه، زبان دانش و خرد و عقل و عاطفه ماست و آموزه‌های ژرف این اثر مانا، از یکتاپرستی و انسان‌دوستی تا داد و دهش و رادی و جوانمردی و نیک پنداری سرلوحه رفتار، گفتار و پندار ماست.
روشن است که ما در برابر این سرمایه‌های گرانقدر وظیفه سترگ و سنگینی بر عهده داریم. شناخت و شناساندن شخصیت حکیم حماسه‌سرای توس و اثر ماندگار او و غبارزدایی و رونمایی مستمر از آموزه‌های بنیادین انسانی و اخلاقی مندرج در آن، نخستین گام در راه ادای دین به ساحت فردوسی بزرگ است که تنها از عهده شیفتگان و دل دادگان به تاریخ و فرهنگ و ادب حکمت ایرانی و اسلامی بر می‌آید.
پاسداری از زبان فارسی و شناخت ظرفیت‌ها و توانایی‌های ذاتی آن و تلاش در جهت پایندگی و زایش این زبان شیرین و شکّرین در تعامل با نیازها و شرایط و مقتضیات نوین علمی و اجتماعی و ارتباطی جامعه جهانی دیگر وظیفه‌ای است که بر دوش نخبگان جامعه، به‌ویژه اصحاب علم و فرهنگ و ادب و مجامع و مراکز علمی و دانشگاهی سنگینی می‌کند.
با شادباش این روز خجسته به تمام ایرانیان و فارسی‌زبانان سراسر جهان، نسل امروز را به شناخت فردوسی بزرگ و پاسداری و نگاهبانی از میراث گرانبهای وی، بویژه زبان پارسی که شالوده هویت و شیرازه همبستگی تمام اقوام ایرانی است، فرا می‌خوانم و از همه تلاشگران و کوشندگان در این راه صمیمانه سپاسگزارم.»
