تکمیل عملیات حفاظتی سنگنگارههای کولفرح در ایذه
سرپرست پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر ایذه از تکمیل عملیات حفاظتی سنگنگارههای عیلامی کولفرح در ایذه خبر داد.
به گزارش ایلنا، مهدی فرجی (سرپرست پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر ایذه) اظهار داشت: پس از گذشت دو دهه، نقش برجستههای شماره ۲، ۳ و ۶ دوره عیلامی کول فرح که سال گذشته اسکلتهای فلزی حفاظت آنها نصب شده بود، دارای سایبان حفاظتی شدند و عملیات حفاظتی آنها تکمیل شد.
او ادامه داد: سایر نقش برجستهها شامل نقشبرجستههای شماره ۴ و ۵ نیز به سبب وضعیت قرارگیری در سینه صخرهای کوه، پس از انجام مطالعات شایسته که با همکاریهای متخصصین مربوط صورت خواهد گرفت، حفاظت آنها به صورت مناسب انجام خواهد شد تا آسیبی به آنها نرسد.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر ایذه افزود: همچنین سنگنگاره خونگاژدر با دو نقشبرجسته، شامل نقشبرجسته شماره ۱ از دوره عیلام قدیم و نقشبرجسته شماره ۲ از دوره الیمایی ـ پارتی نیز اعتبارات آن جذب و شرح خدمات مشخص شده است و به زودی عملیات اجرائی آن با معرفی پیمانکار مربوط آغاز خواهد شد.
او با بیان اینکه در راستای حفاظت بهتر نقشبرجستههای شهرستان، دهیاران روستاها و مردم بومی نیز خود باید برای حفاظت و نگهداری از آنها کوشا باشند گفت: در صورت تحقق این موضوع، با تخصیص یافتن اعتبارات حفاظتی به نقشبرجستهها از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور، نگهداری از این آثار بسیار آسان و دست تخریب را از آنها دور خواهد کرد.
فرجی تأکید کرد: از همینرو، مردم بومی به عنوان میراثداران اصلی این سرزمین کهن باید در کنار اُرگان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، در حفاظت از آثار منطقه خود پیشقدم باشند و ما نیز تمام پشتیبانی حقوقی و آموزش تخصصی برای توانمندسازی آنها را در اختیار خواهیم گذاشت.
درخور ذکر است سنگنگارههای کولفرح یا سنگنگارههای کولفره (که با نام کتیبههای سنگی کولفر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست) سنگنگارههایی مربوط به دوره عیلامیان ـ دوره الیمایی است که در شهرستان ایذه، روستای کولفرح جای گرفتهاست. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۳۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
همچنین نقش برجسته خونگ اژدر یکی از آثار باستانی استان خوزستان است که در ۱۵ کیلومتری ایذه در منطقه طایفه نوروزی در شرق روستای خونگ اژدر قرار دارد. این سنگنگاره دارای دو نقش برجسته است که یکی متعلق به دوره عیلامیان و دیگری به زمان اشکانیان تعلق دارد.