چهرهنگاری قاجاری روی بشقاب سفالی شبیهسازی شد
پژوهش و اجرای چهرهپردازی دوره قاجاری بر روی بشقاب سفالی به توسط هنرمند رشتۀ سفال و سرامیک انجام شده است.
به گزارش ایلنا، سیدعبدالمجید شریفزاده (رییس گروه پژوهشی پژوهشگاه ) اظهار کرد: تک چهره نگاری در عصر قاجار به اوج خود رسید و ویژگیهای انسانی تحت عواملی تغییر کرد. هنر نقاشی و نگارگری متأثر از هنر اروپایی، به سمت طبیعت پردازی و فاصله گرفتن از فرمهای تجریدی و انتزاعی متمایل شد و فضایی با چشمانداز نقوش متنوع گیاهی و انسانی به وجود آورد.
شریفزاده از ویژگیهای نقوش این دوره را تأکید بر شاخصههای اروپایی نظیر سایه پردازی و پیکرنگاری دانست و تصریح کرد: کاربرد رنگهای متنوع و جدید مانند قرمز، نارنجی و صورتی در این دوره متداول شده بود و این نقوش نوعی تعامل هویتی با شرایط جامعه را نشان میداد.
به گفته رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی در این دوره انسانهایی اشرافی با چهرههای شاد و متبسم، چهرههایی با حالت سه رخ و ساده شده، بدنهایی به حالت نیم تنه با لباسهایی به شکل چند خط ساده در رنگهای لاجوردی، قرمز مایل به قهوهای و سفید ترسیم میشده اند.
او نقوش، راه راه و فلس مانند بر روی لباس ها، گردنبند مروارید، موهای فر داده شده و لباسهای اروپایی با یقۀ باز را از مشخصههای نقوش درباری آن دوره خواند و گفت: از این رو سعی بر آن شده در این اثر نقوش انسانی با تکنیک هفت رنگی و رولعابی با توجه به دانش روز بر روی بشقاب انجام گیرد.
شریفزاده با بیان اینکه شبیهسازی از نقوش چهره نگاری لوحهای قاجاری بر روی بشقاب سفالی به قطر ۳۰ سانتیمتر با روش زیر لعابی و آبرنگی توسط رعنا بهرامی فر انجام شده است، افزود: نمونه حاضر برگرفته از بشقاب سفالی با طرح بزمی و از تولیدات اواخر دوره قاجار است که در تهران ساخته میشده و بیشتر بر نقوش تاریخی، سلطنتی و مضامین میدان جنگ و صحنههای روزمره و بزمی تاکید داشته و در حال حاضر در موزه هنرهای اسلامی مالزی نگهداری میشود.
رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از خصوصیات این کار بر ترکیببندی مقامی در آن اشاره کرد که خدمه به شکل ریزتر در پایین و شخصیتهای اصلی به شکل بزرگتر در بالا تصویر شدهاند و گفت: اصولا از شاخصهای این دوره و این اثر وجود تقارن محوری در ایجاد تعادل در تصویر است.
او در ادامه با اشاره به روند انجام این طرح اظهار کرد: پس از انتقال نقوش، قلم گیری و لعاب گذاری با تکنیک زیرلعابی و آبرنگی بر روی بدنههای سفالی لایۀ رویی آن با حالتی شیشهای و شفاف فیکسه شده و برای پخت در دمای ۹۶۰ درجۀ سانتی گراد آماده میشود.