سیدضیا هاشمی مطرح کرد؛
سالن‌داران بزرگترین ورشکستگان در سینما هستند/ آثار شوم بالا رفتن دستمزدها در تولید فیلم
سیدضیا هاشمی با اشاره به تاثیرات منفی بالا رفتن بی‌رویه دستمزدهای بازیگران گفت: دستمزدهایی که به عوامل در شبکه نمایش خانگی داده شده هجوم گسترده افراد به سمت تولید نمایش خانگی را باعث شده و آثار شومی در پی دارد و با این رقم دستمزدها نمی‌توانیم اثر سینمایی بسازیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سیدضیا هاشمی (تهیه‌کننده سینما) با اشاره به تولید پرتعداد سریال‌های نمایش خانگی و نبود توازن میان تولیدات سینمایی و نمایش خانگی گفت: از دو منظر می‌توان به این مهم توجه کرد اول اینکه در کشور ما تولید ما به همین منوال است مثلا در کشاورزی یک سال آنقدر سیب زمینی می‌کارند که بازار اشباع می‌شود و سال دیگر با کمبود آن مواجه هستیم. در تولید سریال و سینما هم همین وضعیت را داریم الان که کرونا شایع است و سالن‌های سینما عملا امکان بازشدن یا ندارند یا در ساعات محدود فعالیت می‌کنند، فرصت خوبی است که حساب شده تولید صورت بگیرد. اینکه همه به تولید در این حوزه روی آوردند زیاد درست نیست. برخی در این حوزه (حتی در تولید) سود کردند اما معادلات این بازار را بهم زدند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «شوکران» با بیان اینکه نظام دستمزد در تولید فیلم‌های سینمایی به هم ریخته است، گفت: در حال حاضر برای تولید یک فیلم سینمایی نمی‌توانیم بازیگر چهره پیدا کنیم. این یعنی معادلات به هم ریخته است از سوی دیگر دستمزدهایی که به عوامل در شبکه نمایش خانگی داده شده، هجوم گسترده افراد به سمت تولید نمایش خانگی را باعث شده و آثار شومی در پی دارد و با این رقم دستمزدها نمی‌توانیم اثر سینمایی بسازیم. برخی از کارهایی که امروز در حال توزیع در شبکه نمایش خانگی است حساب شده نیست و از هرجایی که پروانه نمایش دریافت کرده است باید بدانیم با شرایط درست برای سریال خانگی برنامه‌ریزی نشده است و روابط خاص دیگری وجود دارد که باعث تولید و توزیع سریال شده است. سریال‌هایی که پشت هم به نمایش درمی‌آیند چون بدون برنامه تولید و توزیع می‌شوند بیش از آن که تماشاگر را جذب کنند، تماشاگر گریز هستند. باید برنامه‌ریزی داشته باشیم مثلا پلتفرم‌ها گونه‌های ارائه دهنده مشخصی را توزیع کنند از جمله کمدی، اجتماعی، تفریح و سرگرمی و…
وی در پاسخ به این پرسش که تولید فیلم در سینمای ایران در سال ۹۹ با کمی کاهش نسبت به سال‌های قبل روبرو بوده، چه ساز و کاری می‌توان برای بیکاری عوامل سینما در نظر گرفت که از رکود امسال کم شود؟ گفت: تولید سریال‌ها تا قسمتی ضررها را جبران کرده است البته برخی تهیه‌کنندگان نتوانستند فعالیت کنند اما افرادی که در جایگاه‌های خاص ویدئویی قرار دارند و موسوم به گنگ‌های ویدئو هستند، حتی برخی از سینمایی‌ها هم در این گروه‌ها حضوردارند، برای آنها جبران مافات شده اما بخشی از افراد سینما به شدت وضعیت اسفباری دارند.
هاشمی با اشاره به وضعیت سالن‌های سینما و آسیبی که از شیوع ویروس کرونا دیده است، گفت: نکته مهم وضعیت جبران‌ناپذیر سالن‌های هنری (سینما و تئاتر) است. بزرگترین ورشکسته در کشور ما و دیگر کشورها کارگران و کارمندان و مدیران سالن‌ها هستند. برخی از آنها نان شب هم ندارند. تولید در سینما کاهش داشت اما با همین وضعیت بیش از ۵۰ فیلم تولید شده، در کنارش برخی عوامل سازنده تئاترها و سالن‌های نمایش آن در طول زمان شیوع کرونا آسیب جدی دیدند.
وی در ادامه افزود: آسیبی که در مجموعه نمایش فیلم رخ داده، جدی است و دولت باید به فکر بی‌افتد و برای این قشر آسیب‌پذیر فکری کند که حداقل‌هایی را برایشان فراهم بیاورد. در بخش خصوصی بیمه افراد حاضر در سالن‌ها پرداخت نشده و تعداد زیادی از افراد دچار آسیب جدی شدند. اگر به فکر سالن‌های سینما نباشیم بدون حامی چه خواهند کرد. باید دولت به فکر این صنف (سالن‌داران) بی‌افتد.
این تهیه‌کننده سینما افزود: من در ملاقات با تعدادی از مدیران سالن‌ها، از وضعیت کارمندان سینما جویا شدم که متوجه شدم اوضاع بسامانی ندارند و دل هر دردمندی با شنیدن اوضاع آنها به درد می‌آید. آن‌هایی که چهره هستند جایگاهی دارند و اگر بیمار بشوند از هر طریقی به آنها کمک می‌شود اما بسیاری از افرادی که در سالن‌ها کار می‌کردند و برخی کرونا گرفتند، نتوانستند مخارج بیماری و درمان خود را تامین کنند. این گروه سختی‌های زیادی کشیدند و برخی امکانات زندگی را فروختند تا از این بیماری نجات پیدا کنند. انصاف نیست این قشر را فراموش کنیم.
هاشمی در پاسخ به این پرسش که آیا این فرضیه که سود در تولید فیلم است باعث شده کمتر سینماگران به اکران فیلم‌هایشان اهمیت بدهند؟ گفت: واقعیت انکارناپذیر است که توسط نهادها و ارگان‌ها پول‌های زیادی به افراد داده می‌شد تا اثری تولید شود بدون در نظر گرفتن این مهم که مخاطب آن را به تماشا می‌نشیند یا خیر، در این دست کارها سود در تولید کسب می‌شد. چند سالی است که سرمایه‌گذارانی بی‌تجربه که به دنبال اهداف خود هستند هم همان رویه را دنبال می‌کنند و با اقدام بی‌خردانه در تولید آثار کمک به سود در تولید می‌کنند و این روند غلط را ادامه می‌دهند.
وی در پایان گفت: ناگفته نماند برخی از سرمایه‌گذاران هم افراد شریفی هستند که اگر جایی اشتباه کردند به اشتباه خود پی برده و در رفع آن تلاش کردند اما این رویه تا زمانی که تنها توجه به تولید یک اثر صورت گیرد و جمعیت هدف آن برای سرمایه‌گذار یا تهیه‌کننده مشخص نشود، متاسفانه ادامه خواهد داشت.
